چرا اسرائیل هراس کم سابقه ای از هر توافقی با ایران دارد؟ ، سایت تابناک

همزمان با برگزاری مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 4+1 در روزها و هفته های گذشته، رژیم اسرائیل که همواره مخالف هرگونه مذاکره با ایران پیرامون پرونده هسته ای بوده، بار دیگر تلاش گسترده ای برای اخلال در روند مذاکرات هسته ای انجام داده است.

اگر چه کارشکنی‌های رژیم صهیونیستی در خصوص پرونده هسته‌ای ایران و در مذاکرات چندین ساله "برجام" و پس از آن "نجات برجام" امری جدید نیست و مسبوق به سابقه‌ای طولانی است اما همزمانی سفر گانتس به اسرائیل با آغاز دور جدید مذاکرات هسته‌ای، هم نشانگر افزایش حساسیت صهیونیست‍‌ها به نشست‌های جدید وین است و هم حکایت از آن دارد که رژیم نسبت به پذیرش پیشنهادهای جدید جمهوری اسلامی ایران از ناحیه آمریکایی‌ها به‌شدت هراسناک شده است.

این پرسشی است که  روزنامه اسرائیلی جروزالم پست بدان پاسخ داده است. جروزالم پست در این رابطه نوشته است: هراس واقعی اسراییل از توافق آمریکا با ایران به این دلیل است که در آنصورت، آمریکا از خاورمیانه کنار می کشد. دلیلش هم این است که از زمان باراک اوباما تا کنون، آمریکا به روشنی در مسیر کنار کشیدن از خاورمیانه بوده است. 

اسرائیل مدتی است درک کرده است که نمی توان از مذاکرات انتظار زیادی داشت، اما مخالفت با توافق احتمالی نه تنها به دلیل معنای آن برای ایران، بلکه به دلیل معنایی که توافق جدید برای آمریکا نیز دارد باید مورد بررسی قرار گیرد.

 سوال این است که آیا بایدن واقعاً به آن اهمیت می دهد؟ این چیزی است که اسرائیل هنوز در مورد آن مطمئن نیست. از یک سو، بایدن قول داده که ایران «هرگز» اجازه دستیابی به سلاح هسته‌ای را نخواهد داشت. از سوی دیگر، امتناع او از برداشتن گام‌های تهاجمی‌تر، برای بالا بردن تهدیدات آمریکا علیه ایران، این نگرانی را در اسرائیل ایجاد می‌کند که رئیس‌جمهور آمریکا می‌خواهد همان کاری را که با افغانستان انجام داد با ایران انجام دهد. یعنی «معامله کنید، خارج شوید و عواقب آن را فراموش کنید».

 از همان ابتدا، واضح بود که بایدن برای بازگشت به توافق تلاش کند. او این را در جریان مبارزات انتخاباتی به صراحت بیان کرد. هدف اسرائیل این بود که او را وادار به تلاش برای یک توافق سخت‌تر کند، توافقی که تضمین کند ایران از بمب دورتر از قبل باقی می‌ماند. یکی از مشکلاتی که در نگاه اسرائیل و ایالات متحده به برنامه هسته ای ایران وجود دارد این است که هرکدام اغلب دیدگاه متفاوتی نسبت به آن دارند. اسرائیل نمی‌خواهد ایران حتی به یک کشور در آستانه هسته‌ای تبدیل شود؛ کشوری که اورانیوم غنی‌شده کافی جمع‌آوری کرده، بر تمام فرآیندهای ساخت بمب تسلط داشته باشد و اکنون فقط منتظر تصمیم برای انجام این کار است. در مقابل، ایالات متحده به مسائل متفاوت نگاه می کند. همانطور که بایدن گفته است، هدف اصلی آمریکا عدم دستیابی ایران به بمب اتم است. بنابراین، هنگامی که هدف فقط جلوگیری از بمب است، متوقف کردن آن در آستانه ساخت بمب آنقدر هم مهم نیست. .. . .

