برنامه‌ریزی اشرف‌معاشان برای جذب آوارگان اوکراینی در ۱۸ تیر ، فراق نیوز

بر اساس اخبار منتشر شده از داخل فرقه رجوی، امسال برای پر کردن سالن نمایش نامه «ویلپنت»، آوارگان اوکراینی به عنوان سیاهی لشکر انتخاب شدند.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، به همین منظور اعضای وامانده در فرقه رجوی از هم اکنون وادار به انجام کارهای سخت برای برگزاری این مراسم شدند که بر اساس آخرین شنیده‌ها مقرر است ۱۸ تیر ماه برگزار شود.

«ویلپنت» مراسمی است که مریم رجوی همه ساله به مناسبت سال روز رهایی خود از زندان فرانسه در سال ۱۳۸۲ و سال روز اعلام جنگ مسلحانه رجوی علیه ملت ایران، برگزار می‌کند.

مریم قجر عضدانلو مشهور به مریم رجوی در ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ در فرانسه به جرم فعالیت های تروریستی و پولشویی دستگیر شد و تا لحظه آزادی خودش که دو هفته به طول کشید، ده ها نفر از اعضای کادر مرکزی فرقه را وادار به خودسوزی و یا اعتصاب غذا کرد.

این سرفصل تاریخی برای مریم رجوی از این جهت اهمیت دارد که وی می تواند به این بهانه برای نیروهای داخلی مظلوم نمایی کرده و در نهایت وامانده های «اشرف۳» را برای سرفصل های دیگر مغزشویی کند. البته هدف بیرونی این پخت و پز نیز هیاهوی رسانه ای بوده که فرقه با تکنولوژی های جدید و موش های هکری که اخیرا وارد آلبانی کرده است سعی خواهد نمود در بلند شدن بوی آن حسابی تلاش کند.

یکی از مشکلات اصلی فرقه برای پرزرق نشان دادن این گونه مراسم‌ها از گذشته اجاره و کرایه مهمانان بوده است. در سال های گذشته این افراد از میان بازنشستگان اروپایی، گرسنه‌های آفریقایی، مهاجران غیرقانونی، دانشجویان و برخی ورشکستگان سیاسی انتخاب و دعوت می شدند اما امسال انگار به مغزهای پوسیده اشرف معاشان رسیده با توجه به این که سال گذشته مراسم را بدون رونق و به صورت مجازی برگزار کردند، روی آوارگان اوکراینی خراب شوند.

گزارش های رسیده از درون فرقه نشان می دهد تجربه مشارکت مهمانان کرایه ای از طریق فضای مجازی اصلا مطلوب مریم رجوی نبوده و وی آن را پول حرام کردن دانسته است. به همین جهت هم آوارگان اوکراینی به عنوان آخرین شانس رجوی برای حضور در نمایش نامه امسال انتخاب شدند که باید منتظر ماند و برای این نمایشِ عجوزه فرقه رجوی نیز خندید.

از حدود چهار سال پیش که فرانسه آب پاکی را روی دست فرقه ریخت و با اخراج مریم رجوی او و فرقه اش را از هرگونه فعالیت سیاسی در این کشور ممنوع کرد، مریم رجوی در به در دنبال سیاهی لشکر برای پر کردن صندلی‌های نمایش نامه «ویلپنت» می‌گردد.

یادداشت از: محمدجواد نوع‌پرور – فراق

اقدام منزجر کننده فرقه تروریستی رجوی‌ها با اراجیف منتسب به جداشده‌ها ، فراق نیوز

اراجیف فرقه تروریستی رجوی‌ منتسب به جداشده‌های آن فرقه  تحت عنوان هوادار از جمله مصطفی بهشتی به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و از نظر تمام جداشده ها و خانواده های دردمند و چشم انتظار محکوم است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، علی پوراحمد، از انجمن نجات مرکز گیلان با ارسال یادداشت اختصاصی به فراق نوشت: مناسبات و تشکیلات فروبرنده رجوی اساسا بر دوز و دغل و مغزشویی بر مبنای سرکوب اعضای نگون بخت ناراضی به شمار می رود.

مادامی که اعضای نگون بخت در درون فرقه به سر می برند به واسطه مغزشویی فریبنده مورد بهره‌برداری قرار می گیرند و به واسطه عنصر مخرب کنترل ذهن کمتر قدرت تامل و تصمیم گیری دارند و به همین جهت در دراز مدت تبدیل به فسیل شده و به عنوان ربات عمل می کنند.

