رسانه آلبانیایی گازتا ایمپکت، در گزارشی با عنوان «جعبه پاندورا: دگرگونی خصمانه مجاهدین علیه آلبانی»، نوشت که میزبانی آلبانی از مجاهدین، اکنون به یک کابوس تمام‌عیار برای تیرانا تبدیل شده است.
در این گزارش آمده است: فرقه تروریستی مجاهدین چنان پرخاشگر و متخاصم شده که حتی در تیرانا عملاً از کنترل خارج شده است؛ مقام‌های آلبانی از متحدان غربی خود برای مقابله با این روند درخواست کمک کرده‌اند و همزمان جنایت‌های این فرقه را در دست بررسی دارند.
در عین حال گمانه‌زنی‌هایی در این باره مطرح می‌شوند که این احتمال وجود دارد که حتی سران ارشد مجاهدین ازجمله مریم رجوی، سرکرده فرقه به‌دلیل افشاشدن شواهد حمله‌های سایبری با منشأ اردوگاه اشرف ۳، با اتهام‌های جنایی و احکام طولانی‌مدت زندان روبه‌رو شوند.
اشرف ۳، اکنون یک بمب ساعتی در خاک آلبانی است؛ تحلیلگران غربی و آلبانیایی اکنون رک و پوست کنده می‌گویند که مجاهدین خلق از کنترل آلبانی خارج شده و اشرف ۳ به یک منطقه تروریستی خودگردان تبدیل شده است که امنیت منطقه‌ای را تهدید می‌کند.
یکی از تحلیلگران اشاره می‌کند، آلبانی در برخورد با مجاهدین خلق به بن‌بست استراتژیک رسیده است. اشرف ۳ از بیرون، ممکن است شبیه یک اردوگاه پناهندگان به‌نظر برسد، اما در واقع یک شهر کوچک جدا از جامعه آلبانی است؛ به‌عبارت‌دیگر، فرقه مجاهدین یک قلعه در آلبانی ساخته است که هدف اصلی آن پرورش تبلیغات ضدایرانی و عملیات جنگ سایبری است.
مقر مجاهدین یا مزرعه ترول و جرایم سایبری!
نقطه عطف روابط آلبانی و مجاهدین دو سال پیش رقم خورد، زمانی که پلیس آلبانی اردوگاه این فرقه را در سال ۲۰۲۳ تفتیش کرد؛ پلیس آلبانی از آن زمان بی‌سروصدا تحقیقات درباره مجاهدین را آغاز کرد؛ دادستان‌های ایالتی برخی اعضای مجاهدین را متهم کردند که مخفیانه حمله‌های سایبری و فعالیت‌های سیاسی را در مغایرت آشکار با توافق‌نامه اولیه با دولت آلبانی انجام می‌دهند.
اعضای فرقه تروریستی مجاهدین، طبق قانون موظف بودند پس از انتقال به آلبانی، از هرگونه اقدام آشکار سیاسی یا نظامی خودداری کنند؛ اما آنها این وعده را زیر پا گذاشته‌اند؛ آلبانی پس از ماه‌ها نظارت آنلاین به‌ویژه نظارت کانال‌های تلگرام، به این باور رسیده است که «مزرعه ترول» در مانزا، محل استقرار اردوگاه اشرف ۳ وجود دارد.
آلبانی که تا آوریل ۲۰۲۱، صدها حساب کاربری فیس‌بوک مرتبط با عوامل مجاهدین را مسدود کرده بود، در ژوئن ۲۰۲۳ با اتخاذ تصمیمی برای انجام اقدام‌های سخت‌گیرانه‌تر، به دستور دادگاه عالی یک واحد ویژه پلیس را برای جست‌وجوی اردوگاه مانزا اعزام کرد.