دولت رسما مسئول حفاظت از ایرانیان در آلبانی می باشد سایت راه نو

هنوز دیر نشده است که مقامات آلبانیایی دست از همکاری جنایتکارانه خود با مریم رجوی تروریست سابق بردارند و جلوی نقض حقوق بشر افراد بیچاره را، که در اردوگاه اشرف 3 محبوس هستند، بگیرند. مشکلات تمام نشده است. برای تروریست سابق مریم رجوی ریختن خون اعضای اردوگاه اشرف 3 ادامه دارد.

پنجم دسامبر ۲۰۲۱ : گازتا ایمپکت Gazeta Impact، تیرانا، آلبانی (ترجمه سایت ایران اینترلینک): بین سال‌های ۲۰۱۳ (در آخرین روزهای دولت دوم بریشا Berisha) تا سال ۲۰۱۶، چندین هزار ایرانی بر اساس توافق‌نامه‌ای بین دولت‌های آلبانی و جامعه بین‌المللی، که هرگز علنی نشد، وارد آلبانی گردیدند.

این ایرانیان بخشی از یک سازمان سابقا تروریستی بودند (تا سال ۲۰۱۲ در فهرست سازمان های تروریستی وزارت خارجه ایالات متحده قرار داشت). این سازمان با نام های متعدد یا به عنوان بخشی از سازمان های پوششی مانند شورای ملی مقاومت نیز شناخته می شود. این ایرانیان پناهنده در آلبانی، به عنوان اعضای فرقه رجوی نیز معروف هستند. با ورود این سازمان از عراق به آلبانی، یک سری فرار از صفوف آنها صورت گرفت. اعضای زن و مرد، چه زمانی که ایرانیان در حومه تیرانا مستقر شده بودند و چه زمانی که به شهر مانزManez  در به اصطلاح اردوگاه اشرف ۳ منتقل شدند، گروه را ترک کردند و از آن خارج شدند.

پس از اینکه آلبانی تحت تاثیر همه گیری ویروس کووید-۱۹ قرار گرفت، فرار از اردوگاه اشرف ۳ نیز افزایش یافت، زیرا این ویروس به طور قابل توجهی در اردوگاه گسترش یافت و تعداد را زیادی کشته و بسیاری را مبتلا نمود.

در روزهای اخیر، علاوه بر تداوم فرار از سازمان، حتی به صورت گروه‌های خانوادگی، نقض جدی حقوق بشر اعضای سابق فرقه رجوی صورت گرفته است. چنین نقض حقوق بشری در عین حال جزو جرائم جنایی محسوب می شود که طبق مواد قانون جزای جمهوری آلبانی، مجازات زندان را در پی دارد. فاجعه خانواده دانافر در اواخر ماه نوامبر (آبان ماه)، زمانی رخ داد که خانواده دانافر تصمیم به ترک فرقه رجوی گرفتند. پدر خانواده و دو پسرش نوید دانافر و شاهپور دانافر از مسئول خود در فرقه رجوی خواستند تا به آنها اجازه دهند که اردوگاه مانز را ترک کرده و مانند بسیاری دیگر از اعضای سابق فرقه در شهر تیرانا زندگی کنند. فرماندهان اردوگاه به دستور مستقیم مریم رجوی، رهبر فرقه، به خانواده مورد نظر اجازه خروج از اردوگاه مانز و اقامت در تیرانا را ندادند.

اقدام به خودکشی

یکی از مردان، یعنی شاهپور دانافر، با بریدن رگ های مچ دست خود اقدام به خودکشی کرد. شاهپور در بیمارستان QSUT (مرکز بیمارستان دانشگاهی “مادر ترزا Teresa”) بستری شد. ارگان های دولتی آلبانی سکوت کثیفی را در قبال این پرونده اقدام به خودکشی اختیار کرده اند.