عناصری هم که از فرط کنترل و چارچوب های تفتیش عقاید درحوزه جلسات تحقیرکننده به اصطلاح عملیات جاری و غسل هفتگی مستاصل شده و ضمن سرپیچی از قوانین و به اصطلاح مرز سرخ ها، اقدام به جدایی می کنند نیز با اهرم کثیف حمایت مالی و حقوقی (باج دهی و باج خواهی) مورد سرکوب مهوع قرار می گیرند و از نظر نگارنده همین قشر از جداشدگان هم به نوعی در زمره اسیران محسوب می شوند چرا که به رغم جدایی، به واسطه تنگدستی ناگزیر به ادامه اسارت و بندگی در تشکیلات سیاه رجوی تحت عنوان هوادار باقی می مانند و به رجوی دست باز می دهند که منتسب به آنان خزعبلات ببافند و اباطیل بیرون بدهند که صرفا مصرف داخلی دارد.

رجوی ها در بهره برداری ناجوانمردانه با تز اعمال فشار روانی به جای حمایت مالی و حقوقی از بعضی جداشده ها، منتسب به آنان ارجیف تولید می کنند که اساسا مصرف داخلی دارد. از جمله در آخرین مورد مشمئز کننده نوشتن مطلب تکراری مهوع منتسب به مصطفی بهشتی می باشد که جای بسی تامل داشته و دارد.

مصداق داستان «ماهی سیاه کوچولو» اردوگاه فرقه تروریستی رجوی در آلبانی است ، سایت راه نو

آویزان شدن رجوی از داستان «ماهی سیاه کوچولو» در سال جدید و «هدیه» آن به آنچه که «شورشگران و نسل جوان» از جانب این مردک مزدور صدام خوانده می شود! اوج درماندگی و ورشکستگی تاریخی این فرقه در تمامی ابعاد ایدئولوژیک  و سیاسی – اجتماعی آن است.

پر واضح است داستان «ماهی سیاه کوچولو» اثر بیاد ماندنی صمد بهرنگی قبل از اینکه بر جامعه خروشان ایران زمین مصداق داشته باشد بر برکه بوگندوی مجاهدین در اردوگاه این فرقه در آلبانی مصداق دارد که باید همچون ماهی سیاه کوچولو حصارهای آن را از هم درید و پای در دنیای آزاد و بیرون گذاشت.

راستی چرا رجوی تاکنون بعد از گذشت چندین دهه هنوز به اعضای خود مجاهدین توصیه نکرده است که قصه ماهی سیاه کوچولو را بخوانند؟! و چرا اثری از این قصه در اردوگاه این فرقه وجود ندارد؟

واقعیت این است داستان زندگی اعضای نگونبخت در درون فرقه خیلی شبیه به زندگی «ماهی سیاه کوچولو» در قصه صمد بهرنگی در داخل جویبار است.  اعضای نگونبخت هم  مستمر از خود می پرسند پدران و مادرانشان کو ، فرزندان شان کو؟ خواهران و برادران شان کو؟

رجوی برای اعضای نگونبخت جا آنداخته است که آنها از هیچ پدر و مادری زاده نشده اند. آنها نه فرزندی دارند که انتظارشان را بکشد، نه خواهری و نه برادری. دنیا همین برکه بوگندویی است که رجوی برای آنان در قلعه «اشرف» چه در عراق و اکنون در آلبانی ساخته است. دنیایی به تاریکی زندان که نه آفتابی در آن طلوع کرده و نه ماهی در آن درخشیده است.

اردوگاهی که در آن بجای گل و درخت تا دلت بخواهد کیوسک های نگهبانی، برج های دیدبانی و سیم های خاردار رویده است و دخمه هایی که باید قبل از تاریک شدن هوا در آن تمرگید و در دید نگهبانان بی رحم  شب را به صبح رساند.

در سالهای گذشته خیلی ها تلاش کردند مثل ماهی سیاه کوچولو که می خواست آخر جویبار را ببیند آنها هم بیرون از حصارهای قرارگاه اشرف را ببینند. خیلی ها موفق شدند و آنهایی هم که موفق نشدند نهایتا دشنه زهرآگین رجوی و ایادی مزدورش بر سینه هایشان نشست.

