انتشار تصویر فردی که به اصطلاح سابقا فعال دانشجویی بوده و در سال های گذشته ماجرای بازداشت و محکومیت وی به زندان واکنش های بسیاری را در بین محافل سیاسی داخلی در بر داشت و همچنین بسیاری از فعالان سیاسی برخورد با وی را نوعی برخورد با قشر نخبه و دانشجوی کشور می دانستند، سوالات و ابهامات زیادی را مطرح نمود که چرا واقعا گاهی برخی از حقایق و مستندات اطلاعاتی و امنیتی آن گونه که باید در جامعه مورد توجه قرار بگیرد، نگرفته و نمی تواند موثر و اقناع کننده باشد.
هنگامی که شبنم مددزاده در سال های گذشته بازداشت و علت محکومیت وی ارتباط با سازمان تروریستی منافقین بیان شد، برخی فعالان سیاسی مدعی شدند این اقدام در راستای پرونده سازی برای قشر نخبه کشور بوده و اساسا این گروهک تروریستی به دلیل سوابق تاریک خود، قادر به جذب نیرو از بین جوانان به خصوص دانشجویان که از اطلاعات و تحصیلات مناسبی برخوردارند، نبوده و نباید چنین ادعاهایی را جدی گرفت؛ اما حال که تصاویر این فرد منتشر شده نشان می دهد، نه تنها این ادعاها خلاف واقع بوده، بلکه مستندات و دلایل امنیتی که آن روزها درباره وی بیان شده، کاملا متقن و مستحکم بوده است.
اما اینکه برخی از گزارش های اطلاعاتی و امنیتی در زمان خود فاقد اثر اقناع کنندگی برای برخی از مخاطبان بوده را باید در عوامل متعدد خارجی و داخلی دانست. از یک سو رسانه های خارجی با فضاسازی های خبری که انجام می دهند به دنبال این هستند تا چنین گزارش هایی را تا حد ممکن بی اثر کرده و آنها را خلاف واقع و کذب معرفی نمایند. اگر به مورد اخیر که مربوط به علیرضا اکبری ابرجاسوس انگلیسی بود توجه شود، کاملا آشکار است که دستگاه های رسانه ای خارجی با شگردهای مختلف به دنبال اتهام زدایی از عوامل مرتبط با خود هستند.
به غیر از علت خارجی باید عوامل داخلی را هم مدنظر قرار داد؛ مثلا یکی از عوامل داخلی را می توان در استفاده از شیوه ها و شگردهای اطلاع رسانی قدیمی که در قالب بیانیه و اطلاعیه های «کلی و نامفهوم» انجام می شود دانست و یا مثلا مستندهایی که از اعترافات افراد قبل از صدور حکم و جلسه دادگاه تهیه می شد و اکثر افراد پس از آزادی مدعی می شدند، این اعترافات به دلیل شرایط خاص حاکم بر دوران بازداشت آنها بوده است. در مورد دلایل داخلی نمی توان از نقش برخی رسانه های داخلی که مدعی دفاع از نظام و انقلاب بوده و همیشه به دنبال اتهام زنی های سیاسی و امنیتی به مخالفان خود بوده اند به سادگی گذشت. متاسفانه عملکرد آنان موجب شده تا گزارش های اطلاعاتی و امنیتی از مراجع رسمی در سایه اتهام زنی های همیشگی آنان قرار گرفته و نتواند به خوبی موثر و اقناع کننده باشد.
اما به هر حال ماجرای انتشار عکس شبنم مددزاده مشخص کرد که هم دستگاه های اطلاع رسان و هم مخاطبان جامعه باید در مورد انتشار اخبار و اطلاعیه های رسمی و قضاوت کردن آنها دقت نظر بیشتری خرج دهند و توجه داشته باشند که موضوعات امنیتی و اطلاعاتی از پیچیدگی های فراوانی برخوردار بوده و نباید به سادگی افراد را مورد اتهام قرار داد و نیز از کنار گزارش های رسمی مراجع مسئول امنیتی و اطلاعاتی گذر کرد. شاید خنده دار به نظر برسد، ولی در واقع باید از شبنم مددزاده به خاطر انتشار تصاویر فعالیت های خود در کنار سازمان منافقین تشکر کرد، زیرا دست کم اثر این تصاویر آن خواهد بود که هم مخاطبان جامعه متوجه می شوند گزارش دستگاه های امنیتی غیر متقن نبوده و شاید تلنگری بر دستگاه های مسئول اطلاع رسانی باشد که به فکر بازنگری در نحوه اطلاع رسانی خود بوده و بدانند باید برای «موثر» بودن یک بیانیه یا اطلاعیه از روش های و ابزارهای نوین بهره گرفته شود.
