دولت‌مردان آلبانی و رجوی خوب به همدیگر رسیدند!
خبری در سایت فراق در خصوص محکومیت آلبانی در دادگاه حقوق بشر اروپا خواندم که نظرم را جلب کرد.
بنده از آنجایی که تقریبا یک سال و نیم در آلبانی بودم و بسیار در خصوص حکومت داری و نظام آنجا کنجکاو بوده و از کسانی که عمدتا شهروندان بودند سوال می کردم تا به نحوۀ وضعیت کشور آلبانی پی ببرم، نکات بسیار جالبی را دریافته بودم که دیدم با گزارشی که در سایت فراق درج شده چقدر مطابقت دارد.
ابتدا اینکه این کشور سالهاست که تلاش می کند تا خود را به اتحادیه اروپا (حوزۀ شنگن) متصل کند ولی موفق نبوده زیرا دو کشور آلمان و فرانسه ممانعت به عمل می آورند، آنها برای پیوستن آلبانی به اتحادیه اروپا شرایطی را گذاشته اند که تا آن شرایط محقق نگردد آلبانی نخواهد توانست که به اتحادیه اروپا ملحق شود و اقتصاد نابسامان خود را سر و سامانی بدهد.
در واقع یک سیستم فاسد سیاسی اقتصادی در این کشور حاکم است که در نوع خود بی نظیر می باشد. به رغم اینکه حکومت فاشیستی انور خوجه، رهبری سابق این کشور ساقط شده است ولی سیستم امنیتی کشور بر اساس همان قوانین سابق قرار دارد، یعنی قوانینی که مجریان قانون در زمان خوجه انجام می دادند.
به جز روزهای ویژه مثل سفر یک مقام عالی رتبه از اتحادیه اروپا و یا آمریکا شما به ندرت در خیابان پلیس می بینید، زیرا همه پلیس ها لباس شخصی هستند و شما نمی توانید آنها را تشخیص دهید. هر کسی که از قوانین سر پیچی نماید به سرعت دستگیر شده و تا تفهیم اتهام در زندان های بسیار کثیف باقی خواهد ماند. زندان هایی که به شدت خطرناک نیز هستند زیرا مجرمینی در آنجا نگهداری می شود که بعضا به قتل و تجاوز و امثالهم محکوم شده و دارای حبس های طویل المدت هستند.
بنابراین اگر بخواهند سر کسی را زیر آب کنند بویژه زندانیان سیاسی را، به بند زندانیان خطرناک منتقل کرده و در آنجا با کنترل طرف را بقتل می رسانند، طوری که کسی متوجه هیچ چیزی نشود، به قول خودمان «آب از آب تکان نخورد»