برگزاری ضیافت افطاری توسط انجمن «آسیلا» در نزدیکی زندان «اشرف۳»

ضیافت افطاری انجمن «آسیلا» در نزدیکی زندان «اشرف۳» در منطقه مانز آلبانی برگزار شد.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، حسن حیرانی، مدیر انجمن حمایت از ایرانیان مقیم در آلبانی در این ضیافت که روز گذشته همزمان با سال‌روز شهادت حضرت علی (ع) برگزار شد، اظهار داشت: ما از طرف خانواده های عضو انجمن نجات در نزدیکی زندان رجوی آمدیم تا با حضور معتمدین محلی منطقه مانز، دین خود را به خانواده‌ها انجام دهیم.

وی ضمن تشکر از حمایت و پشتیبانی خانواده ها از جداشده های فرقه رجوی تصریح کرد: امیدوارم در این شب های قدر به یاری خداوند بتوانیم اسیران بیشتری را از زندان رجوی آزاد کنیم و در رمضان و عید فطر آینده عزیزان بیشتری را در جمع خودمان داشته باشیم.

در این مراسم از تازه ترین انتشارات انجمن آسیلا که ترجمه جزء۳۰ قرآن کریم به زبان آلبانیایی بوده، رونمایی شد .

چهارده سال اسارت در اردوگاه اشرف به‌روایت یک عضو جداشده ، سایت راه نو

نویسنده کتاب «تلخی رهایی» می‌گوید: این اثر خاطرات فردی است که به‌مدت ۱۴سال در اردوگاه اشرف زندگی کرد و تا مرز خودکشی پیش رفته است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب «تلخی رهایی» که در روزهای پایانی سال گذشته منتشر و روانه کتابفروشی‌ها شد، از زاویه‌ای جدید به جنگ و آدم‌هایی که در این بازه تاریخی حضور دارند، می‌پردازد. جواد کامور بخشایش که از نویسندگان شناخته‌شده در حوزه ادبیات پایداری است، در آخرین کتاب خود پای صحبت یک راوی متفاوت نشسته است. علی بیگلری، نوجوانی بود که با لطایف الحیلی که در دهه ۶۰ برای ورود به جبهه باب بود، وارد جنگ شد، همین تصمیم، مسیر زندگی او را تغییر داد.

بیگلری پس از حضور در جبهه در عملیاتی به اسارت نیروهای عراقی درآمد و پس از آن، سه سال و نیم از روزهای نوجوانی‌اش را پشت دیوارهای سر به فلک کشیده اردوگاه‌های الرمادی و اطفال گذراند، اما پایان جنگ، پایان دوران اسارت او نبود. بیگلری پس از گذراندن یک سال در بلاتکلیفی و خوف و رجای آزادی یا حبس، با تبلیغات اعضای سازمان مجاهدین در اردوگاه‌ها، به‌سودای رهایی از عراق و بازگشتن به ایران، وارد اردوگاه اشرف می‌شود؛ اینجاست که سخت‌ترین بخش زندگی او رقم می‌خورد… .

کتاب «تلخی رهایی» هرچند به‌تازگی منتشر شده، اما توانسته است نظر بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کند. روایت بیگلری به‌عنوان یک عضو جدا‌شده از سازمان از آنچه درون اردوگاه اشرف و ساکنان آن گذشته است، روایتی جذاب و خواندنی از بخشی از تاریخ معاصر ایران است. او به‌واسطه حضور ۱۴ساله‌اش در اردوگاه اشرف، با وقایع مختلفی مواجه می‌شود؛ از انقلاب‌های پی‌درپی رجوی و تناقضاتی که بر ذهن برخی از اعضا چنبره می‌زند تا عملیات‌های مختلف سازمان علیه مردم عراق، ایران و… .

کتاب «تلخی رهایی» روایتی است از یک شاهد عینی از زیست ۱۴ساله در سازمانی که از آن با عنوان «داعشی‌های دهه ۶۰» یاد می‌شود.

خبرگزاری تسنیم به‌مناسبت انتشار این اثر به نویسنده آن به گفت‌وگو پرداخت که می‌توانید مشروح آن را در ادامه بخوانید:

*تسنیم: آقای بخشایش، برای شروع بفرمایید که با آقای بیگلری از چه‌طریقی آشنا شدید و چطور نگارش کتاب «تلخی رهایی» رقم خورد.