دادستان‌های آلبانیایی گفتند که عملیات فهرست‌برداری از صدها مورد تجهیزات توقیف‌شده انجام شده است؛ دفتر دادستانی ویژه آلبانی رسماً تحقیقات در مورد اعضای مجاهدین را به دلیل تحریک به جنگ، شنود غیرقانونی داده‌های رایانه‌ای، دخالت در سیستم‌های رایانه‌ای و جرایم مرتبط اعلام کرد. در پشت درهای بسته دفتر دادستانی، برخی مقام‌های آلبانیایی به‌صراحت می‌گویند: حفاظت از مجاهدین خلق در آلبانی دیگر ممکن نیست، چرا که اعضای مجاهدین، آشکارا در حال جنایت هستند.
مقامات وزارت کشور آلبانی به خبرنگاران گفته‌اند که در حال بررسی تک‌تک مجوزهای اقامت اعضای مجاهدین به‌صورت موردی هستند؛ امری که نشان می‌دهد ویزاهای اعضای مجاهدین احتمالاً لغو خواهد شد.
آلبانی رسماً از متحدان ناتو و اتحادیه اروپای خودخواسته است تا برای تعیین تکلیف اعضای مجاهدین به تیرانا کمک کنند. در سال‌های نخست حضور مجاهدین در تیرانا، آنها عموماً در کنشگری‌های جنایت‌کارانه خود آزادی عمل داشتند؛ اما اکنون، با ظهور شواهدی از فعالیت‌های غیرقانونی، تیرانا در حالت آماده‌باش قرار گرفته است و جاده‌های منتهی به اردوگاه مجاهدین توسط ایست‌های بازرسی پلیس آلبانی مسدود شده‌اند و حتی آژانس‌های فناوری و پلیس مرتباً محیط شبکه را بررسی می‌کنند تا مبادا اعضای مجاهدین به اقدامات مجرمانه سایبری ادامه دهند.
همه این آشفتگی‌ها یک حقیقت تلخ را آشکار کرده است و آن اینکه آلبانی دچار اشتباه محاسباتی شده است؛ کارشناسان می‌گویند دولت آلبانی همیشه از خطر سیاسی پناه‌دادن به رجوی‌ها آگاه بود، اما فاقد ظرفیت لازم برای مقابله با آن بود؛ همان‌طور که اندری تفانی، تحلیل‌گر موضوعات بین‌المللی به‌طور خاص اشاره کرده است که آلبانی اساساً کنترل مجاهدین را از دست داده است و منطقه تحت محاصره مجاهدین در مانزا در حوالی تیرانا پایتخت آلبانی عملاً خارج از حاکمیت آلبانی است.
یک تحلیل‌گر دیگر این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که این یک بن‌بست استراتژیک است؛ آلبانی دریافته است که کنترل خود بر مجاهدین را از دست داده است، اما اگر بخواهد مجاهدین را اخراج یا منحل کند، کل فرقه فرو می‌ریزد و این چشم‌اندازی است که غرب نمی‌تواند تحمل کند؛ آلبانی خود را در دام می‌بیند؛ دامی که عبارت است از ناتوان از اخراج یک گروه تروریستی، اما فاقد تجهیزات لازم برای کنترل مؤثر آن.
معضل آلبانی چیزی بیش از یک رسوایی محلی است؛ این معضل، نشان‌دهنده یک استاندارد دوگانه خطرناک در سیاست غرب است؛ اتحادیه اروپا بارها تیرانا را به خاطر پناه‌دادن به مجاهدین ستایش کرده و حتی این فرقه را از فهرست تروریستی خود حذف کرده است؛ سیاست‌مداران غربی حتی از کشورهای عضو ناتو با سران مجاهدین عکس گرفته‌اند و در تجمع‌های آنها شرکت کرده‌اند؛ نهادهای نظارتی مالی اروپا، چشم خود را بر جمع‌آوری کمک‌های مالی مشکوک مجاهدین بسته‌اند؛ اکنون مشخص شده است که این اقدامات، تلاش‌های جدی در حمایت از یک فرقه تروریستی خطرناک بوده است.
- منبع خبر : گازتا ایمپکت
- ۰۴/۰۶/۲۷