اطلاعیه وحشت آلود مورخه ۱۴۰۱/۰۳/۱۲ فرقه تروریستی مجاهدین و آسمان و ریسمان بهم بافتن و قسم و آیه این فرقه مبنی بر اینکه اصلا شعاری در غروب روز دوشنبه ۹خرداد در استادیوم آزادی به نفع رضا شاه پهلوی داده نشده حاکی از ترس و وحشت رجوی و برملا شدن نفرت مردم از این گروه تروریستی و وطن فروش است. البته سلطنت طلبان هم جای خود دارند.
سوالی که در این میان مطرح می شود اینکه چرا این گروه تروریستی اینقدر از داده شدن چنین شعاری سراسیمه و هراسان شده است؟
شاید تحلیل رهبران فاسد و بدنام فرقه جنایتکار مجاهدین این باشد که سر داده شدن چنین شعارهایی نشان دهنده علاقه ایرانیان به حکومت پادشاهی و پهلوی ها است!
اما باید گفت مردم ایران نه دنبال سلطنت پهلوی هستند و نه دنبال سلطنت قجری و اوباشانی مثل مجاهدین و در راس آن معتادی بنام رجوی. چرا که مهمترین مرز سیاسی ایران امروز مرز بین وطن پرستی و وطن فروشی است.
در این میان یک واقعیت مسلم وجود دارد و آن اینکه؛ مردم ایران حتی در سخت ترین شرایط معیشتی و گرانی و تحت شدید ترین تحریم های ظالمانه آمریکا، همچنان مرز سرخ خود با رجوی تروریست و وطن فروش را حفظ کرده و بعد از ۴ دهه او را از شنیدن حتی یک شعار حمایت آمیز از سوی خودشان در حسرت نگه داشته اند.
حال بنگرید تنفر مردم ایران از مجاهدین و در راس همه آنها از رهبران فاسد و بدنام این گروه به کجا رسیده که عوامل این فرقه در کانالهای جعلی اینگونه توجیه می کنند که بدلیل اختناق در داخل کشور رهبری مجاهدین هنوز برای مردم ایران شناخته نشده است!!!
«مشکل الان اینه که رهبر نداریم؟!
مبارزه لیدر می‌خواد که نداریم!
مبارزه و انقلاب در ایران رهبر یا لیدر نداره!
راستی تصوری که از رهبر وجود داره چیه؟!
البته باید گفت اسم رهبران فاسد و بدنام مجاهدین دهه هاست در ایران بخاطر ترور، خیانت و جنایت و وطن فروشی پیچیده و شناخته شده است و کسی نیست آنان را که – در بدترین و سخت ترین برهه از تاریخ ایران یعنی حمله عراق به کشورمان – به ارتش صدام پیوستند را فراموش کند.
حال عوامل نادان مجاهدین هی ادعا کنند اگر کسی از مجاهدین حمایت نمی کند بخاطر عدم شناخت مردم ایران از رهبر مجاهدین است! زکی به این همه بی شرمی و وقاحت و دریدگی و در راس همه آنها فریبکاری.
بنابراین این همان درد بی درمانی است که رهبران نادان و نابخرد مجاهدین از آن خلاصی نخواهند یافت.
در ورای تمامی این اتفاقات آنچه که واقعیت دارد این است که مردم ایران از سلطنت، در قامت پهلوی ها عبور کرده اند و شناخت عمیقی هم از اوباش ترویستی مثل مجاهدین که شکل دیگری از سلطنت را ترویج می کنند دارند.
در نتیجه؛ جمهوری اسلامی ایران از هر چیز که شانس نیاورده باشد، از اپوزیسیون خوش اقبال بوده است! شاه مخالفانی داشت در قامت: خمینی و طالقانی و مطهری و بهشتی و بازرگان و آل احمد و شریعتی و کنفدراسیون و انجمن های اروپا و… نظام کنونی براندازانی دارد در ریخت و قیافه: ربع پهلوی و مریم قجر و هخا و ضیاء و شهناز تهرانی و زم و فخرآور و علینژاد و شاهین نجفی و ساسی مانکن و… .
- نویسنده : سعید پارسا
- ۰۱/۰۳/۱۷