با توجه به اینکه ارتکاب جرایم تروریستی در سکوهای دیجیتالی این امکان را دارند تا بهنحو گسترده و هماهنگ علیه بزهدیدگان ارتکاب یابند، به عنوان «جرم جدی» قابل شناسایی است.

به گزارش فراق، پیمان نمامیان، دانشیار حقوق کیفری و جرمشناسی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اراک در پژوهشی نوشت: گسترش فزاینده فناوری اطلاعات و ارتباطات منجر به تحوّل و دگرگونی جوامع در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی شده است. در چنین فضایی که با عنوان فضای مجازی توصیف میشود، تهدیدهای نوینی نظیر جنگ مجازی، جنگ اطلاعاتی، جرایم دیجیتال، پدیده هکرها و سرقت اطلاعات محرمانه نهادهای امنیتی و اطلاعاتی، ظهور کردهاند تا امنیت ملی کشورها را با چالش جدی مواجه سازند. این در حالی است که جرایم تروریستی ارتکابی در سکوهای دیجیتالی در ابعاد گوناگون و در سطح جهانی در حال رشد بوده و امکانهای مخربی را برای امنیت عمومی، امنیت ملی و ثبات اقتصادی بهارمغان میآورند؛ البته تهدید جهانی ناشی از وجود چنین جرایمی با سرعتی فزاینده در حال وقوع بوده که بزهدیدگی ناشی از آن نیز بهصورت روزانه در حال افزایش است. در ضمن، ارتکاب جرایم تروریستی در گستره شبکههای اجتماعی مستقر در سکوهای دیجیتالی، الگوهای بزهدیدگی و بزهکاری را با انقلابی مواجه ساخته است.
هشدار جدی به سیمای فرقه تروریستی رجوی: احتمال قطع پخش برنامهها از ماهواره
لازم بهذکر است موضوع مهم دیگری که نیاز به توجه بیشتری دارد، تأثیر جرایم تروریستی ارتکابی در سکوهای دیجیتالی بر بزهدیدگی دیجیتالی است، بهویژه آن دسته از بزهدیدگانی که آسیبپذیر هستند و از نظر عاطفی تحت تأثیر قلدری برخط، ارتباطات عشقی تقلبی یا اخبار جعلی هستند. این دسته از موارد بهویژه «اخبار جعلی» و «اطلاعات نادرست» گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده مورد استفاده قرار میگیرند. بر این اساس، میتوان ابراز داشت که «خبر جعلی» بهمثابه «اطلاعات ساختگی که محتوای رسانههای خبری را از نظر شکل تقلید میکند، اما نه در فرآیند یا قصد سازمانی» اطلاق میشود، در حالی که «اطلاعات نادرست یا گمراهکننده» اطلاعاتی استی که بهنحو عمدی در جامعه هدف مورد انتشار قرار میگیرد که همه این دسته از اطلاعات نادرست توسط بازیگران گوناگون از جمله سیاستمداران و گروههای تروریستی مورد استفاده قرار میگیرد و همیشه هدف آنها، آسیبرساندن نیست.
بزهدیدگان در سکوهای دیجیتالی هدف هرگونه تخلفی هستند که از طریق اینترنت صورت میپذیرند؛ اعم از آزار و اذیت دیجیتالی یا تعقیب اینترنتی. بنابراین، بهطور عمده بزهدیدگان احساساتی نظیر ترس، گناه، درماندگی، شرم یا خشم را گزارش میکنند؛ با این حال، بسته به جرم ارتکابی، این عواقب ممکن است تأثیر عمده یا جزئی، چه از نظر روانی یا عاطفی داشته باشند که البته راجعبه جرایم تروریستی وضعیت بهطور کامل متفاوت است و از حیث عواقب، ممکن است منجر به ایجاد احساس ترس و عدم ایمنی در هر مکان و هر زمان شود.
با وجود تمام پیشبینیهای صورت گرفته از تهدیدهای ناشی از جرایم تروریستی ارتکابی در سکوهای دیجیتالی، تاکنون یک مورد از این جرایم بهصورت واقعی ثبت نشده است. بنابراین، امر مسلم اینکه، مردم را به این فکر وامیدارد که پیشبینیها در مورد جرایم تروریستی ارتکابی در سکوهای دیجیتالی اغراقآمیز هستند. با وجود این، لازم است به بررسی دقیق مسأله پرداخته شود. به بیان دیگر، اینکه واقعهای هنوز رخ نداده، احتمال وقوع آن در آینده را متأثر نمیسازد. ابرقدرتهای نظام بینالمللی مدتهاست که در حال آمادهسازی یک سناریو برای جنگ هستهای هستند، ولو این آمادهسازی مبتنی بر واقعهای باشد که خوشبختانه هنوز به وقوع نپیوسته است.
تا مادامی که یک ممنوعیتی قاطعانه برای تمام روشها و اشکال جرایم تروریستی در سکوهای دیجیتالی در مانعتراشی برای بزهدیدگی دیجیتالی وجود نداشته باشد، آن طور که شایسته و بایسته است نمیتوان برای مقابله با این مسأله آماده بود. از اینرو، ممنوعیت مستقیم بر جرایم تروریستی ارتکابی در سکوهای دیجیتالی میتواند اشکال متعددی به خود بگیرد که هر یک از این گزینه ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند و همین، از نهایی شدن آنها بهعنوان یک سند حقوقی ضد جرایم تروریستی در سکوهای دیجیتالی پیشگیری میکند. هر چند برخی از ابزارها، میتوانند راه به نسبت مؤثری فراهم کنند، حیطه اجرای آنها به نوعی محدود میباشد. سایر ابزارها پوششدهی وسیعتری دارند، اما در عین حال مناسب برای پاسخ به جرایم تروریستی دیجیتالی در پیشگیری از بزهدیدگی دیجیتالی نیستند.