پلیس دورسDurrës  و پلیس تیرانا در بیانیه های مطبوعاتی خود به هیچ وجه به چنین موردی اشاره نکرده اند. ریاست QSUT نیز که در این دردسر گرفتار شده است، سکوت کاملی را اختیار کرده است. به پلیس، پزشکان و رهبران فرقه رجوی یادآوری می کنیم که تحریک به خودکشی یک جرم کیفری است و مجازات آن حبس است. به رهبران پلیس در دورس و تیرانا و همچنین مدیر گلدیس نانو Gledis Nano ، آنچه را که در ماده ۹۹ قانون شماره ۷۸۹۵ dt به تاریخ ۲۷/۱/۱۹۹۵ نوشته شده است را یادآوری می کنیم: «باعث خودکشی یا اقدام به خودکشی یک فرد شدن، در نتیجه بدرفتاری سیستماتیک یا دیگر رفتارهای سیستماتیک که به شدت به حیثیت وی لطمه می زند، توسط شخصی که به او وابسته هستند یا توسط شخصی که دارای رابطه خانوادگی یا زندگی مشترک می باشند، مجازات حبس از سه تا هفت سال را در پی دارد.» . . . .

هشدار مدیر انجمن «آسیلا» به مزدوران حلقه به گوش رجوی ، فراق نیوز

مدیر انجمن «آسیلا» به مزدوران فرقه رجوی هشدار داد، هرگونه نزدیکی به این انجمن و قصد عملیات خرابکاری به صورت قانونی و با برخورد قاطع پیگیری می شود.

حسن حیرانی، ظهر امروز در گفت و گو با خبرنگار فراق اظهار داشت: اخیرا متوجه شدیم در نشستی که
در دفتر فرقه برگزار شده است، از تمام مزدوران و جاسوسان فرقه خواسته شده تا علیه انجمن «حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی» موضع گیری کنند.
وی تصریح کرد: در این نشست همچنین از برخی غلامان حلقه به گوش خواسته شده در محل دفتر انجمن «آسیلا» اقدامات خرابکارانه نیز انجام دهند که در اینجا لازم است به آن ها هشدار دهم این انجمن به صورت قانونی در سیستم قضایی آلبانی ثبت شده و توسط دولت پشتیبانی می شود لذا هر گونه اقدام علیه انجمن، پیگرد شدید قانونی خواهد داشت.
حیرانی ادامه داد: در اینجا لازم است از دولت و مقامات امنیتی آلبانی تشکر ویژه داشته باشم که از دیروز، حفاظت از این انجمن را به صورت محسوس در دستور کار خود قرار دادند.
مدیر انجمن آسیلا در پایان خطاب به فریب خوردگان و مستمری بگیران فرقه تروریستی رجوی هشدار داد که خود را قربانی این فرقه جهنمی نکنند و بیش از این، بازیچه و آلت دست آنها نشوند.

شاهدان افسرده و درهم شکسته دادگاه دورس در آلبانی ، سایت نجات

در آخرین روز دادگاه حمید نوری در آلبانی، خبرگزاری های آسوشیتدپرس و رویترز تصاویری از شهود دادگاه دورس در آلبانی منتشر کرده اند که حکایت زیادی در خود دارد. همگی این افراد در دهه 60 به جرم عضویت در تشکیلات تروریستی مجاهدین (که وارد فاز مبارزه مسلحانه و اقدامات تروریستی شده بود) زندانی بودند و پس از چند سال محکومیت، با ابراز برائت از رجوی آزاد شدند و پس از مدتی مجدداً با این فرقه ارتباط برقرار کردند و به عراق رفتند تا به قول خود جمهوری اسلامی را سرنگون کنند. اما ده ها سال پس از آن رخدادهای پرفراز و نشیب، تنها چیزی که از آن جوان های پرشور آزاد شده از زندان (که روزگاری خود را میلیشیا می نامیدند) بر جای مانده، چند شخصیت بشدت شکسته، فاقد هویت، بدون اراده و عاری از اندیشه آزاد است. واقعیتی که هر انسان آزاده ای را دچار تأسف و اندوه می کند. کسانی که می توانستند برای کشور خود مسئولینی متعهد و اخلاق مدار باشند، در دستگاهی که مسعود رجوی ایجاد کرد، مبدل به ربات هایی بی روح و بی هویت شدند.