من اسم آقای بیگلری را در برخی از مدارک و اسناد مربوط به آزادگان دیده بودم. در مؤسسه پیام آزادگان که به‌صورت تخصصی روی آزادگان کار می‌کند نیز بارها به اسم ایشان برخورد کرده بودم، اما آنچه باعث شد که به‌صورت رسمی با ایشان آشنا شوم و تصمیم بگیرم که خاطرات ایشان را بنویسم، زحمات آقای سرهنگی بود.

ظاهراً آقای بیگلری چندین‌بار برای ثبت خاطراتش به حوزه هنری و آقای مرتضی سرهنگی مراجعه کرده بود، آقای سرهنگی هم پذیرفت و او را برای انجام این کار تشویق کرده بود و همین باعث آشنایی من با راوی کتاب «تلخی رهایی» شد. از آن ملاقات، پنج سال زمان صرف شد تا خاطرات کتاب «تلخی رهایی» ثبت و نوشته شود.

 با توجه به روحیه خاص آقای بیگلری کار ما بارها متوقف شد؛ به‌طوری که گاه فاصله ۱۰ـ۹ماهه می‌افتاد و او از روایت خاطراتش پشیمان می‌شد.

*تسنیم: چرا؟

چون به هر حال شرایط زیست او شرایط خاصی است. برخی از آدم‌ها به‌واسطه پیوستن به سازمان مجاهدین، دوست ندارند دیده یا مطرح شوند، آقای بیگلری جزو این دسته از آدم‌ها بود، حمایت آقای سرهنگی در این مسیر خیلی مؤثر بود.

اعلام جدایی موسی جابری فر از اعضای سابق گروهک تروریستی منافقین

موسی‌جابری‌فر، عضوِ جوان فرقه رجوی با انتشار یک بیانیه رسمی از این فرقه اعلام جدایی نمود و به دنیای آزاد سلام کرد.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، در متن بیانیه رسمی «موسی جابری‌فر» آمده است: ضمن تبریک به مناسبت سال جدید اینجانب موسی جابری فر متولد ۱۳۵۹ از تهران اعلام جدایی رسمی و همیشگی خود را از سازمان مجاهدین (فرقه رجوی) اعلام می نمایم. علت جدایی من از فرقه رجوی به دلیل عدم صداقت و اعتماد و فریب کاری آنها می باشد که به خروج کامل و بدون بازگشت از آنها مصمم شده ام.

جهت اطلاع شما هموطنان عزیز مدتی پیش از طرف دفتر فرقه به من گفته شد که شما مرز سرخ رد کرده اید چون با ایرانیان مقیم در تیرانا و اعضای انجمن «آسیلا» ارتباط دوستانه دارید. اما قبول نکردم که ارتباط با هموطنان و دوستان سابق و قدیمی مرز سرخ محسوب می شود و …. . این موضوع مورد قبول دیدگاه خصمانه آنها واقع نشد و به من ابلاغ شد که یک تعهد نامه باید امضا کنم و رابطه ام را با تمام افراد ایرانی در کشورآلبانی را قطع نمایم. من به طور شفاها قبول کردم، علت هم این بود که شدیدا تضاد مالی داشتم و چاره ای نداشتم ولی نوشتن این تعهد نامه و اعلام موضع گیری علیه انجمن قانونی «آسیلا» که متشکل از دوستان سابق من در تیرانا بود به زمان دیگری موکول شد. این ملاقات در دفتر فرقه تمام شد و گذشت ولی بعد هر چه به این موضوع فکر کردم که چرا باید بپذیرم و زیر بار زورگویی و فشارآنها بمانم و اجازه بدهم که فرقه از این مستمری که طبق قرارداد خودش با دولت آلبانی دارد من را برای مطامع رذیلانه خودش مورد سوءاستفاده قرار بدهد و بیایم علیه انجمن «آسیلا» به دروغ حرف های آنها را بنویسم و امضاء کنم وجدانم قانع نشد. بالاخره تصمیم قطعی خود را گرفتم که از انجمن آسیلا که حامی ایرانیان مقیم در آلبانی است کمک بگیرم و به آنها و سایر دوستان قدیمی خودم بپیوندم تا از بند و اسارت این فرقه به طور کامل  خلاص شوم و آزادانه بتوانم برای زندگی شخصی خودم تصمیم بگیرم و نه اینکه در این کشور زیر سایه آنها با ترس و نگرانی مثل یک برده زندگی کنم و آنها به جای من وبرای من تصمیم بگیرند و بیش از این من را مورد سوءاستفاده قرار بدهند.

