مرگ «مرحمت ندری» و پایان کنیزی برای شیطان (فرقه تروریستی مجاهدین)

بر اساس اسناد متقن و آموزه های قرآن کریم، منافقان پس از مرگ در پست‌ترین مرتبه آتش جاى خواهند گرفت؛ این وعده به حقِ الهی حتمی است.

به گزارش فراق، به یقین این انسان‌ها تا زمانی که زنده باشند فرصت توبه، اصلاح و بازگشت به زندگی را دارند اما کسی که از روی عمد نخواهد قدم در صراط مستقیم بگذارد از هر جنسیتی و سنی که باشد، پایان کارش قعر جهنم خواهد بود.

مرحمت ندری، مشهور به رضایی یکی از همین زنان بود که متاسفانه تمام عمر خود را کنیزی شیطان کرد و در پایان، روز ۲۹ دی ماه مستقیم از بیمارستانی در پاریس راهی دوزخ شد.

خانواده رضایی جزو اشقیاترین انسان های روی زمین بودند و هستند که در کشتار بسیاری از جوانان این مرز و بوم به طور مستقیم دست داشتند. بیش از ۵۰ نفر از اعضای این خانواده عضو فرقه منفور رجوی هستند و هم اکنون نیز در خیانت به ملت ایران گوی سبقت را از دشمن ترین دشمنان ایران گرفتند.

محسن رضایی با نام اصلی ابوالقاسم فرزند وی که هم اکنون به نوعی مسئولیت پرسنلی «اشرف ۳» را نیز عهده‌دار است در حالی به سرکوب عواطف اعضای وامانده مشغول است که خود از سال ۱۳۷۲ در اروپا صاحب خانواده بود و از امتیازهای ویژه‌ای برخوردار بود.

 

محسن تا دهه ۱۳۷۰ مسئولیت بخش پرسنلی سازمان را به عهده داشت که یکی از بزرگترین و سری ترین ستادها محسوب می شد. زندان های فرقه که در آن ایام مهمانسرا خوانده می شد تحت مسئولیت محسن رضایی قرار داشت.  خدا می داند چه ظلم هایی در حق ناراضیان و جدا شدگان انجام می شد و چه اجحافی در حق آنان می شد و چه تعداد به دستور رجوی سربه نیست شدند.پرونده اعمال شخص رجوی در این دوران در این ستاد بود که به ریاست محسن رضایی پیش می رفت.  بعد از آن پروسه از سال ۱۳۷۲ محسن رضایی به طور کامل به خارج کشور منتقل شد و با عضویت در شورای خود ساخته رجوی دارای امتیازات بیشتری شد. اجازه تردد آزادانه به کشورهای مختلف، ملاقات ها و دیدار با خانواده و بستگان و برخورداری از امکانات رفاهی و مالی، امتیاز و باج هایی  نیست که از طرف فرقه رجوی به راحتی و بدون علت به همه افراد تعلق بگیرد. جالب است بدانید در جلسات درونی، مسعود رجوی به شدت از این هزینه های هنگفتی که صرف خانواده های شورایی و خارجه نشین رضایی می شد گلایه هم می کرد و آن ها را به باد ناسزا و فحش می گرفت.

خانواده رضایی‌‎ها به لطف مریم قجر و چاپلوسی های خاص، اغلب در رده های اول تشکیلات و با امتیازات فوق العاده در فرقه حضور داشتند.