نکته مهم اینکه آنها هرکدام چندین سال زندان های جمهوری اسلامی را بدون اینکه ادعای شکنجه شدن داشته باشند تجربه کردند و پس از اعلام برائت به زندگی عادی خود بازگشتند و بدون هیچ مانع جدی از ایران خارج شدند و دوباره سرنوشت را آنگونه که خود می خواستند رقم زدند. زمانی که آنان با توهّم رسیدن به رهایی، پا به قرارگاه اشرف نهادند، جوانانی سرزنده و پرامید بودند، اما پس از طی پروسه ای چند ده ساله و گذار از انقلاب رهاییبخش مریم، امروز که باید نماد اعتماد به نفس، خوشبختی، سرزندگی و امید باشند، هیچکدام نشانی از روح در وجودشان نیست. به انسان هایی گریخته از یک برزخ قرون وسطایی می مانند که در پیچ و خم دالان زمان به مکانی بیگانه پا نهاده اند. انسان هایی که حتی طرز زندگی در دنیای آزاد را نمی دانند و به دیگر انسان ها بهت زده می نگرند و نمی دانند چگونه در جامعه انسانی باید زیست.

آنچه نوشتم تخیلی نیست، خودم این لحظات را حس کرده ام. روزی که برای اولین بار با تعدادی از دوستان اسیر موفق شدیم بدون نظارت و کنترل سران سازمان پا به شهرهای عراق بگذاریم و آزادانه در خیابان قدم بزنیم و خرید کنیم، نمی دانستیم چکار باید کرد و برای هر کاری مکث داشتیم تا بفهمیم کار درست کدام است. انگار که منتظر بودیم یکی به ما یاد دهد که چطور خرید کنیم، چطور از گوشی همراه استفاده کنیم، چطور ایمیل درست کنیم و به اینترنت وصل شویم. اینها حداقل بود، اصلاً نمی دانستیم در جامعه چه می گذرد… . . . .

آغاز فعالیت رسمی انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی ، فراق نیوز

انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.

حسن حیرانی، صبح امروز در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی فراق، ضمن اعلام این خبر اظهار داشت: انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی به همت جمعی از جداشده های فرقه رجوی فعالیت خود را به طور رسمی آغاز نمود.

وی با اشاره به یک نمونه از مزایای صدور کارت شهروندی برای اتباع خارجی مقیم در آلبانی افزود: این انجمن به واسطه دارا بودن هیأت موسس از شرایط قانونی ثبت مؤسسه، به صورت رسمی ثبت شد تا از این پس افرادی که از فرقه جدا می شوند نگران امورات زندگی خود نباشند.

این فعال اجتماعی در آلبانی همچنین با اعلام اینکه روز گذشته اولین جلسه این انجمن برگزار شد، تصریح کرد: حمایت از جداشده های فرقه رجوی در راستای برخورداری از حقوق شهروندی، اشتغال یابی، پیگیری مشکلات اداری-حقوقی و حتی تشکیل خانواده در اساس نامه این انجمن تدوین شده است و ما تمام تلاش خود را به کار خواهیم گرفت تا افراد نجات یافته از چنگال فرقه تروریستی رجوی یک زندگی جدید و بدون دغدغه را تجربه کنند.

صدور کارت شهروندی به تمام اتباع خارجی مستقر در آلبانی که تحت فشار اتحادیه اروپا به دولت این کشور انجام گردید، نوید بخش رهایی بسیاری از افراد گرفتار در فرقه رجوی شده است.