علت ذوق مرگی رجوی‌ها در ماجرای دستگیری «بیژن پولادرگ» جداشده از فرقه رجوی درآلبانی ، فراق نیوز

به گزارش فراق، بیژن پولادرگ با اتهام هایی که رجوی برای پلیس تحت امر خود در آلبانی ردیف کرده، دستگیر شده است.

با وجود اینکه دادستانی آلبانی اطلاعات دقیقی درباره بیژن پولادرگ منتشر نکرده است اما اتهاماتی که توسط سایت های فرقه درباره وی منتشر شده به روشنی دم خروس را آشکار نموده و نشان می دهد که رجوی چگونه ناگزیر بوده تا دست به این پاپوش ها بزند و برای خود راه نفسی مهیا کند: «پولادرگ که علیه سازمان مجاهدین به جاسوسی اشتغال داشت، از طریق اپلیکیشن تلگرام به زبان فارسی ارتباط برقرار می‌کرده است.»

و یا در قسمتی دیگر چنین نوشته شده است: «بیژن پولادرگ (شهروند ایرانی) به اتهامات جنایی شامل انجام خدمات و اقدامات با افراد نامگذاری شده، ارگانهای تروریستی، رهگیری غیرقانونی داده‌های کامپیوتری، تداخل در داده‌های کامپیوتری، تداخل در سیستم‌های کامپیوتری، سوء استفاده از تجهیزات مندرج در مواد ۲۳۰، ۲۳۴ و ۲۹۳ قانون جزا، پرونده برای محاکمه به دادگاه ارائه شد.»

اما ماجرا چیست. افرادی که بیژن پولادرگ را می شناسند می دانند که وی از سواد آن چنانی برخوردار نبود و حتی اسم خودش را به زور می نوشت چه برسد به سواد کامپیوتری و تداخل در داده های کامپیوتری که کار هکرهای بسیار زبده است یا عبارت سوء استفاده از تجهیزات و یا رهگیری غیر قانونی کامپیوتری کلا غیر قابل قبول است. تنها چیزی که به این آقا نمی خورد هکر بودن است و این یک پاپوش می باشد.

البته این روش فرقه مسبوق به سابقه است. در سال‌های قبل هم برای یکی از جدا شده ها که هم اکنون در آلبانی است به اتهام تجاوز جنسی به یک کودک پاپوش درست کردند و او را مدتی در زندان نگه داشتند اما بعدها معلوم شد که به پدر بچه مقداری پول داده بودند تا برود علیه آن فرد شکایت نماید.

در همین اطلاعیه ای هم که اخیرا در خصوص پولادرگ صادر کردند باز از «انجمن آسیلا» به شدت خشمگین و هستند. خشمگین از این بابت که تا کنون نتوانسته اند پاپوشی علیه آن درست کنند و بساط این انجمن را جمع نمایند.

یک نگاه به قسمت هایی از اطلاعیه های قبلی فرقه رجوی کافی است که شما را از کینه این فرقه نسبت به انجمن آسیلا آگاه کند:

«کمیسیون امنیت و ضدتروریسم در اطلاعیه ۹ مهر ۱۴۰۰ از ایجاد یک مرکز جدید برای جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات و زمینه‌سازی اقدامات تروریستی علیه مجاهدین، در یک ساختمان سه طبقه در منطقه کینواستادیو در تیرانا خبر داد که توسط چند تن از بریده مزدوران … اداره می‌شود.»

بیژن پولادرگ اهل روستایی در قصر شیرین و عضو سابق فرقه تروریستی رجوی بود که از حدود یک سال پیش از اسارتگاه رجوی اعلام جدایی کرد.

فرقه رجوی تمام افرادی که از آن‌ها جدا می‌شوند را مزدورِ حکومت ایران خطاب می‌کند. تا کنون بیش از ۵ هزار نفر از دوران پر تعدادِ اعضا در فرقه کثیف رجوی از آن‌ها جداشدند.

