مهدی تقوایی از اعضای باسابقه و جداشده فرقه رجوی روز گذشته بدلیل سرطان در گذشت. ... در سال ۱۳۷۰ هنگامی که او از فرقه تروریستی مجاهدین خلق جدا شد دیگر خبری از او در محافل نبود ... او با جدا شدنش نیمی از مسئولیت را انجام داده بود ولی برای افشاگری این تشکیلات فرقه ای می توانست به تحریر مقالات و کتاب رجوع کند و فراسویی برای آیندگان ایجاد نماید . بعد از روزهای اولیه جدایی در عراق ودر سال 70 هیچکس نمی دانست که او در اوج ظلم و کینه فرقه رجوی به اردوگاه رمادی در عراق رفته است ... پس از ماه ها توانست توسط دوستان قدیمی خود به اروپا راه یابد ..
در اوایل سال ۱۳۵۸مهدی تقوایی در کنار مسعود رجوی موقع سخنرانی وی مشاهده گردید ..روزنامه کیهان نیزسخنرانی مسعود رجوی و مهدی تقوایی در دانشگاه تهران را همراه با عکسی ازآنها در کنار هم چاپ کرده بود. مهدی از کادرهای اولیه تشکیلات فرقه تروریستی مجاهدین و از آن دسته افرادی بود که در آن سالها !! به اصول و ارزشهای اولیه سازمان پایبند بود.
مهدی از زندانیان زمان شاه بدلیل جا دادن به رضا رضایی که از زندان فرار کرده بود، به حبس ابد محکوم شده بود.
در سال ۱۳۷۰ به دلیل خودخواهی ها ، جاه طلبی ها و اجرای اجباری طلاق توانسته بود با مکافات زیاد از تشکیلات جدا شود..
کاش مهدی تقوایی پس از جداشدن از مجاهدین خلق حقایق را بازگویی می کرد…، کاش حقایق را می نوشت تا در آینده در اختیار هم میهنمانمان قرار بگیرد…، تجارب و حقایقی که می توانست نوری بربخشی از تاریکی های باشد،چرا که این خاطرات متعلق به یک فرد نیستند… این حقایق متعلق به مردم و تاریخ ایران است. هیچ توجیهی برای سکوت و سخن نگفتن، ننوشتن و … وجود نداشته و ندارد…سکوت یعنی فرجه ای به رجوی برای دوام و بقاء خیانت و فساد و جنایت…
مهدی تقوایی با جداشدن از رجوی، تنها نیمی از مسئولیتش را به انجام رساند، اما سکوت او و عدم موضعگیری علنی او برای همگان و به طبع افکار عمومی قابل درک و فهم نبوده و نیست…، کاش مهدی تقوایی نوشته هایی از خود باقی گذاشته باشد…، و بی شک چنین اثری، مانایی او، و همچنین ارزشهای انسانی او نیز می تواند باشد. بنظرمن از بیشترین چیزی که باید ترسید، خود ترس است. کما اینکه کسی که باید بترسد، رجوی است و نه دیگران. انتشار نوشته های مهدی تقوایی، بهترین و قوی ترین ارج گذاری بر انسان مستقل است .
- ۰۰/۰۱/۱۹