بازگشت به وطنم ایران – سه سال گذشت ، بخشعلی علیزاده ، سایت انجمن نجات

چهار سال بعد از جدایی از فرقه تروریستی رجوی و سه سال بعد از بازگشت به وطنم ایران

بخشعلی علیزاده         

اکنون که این متن را می نویسم سه سال از بازگشت من به میهن و به نزد خانواده و بستگان عزیزم می گذرد.

یادم می آید وقتی در تشکیلات سرکوبگر رجوی بودم هر گاه صحبت از بازگشت به ایران و دیدار خانواده می شد سردمداران تشکیلات مخوف رجوی آن چنان فضاسازی کرده و محیط را مسموم می کردند که گویی هر کس که به ایران بازگردد به جز خودکشی و مرگ و نیستی و بدبختی هیچ چیز دیگر در انتظارش نیست .

قبل از بازگشت تحت تاثیر آن جوسازی های رجوی بودم و می گفتم که سازمان می گوید هر کس که برگردد او را دستگیر کرده و شکنجه خواهند نمود و سپس اعدام خواهند کرد، یا خانواده ها از پذیرش فرزندان خود سر باز خواهند زده و خواهند گفت که چرا به رجوی خیانت کردی، یا اگر حکومت هم مرا نکُشَد فضا طوری خواهد شد که خودم با دست خودم اقدام به خودکشی خواهم کرد.

راستش را بخواهید تا مدتی همین طرز تفکر در ذهنم بود زیرا تجربه نداشتم و هر چه می شنیدم از عوامل فرقه رجوی بود که اخبار را به شدت سانسور کرده و اجازه نمی دادند که وقایع را بدون تحریف بشنویم. . . .

اما بعد از بازگشت به میهن دیدم همه حرف های رجوی دروغ بودند، انتظار سهولت بیشتری در زندگی را داشتم ولی برعکس مشکلات زیادی جلوی راهم سبز می شدند و هر روز بر تعداد آنان نیز افزوده می شد، از این که هویت من در کشورم تأیید گردد تا مسائل استقرار و صنفی. طبعاً بعد از سال ها بی خبری خیلی عادی بود که تمام پرونده های من در مراجع قانونی متروکه شده و به تاریخ بپیوندند، مثل شناسنامه، گواهینامه رانندگی و سایر مسائل دیگر.

من باید برای احراز هویت تلاش می کردم و این لازمه وقت و انرژی بسیار بود که به یاری خانواده ام یکی یکی این مسائل حل شده و از آن ها عبور کرده و به حمدالله هویتم شناسایی و مدارکم تکمیل گشت. لذا توانستم شناسنامه، کارت ملی، گواهینامه و دیگر مسائل مورد نیازم را تهیه کرده و مثل هر شهروند دیگری به زندگی عادی خودم بازگردم. این ها زمانبر و دشوار بودند و مرا بعضاً به تنگ می آوردند و باعث می شدند تا فکر کنم نکاتی که در فرقه رجوی می گفتند درست است. اما در حقیقت نوع فکر من اشتباه بود، زیرا هر مسأله اداری مستلزم وقت و زمان بود تا حل گردد و هیچ ربطی به حرف هایی که در فرقه رجوی گفته می شد نداشت .

اما مهم ترین دستاورد من در زندگیم این که بعد از دو سال از بازگشتم به ایران به کمک خانواده ام موفق شدم شریک زندگیم را پیدا کرده و با هم زندگی مشترک قشنگی را شروع کنیم که حاصلش تاکنون یک فرزند دختر به نام “هِلما “می باشد.