و آخر اینکه دستگاه های مختلفی که مسئول دیپلماسی عمومی بوده متوجه باشند، نمی توان تحرکات اخیری که در خارج از کشور رخ می دهد، پنهان کرد و قطعا با تکذیب و بیانیه دادن و محکوم کردن چنین فعالیت هایی آنها را بی اثر نمود؛ لذا واجب است که همه این دستگاه ها به کمک افراد و اشخاص و گروه های متخصص و با دانش در رایزنی و انتقال مواضع نظام به طور موثر اقدام کرده و جناح گرایی و گعده گرایی را جایگزین تخصص و تجربه و دانش در این عرصه نکنند.
نگاهی به سوابق شبنم مددزاده
شبنم مددزاده (متولد ۱۳۶۷) نایب دبیر شورای تهران دفتر تحکیم وحدت و عضو انجمن اسلامی دانشگاه تربیت معلم کرج بود که از تاریخ یکم اسفند ماه ۱۳۸۷به همراه برادرش "فرزاد مددزاده "توسط نیروهای امنیتی به دلیل همکاری با مجاهدین خلق بازداشت و به زندان اوین انتقال داده شد. در خردادماه ۱۳۸۹ پس از یک سال و چهار ماه که از بازداشتش در زندان اوین می‌گذشت، توسط قاضی مقیسه در دادگاه شعبه ۲۸ انقلاب به اتهام ارتباط و همکاری با سازمان مجاهدین خلق به ۵ سال حبس همراه با تبعید به زندان رجایی شهر کرج محکوم شد.
شبنم مددزاده پس از گذراندن دوران حبس، در بهمن سال ۱۳۹۲ از زندان آزاد و پس از مدتی از ایران خارج شد و پس از این خروج به صورت رسمی و تشکیلاتی به عضویت گروهک تروریستی منافقین درآمد. در آذر ماه ۱۳۹۵ شهر پاریس، یکی از مقرهای فعالیت‌های سیاسی و رسانه ای سازمان مجاهدین خلق، میزبان یکی از نشست‌های این سازمان با حضور تعدادی از سیاستمداران غربی بود و نکته جالب توجه در این نشست، سخنرانی «شبنم مددزاده» در این مراسم بود.
سخنرانی شبنم مددزاده در نشست رسمی منافقین در حالی انجام گرفت که در زمان بازداشت وی در ایران، خانوده و وکلای مددزاده بر این موضوع اصرار داشتند که او هیچ گونه ارتباط تشکیلاتی و حتی اندیشه‌ای با این سازمان ندارد. حضور مدد زاده در پارلمان اروپا محدود به چند روز گذشته نیست و او تاکنون چندین بار به عنوان یک زندانی سابق ایران در جمع اعضای پارلمان اروپا سخنرانی کرده است که در این ارتباط می توان به سخنرانی وی در کنفرانس حقوق بشر در پارلمان اروپا در آذر ماه سال ۱۳۹۵ نیز اشاره کرد. او همچنین در پارلمان برخی از کشورهای اروپایی نیز حضور و با اعضای آنها دیدار کرده که نمونه اخیر آن حضور در پارلمان لوکزامبورگ و دیدار با تعدادی از اعضای پارلمان این کشور و وزیران دولت این کشور اروپایی در جریان اعتراضات اخیر در ایران است.
بر اساس این گزارش، مهدیه و اکبر مددزاده، خواهر و بردار شبنم که عضو گروه تروریستی منافقین بودند و در کمپ اشرف حضور داشتند، روز ۱۹ فروردین سال ۹۰ در جریان درگیری که بین منافقین و ارتش عراق در اردوگاه اشرف رخ داد، کشته شدند. فرزاد مددزاده دیگر برادر شبنم که به همراه وی در اسفندماه ۱۳۸۷ بازداشت شده بود، با گذراندن دوران حبس خود، پس از مدتی از کشور خارج شد و بعضا به نمایندگی از سازمان مجاهدین خلق در برخی از نشست ها حضور داشته و سخنرانی می کند.
- ۰۱/۱۱/۰۲