مجیز گویی مسعود و مریم رجوی از طرح ترامپ برای غزه! محمدرضا مبین

نزدیک به دو سال است که جنگی خانمان سوز و کودک کش در غزه به راه افتاده، روزانه رژیم موقت و کودک کش صهیونیستی، دهها زن و کودک بی دفاع را به خاک و خون می کشد، در طی این دوسال سران وابسته به دولت های آمریکا و اسرائیل، در سازمان تروریستی مجاهدین، خفه خون […]

نزدیک به دو سال است که جنگی خانمان سوز و کودک کش در غزه به راه افتاده، روزانه رژیم موقت و کودک کش صهیونیستی، دهها زن و کودک بی دفاع را به خاک و خون می کشد، در طی این دوسال سران وابسته به دولت های آمریکا و اسرائیل، در سازمان تروریستی مجاهدین، خفه خون گرفته بودند و هرگز کلامی در محکومیت یا قبح اعمال خشونت آمیز و مستمر صهیونیست ها، بر زبان نمی راندند، هرگز مسعود غائب و مریم بورژوا نشین، از خونریزی ها در غزه، نمی گفتند.

اما یکی دو روز است که مسعود و مریم، به میدان آمده اند و با کلماتی از قبیل “رئیس جمهور ترامپ” و” استقبال طرح رئیس ‌جمهور آمریکا ” در پوست خود نمی گنجند!

به راستی چرا در این میان و طی این دوسال، سران تروریستی سازمان در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی موضع گیری نکردند؟ چرا نگفتند که اسرائیل برای چه، دست به قتل عام و نسل کشی در غزه زده است؟
جواب خیلی ساده است، مسعود و مریم نوکر و کلفت رژیم کودک کش و موقت صهیونیستی و آمریکا هستند. جیره و مواجب می گیرند، دستشان توی یک کاسه است، هر کودکی که در غزه بر زمین می افتاد، دل مسعود و مریم خوشحال می شد. همچنانکه در جنگ 12 روزه علیه مردم ایران، سازمان مجاهدین هرگز در محکومیت کشتار مردم عادی و تخریب منازل مردم چیزی نگفت.

مسعود همین دو روز پیش برای اولین بار نوشته است:
” حکومت حاکم بر ایران تنها طرفی است که خواهان ادامهٔ جنگ و ادامهٔ وضعیت گروگانها و رنج و محنت بی‌پایان مردم و کودکان غزه و عموم مردم بی‌گناه فلسطین و اسراییل است.”
پس مردم فلسطین “بی گناه” هستند، با این حساب رژیم کودک کش صیونیستی می شود: گناهکار!

چرا زبان الدنگ مسعود، به گناهکار نامیدن رژیم موقت صهیونیستی، نمی چرخد؟

نمی شود که در یک جنگ رودرو ، دو طرف اصلی جنگ ، از یاد بروند. جنگ در غزه دو طرف اصلی داشت، مردم بی دفاع از یک طرف و توپ و تانک ها و هواپیماهای رژیم صهیونیستی از طرف دیگر.
اگر مسعود ، عموم مردم فلسطین را بی گناه می داند پس گناهکار، رژیم صهیونیستی است.

خطاب به رهبران سازمان مجاهدین باید گفت:
آنچه رژیم صهیونیستی در غزه، فلسطین، لبنان و سوریه جلو چشم جهانیان انجام می‌دهد، مصداق آشکار جنایت علیه بشریت است. آنچه در دنیای امروز با آن روبرو هستیم، نه تنها نشانی از انسانیت ندارد، بلکه مملو از دروغ و ریاکاری است. زن، کودک، سالخورده و بیمار در برابر چشمان جهانیان قربانی می‌شوند، بی‌ آن‌ که کوچک ‌ترین رحمی در کار باشد.
چگونه ممکن است مسیر آب، غذا و دارو را به ‌روی زنان و کودکان ببندند و در حالی که این انسان‌های بی‌دفاع از گرسنگی جان می‌دهند، برخی تنها نظاره‌گر باشند و حتی این جنایات را توجیه کنند؟ این وضعیت نه‌ تنها غیرقابل هضم، بلکه ورای تحمل وجدان انسانی است.

هیچ انسان آزاده‌ای نمی‌تواند صحنه‌هایی را که کودکان از گرسنگی جان می‌دهند تاب بیاورد، اما این جنایات ادامه دارد و صدایی برای محکوم کردن آن شنیده نمی‌شود. در جهانی که باید انسانیت اصل باشد، جنایت‌کاران با بی‌شرمی، رفتار خود را توجیه می‌کنند و این، سند روشنی است از افول ارزش‌های انسانی. ظلمی که امروز بر مردم فلسطین، غزه و دیگر مناطق مسلمان‌نشین می‌رود، بازتاب همان منطق باطل است که در عاشورا رقم خورد؛ منطق بی‌انصافی، بی‌رحمی و انکار انسانیت.

محمد رضا مبین