جامعه منتقدین و جداشدگان از فرقه رجوی در آلبانی، تشکلی بالنده ، سایت راه نو

اکنون جداشدگان ماهیت واقعی فرقه تروریستی مجاهدین را به رخ جهانیان می کشند و با افشاگری خود آبروی این سازمان رو به افول را بیش از پیش می برند. امروز نه تهدید و نه شکنجه دیگر مانعی سر راه جداشدگان محسوب نمی شود. چرا که جامعه منتقدین و جداشدگان از فرقه رجوی دیگر آن نهال کوچک که هرلحظه امکان از بین رفتنش بود نیست و به درختی تنومند تبدیل شده که حال نقطه امید سایر اعضایی است که خواهان جدایی از این فرقه هستند.

امروز شاهد این هستیم که جداشدگان فرقه رجوی در آلبانی علیرغم همه ی مشکلاتی که از طرففرقه رجوی بر آنها تحمیل می شود دارای پایگاه اجتماعی قوی تری شده و مردم آلبانی آنان را به عنوان یک شهروند خارجی پذیرفته اند.

جداشدگان با کار و تلاش هزینه های زندگی شان را تامین می کنند و دیگر نیازی به تامین مالی از سوی  فرقه رجوی ندارند.

در سالهای اول حضور مجاهدین در آلبانی، سران فرقه رجوی با نفوذ بر برخی از مقامات دولت آلبانی بیشترین فشار را بر روی اعضا داشتند تا آنان را همچنان در سکوت و تبعیت از سران فرقه وادار کنند.  ولی زندگی در کشور آزاد باعث شد که اعضا کم کم به این فکر بیفتند که می توانند آزادنه و به دور از حصارهای فیزیکی و ذهنی فرقه زندگی کنند و امروز می بینیم این فکر عملی شده و آنان توانسته اند حقانیت خود را به سران فرقه رجوی و مقامات دولت آلبانی تحمیل کنند.

آزادی احسان بیدی یکی از نشانه های افول فرقه رجوی در این کشور می باشد که سعی داشتند با فشار به مقامات دولت آلبانی او را به خارج از آلبانی بفرستند که موفق نشدند و آقای بیدی بعد از یکسال بالاخره از زندان آزاد شدند و امروز مانند سایر آزاده های جهان به زندگی خود ادامه می دهد. . . . .

دادگاه «حمید نوری» نمایش رسانه‌ای برای فرار مسعود رجوی از شکایت جداشده‌هاست ، فراق نیوز

کشاندن پرونده حمید نوری به آلبانی و گرفتن اعتراف اجباری از اعضای فرقه تروریستی رجوی مصداق بارز بریده شدن سر عدالت توسط مدعیان دروغین دمکراسی است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، تشکل «مادران، قربانیان فراموش شده فرقه رجوی» با انتشار یک بیانیه اعتراضی به رفتار لابی گرانه دادگاه سوئد و فرافکنی سران فرقه رجوی در مقابل شکایت جداشده‌ها واکنش نشان داد. . . .

 

به گزارش فراق، در متن این بیانیه آمده است: در حالی که سالهاست صدای شکایت و اعتراض‌ خانواده‌های اسیران فرقه رجوی در محافل اروپایی و بین المللی شنیده می شود، متاسفانه شاهد ضایع شدن حقوق خانواده های آسیب دیده از خشونت فرقه رجوی توسط مدعیان دروغین حقوق بشر هستیم.

در همین زمان که ما تلاش می کنیم تا حق و عدالت در خصوص عزیزانمان که گرفتار و گروگان سران فرقه رجوی می باشند به جایی برسد،  شاهد هستیم که لابی کثیف رجوی در اتحادیه اروپا توانسته است ادامه دادگاه حمید نوری را به کشور آلبانی که یکی از دور افتاده ترین کشورهای اروپایی در حوزه بالکان می باشد انتقال دهد تا به گفته خودشان شاهدان و یا شاکیان آقای نوری بتوانند به دادگاه بیایند و صحبت های خود را انجام بدهند. واقعا جای تعجب بسیار دارد و از نادر مواردی در جهان است که یک دادگاه غیرمرتبط برای یک تبعه کشور دیگر دادگاه برگزار نموده و در ادامه آن را به یک کشور ثالث (آلبانی) برای اعتراف گیری و پرونده سازی ببرد. بنا بر اظهارات حقوقدانان برجسته جهان این اقدام به جز شوخی و بازی رسانه ای هیچ تفسیر دیگری نمی تواند داشته باشد.

مدعیان دمکراسی در جلد یک دادگاه بین المللی عدالت را به چالش کشیدند زیرا درخواست خانواده های زخم خورده از فرقه رجوی را کنار گذاشته و برای یک بازی رسانه ای از استهکلم سوئد به کشور آلبانی اسباب کشی کردند.

دادگاه استکهلم با این تصمیم ثابت کرد که با لابی گری و هزینه های سنگین گویا خیلی کارهای نشدنی، امکان پذیر است.

در ایران افرادی هستند که حاضرند شهادت دهند تمام ادعاهای مطرح شده توسط فرقه رجوی مغرضانه بوده و دروغ محض است. 

ما خانواده های افرادی که قرار است سران فرقه رجوی به زور عزیزان ما را در آن حاضر کنند به این اقدام منزجر کننده اعتراض داریم و این را دور از شان انسانیت و عدالت می دانیم.

چه مادران و پدرانی که سالها تلاش کردند با عزیزان خود یک ارتباط ساده برقرار کنند اما ناکام در خاک سرد آرمیدند و صد افسوس صدای مظلومیت شان به گوش وجدان های بیدار نرسید که اگر می رسید شاهد بریده شدن سر عدالت در جایی نبودیم که در ظاهر پرچم عدالت خواهی را بر دوش می کشد.

اما در پایان ما خانواده ها اعلام می داریم که در مقابل این جنایت ها ساکت نخواهیم نشست. دادگاه استکهلم اگر واقعا در جستجوی عدالت است سراغ ما خانواده ها و جداشده های آسیب دیده از جنایت های رجوی بیایید و به صدای دردآلود افرادی توجه کند که سالها در حصارهای زجرآور رجوی گرفتار بودند. پر واضح است که دادگاه استکهلم و آلبانی یک نمایش رسانه ای و سناریویی بوده که برای به حاشیه بردن دادگاه شکایت جداشده ها از سران فرقه رجوی طراحی گردیده است. کشاندن ناشیانه بازی هم به آلبانی نشانه آشکار همدستی رجوی های تروریست با مدعیان دروغین دموکراسی می باشد.

به امید روزی که حق و عدالت بدون هیچ لابی گری به سرانجام برسد و در بین جنایتکاران عالم، سران فرقه تروریستی رجوی به سزای اعمال کثیفشان برسند.

تشکل «مادران، قربانیان فراموش شده فرقه رجوی»

استدلالات چندش آور،برای سالیان؛ آدم کشی، مزدوری و جاسوسی فرقه تروریستی مجاهدین، سایت راه نو

قلم به مزدان فرقه رجوی تلاش کردند، همسویی این گروه با تحریم های ظالمانه آمریکا و «فشار حداکثری» این کشور بر علیه مردم ایران را که بارها توسط مریم رجوی مورد تائید قرار گرفته تحت عنوان «معنای استفاده کردن یا نکردن از فشار سیاسی بر (ایران) از طریق آمریکا و اروپا» توجیه کنند تا شاید از بدنامی این گروه که با ذات و ماهیت آنان انطباق کامل دارد کاسته شود.

مسعود رجوی منفورترین چهره در نزد ایرانیان است که اکنون با انواع و اقسام بیماری ها در سالهای آخر عمرش بسر می برد تا بزودی و با لعن و نفرین مردم ایران راهی قبرستان شود. هرچند زندگی سیاسی او با سقوط صدام به پایان رسید.

رجوی بعد از چندین دهه مزدوری برای دشمنان مردم ایران، که پیوستن به ارتش صدام بزرگترین خیانت این مردک بیمار محسوب می شود، حال در سن ۷۳ سالگی به فکر توجیه خیانت هایش در حق مردم ایران افتاده است.

سایت رسمی تروریستهای مجاهدین بتاریخ ۱۵ آبان در مطلبی تحت عنوان «نگاهی به دیپلماسی مقاومت ایران در آینهٔ منافع ملی» سعی کرده بر دهه ها  خیانت و جنایت این گروه خاک بپاشد.  آنچه که بیشتر از هر چیزی در این مطلب موج می زند وقاحت و دریدگی و قلب واقعیت ها از یک سو و توهین به شعور مردم ایران و مخاطبان این فرقه از سوی دیگر است.

رجوی را باید شاه مهره مزدوران، جانیان و جاسوسانی خواند که تاکنون در راس یک گروه تروریستی قرار گرفته اند.

رجوی تنها مهره ضد ایرانی است که هم در درون و هم در بیرون از تشکیلات مجاهدین دست به انواع جنایت زده است.

قلم به مزدان این فرقه منحوس در این مطلب سعی کردند با دستاویز قرار دادن عبارت کوتاه «بودن یا نبودن؛ مسأله این است»، از نمایش‌نامه‌نویس مشهور انگلیسی ویلیام شکسپیر، و تفسیر به رای آن و اینکه «یکی از عرصه‌های تعبیر مادی و عینیِ «بودن یا نبودن»، چگونگیِ پاسخ به «منافع ملی» در حیات سیاسی و اجتماعی است. وقتی پای «منافع ملی» به میان می‌آید، فعالیت هر نیروی سیاسی و اجتماعی با کیفیت رابطه‌اش با این منافع سنجیده می‌شود.» بر دهه ها ترور و کشتار مردم ایران و مزدوری و جاسوسی به نفع بیگانگان، نه تنها سرپوش گذاشته و در اوج بی شرافتی تمام  اقدامات ضد ملی و ضد میهنی این فرقه را نیز در راستای آنچه که از دید این فرقه حفظ «منافع ملی» خوانده می شود توجیه بکنند.!!!

کشاندن بازی دادگاه حمید نوری ازسوی فرقه تروریستی مجاهدین به آلبانی ، فراق نیوز

از تابستان امسال که فرقه رجوی و موساد با همراهی چند انجمن و نهاد امنیتی مستقر در اروپا و برخی شخصیت های شناخته شده ایرانی مرتبط به سعودی که بعد به این قضیه ورود کردند دسیسه بازداشت حمید نوری را به اجرا درآوردند تا به ایران فشارهای سیاسی و حقوقی وارد کنند، مریم رجوی فعالیت گسترده ای برای مطرح کردن تشکل فرقه تروریستی  مجاهدین آغاز کرده تا پروسه دادگاه را به طور کامل تحت اختیار در آورد و رخدادها را به سمتی که می خواهد به پیش ببرد.

با توجه به محدودیت شدیدی که دولت های اروپایی به ویژه فرانسه برای تردد مسئولین فرقه و به ویژه مریم ایجاد کرده اند، وی با تمام امکانات در دسترس خود درصدد است تا از این بازی سیاسی حداکثر استفاده را داشته باشد تا دوباره در مباحث حقوق بشری و محافل غربی مطرح شود. برگزاری صدها اکسیون خیابانی و چند کنفرانس اینترنتی بخشی از این پازل بود، اما از آنجا که رجوی ها جز هیاهو کردن دستاوردی نداشتند، سناریو به گونه ای چیده شد که بخشی از این دادگاه نمایشی-سیاسی در آلبانی برگزار شود تا توجه رسانه ها به این کشور (و به زوج رجوی) معطوف گردد. برای پیشبرد اینکار، ابتدا تعدادی از اعضای شورای رهبری مجاهدین، با هماهنگی کامل با یکی از قضات تحت نفوذ خود در آلبانی، خود را بعنوان «شاهد» معرفی کردند تا زمینه ساز کشانیدن دادگاه به آلبانی باشند. . . .