عملیات روانی فرقه تروریستی مجاهدین در سال ۱۴۰۰ و پاسخی که از مردم ایران دریافت کردند. راه نو

در سال ۱۴۰۰  سرمایه گذاری عظیمی توسط فرقه تروریستی مجاهدین برای پیشبرد عملیات روانی بر علیه مردم ایران در راستای اهداف آمریکا تعریف و تبیین گردید. بنحویکه وقاحت و دریدگی بیش از حد رهبران فاسد و بدنام مجاهدین در حمایت آشکار از تحریم های آمریکا و فشار حداکثری این کشور بر علیه مردم ایران نیز ناشی از توهم آنان از حضور مجددا ترامپ در کاخ سفید بود تا شاید خواب ها و آرزوهای چند دهساله خود را تحقق بخشند.

اما شکست طرح فشار حداکثری تحریم آمریکا بر علیه ایران در طول ۱۰ سال گذشته که با مقاومت بی نظیر و ستودنی مردم مواجه گردید و بارها توسط مسئولین دولت بایدن به زبان آورده شد شرایطی را فراهم کرد که جست و خیزهای فریبکارانه خبری مجاهدین در فضای مجازی تاثیرات خودش را از دست داد تا پیش از گذشته منفوریت این گروه را به رخ سران گروهک بکشد.  

بدین ترتیب فرقه رجوی نه تنها در عرصه تشکیلاتی و با آزمودن انواع و اقسام استراتژی های تولیدی که هم اکنون آویزان شدن رجوی  از «ماهی سیاه کوچولو» صمد بهرنگی  جدیدترین ورژن آن است، بلکه در کادر عملیات روانی در داخل کشور نیز با اکانت های آلبانی نشین پاسخ خود را از مردم شریف ایران گرفتند.

حال اگر بخواهیم نگاهی گذرا بر عملیات روانی عمده مجاهدین در فضای مجازی بیندازیم می توان از موارد زیر نام برد.

۱ –   سیزدهم دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران

سیزدهم دوره انتخابات ریاست جمهوری در ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۰ برگزار گردید که یکی از سرفصل های جدی در تحولات داخل کشور محسوب می شد. از سوی دیگر  فرصتی برای مجاهدین بود تا بتوانند با تبلیغات دروغین دودستگی در داخل کشور ایجاد کنند.

دوقطبی‌سازی کاذب، مثلا طرفدران و مخالفان مذاکره و یا موافقان آزادی و موافقان محدودیت، جزو روش‌های تخریب انتخابات توسط مجاهدین در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری ایران محسوب می شود. تا بدینوسیله تردید در مورد صحت نظارت بر انتخابات در ذهن مردم راه یافته و آنان را به هدف غایی شان یعنی تحریم انتخابات از یک سو و ایجاد بحرانی همانند انتخابات سال ۱۳۸۸ از سوی دیگر به بهانه تقلب بر جامعه ایران تحمیل کنند. که عملا هیچ موفقیتی بدست نیاوردند.

۲ –   امضای سند همکاری جامع بین ایران و چین

وزیران خارجه ایران و چین روز شنبه، هفتم فروردین برابر با ۲۷ مارس، سند همکاری جامع کشورمان با چین که برای ۲۵ سال تنظیم شده است را در محل وزارت خارجه ایران در تهران امضا کردند.

مجاهدین از فردای امضاء قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین در چندین مطلب بر علیه این قرارداد دست به عملیات روانی زدند. ضمن اینکه این فرقه سعی کرد مواضع ضد این قرارداد از سایر رسانه ها را  نیز در سایت های رسمی و غیر رسمی خود  انعکاس دهد. مجاهدین در عملیات روانی خود به حربه کهنه و مقایسه این قرارداد با قراردادهایی مانند «گلستان»، «ترکمن‌چای» وارد شده بود.

۳ –  قطعی برق در تابستان ۱۴۰۰

قطعی های مستمر و طولانی برق در تابستان امسال هم یکی از مواردی بود که فرقه رجوی بلافاصله آنرا برای جنگ روانی خود بر علیه مردم بکار گرفت. در ایام قطعی برق فرقه رجوی نزدیک به ۲۰ مرتبه در سایت رسمی خود به قطعی برق در ایران اشاره داشته و آن را به بحران تشبیه کرده است!

روایتی از برنامه‌ریزی رجوی‌ها برای غافلگیر کردن نیروهای ایران در نوروز ۶۷ ، فراق نیوز

نوشتار پیش‌رو با بهره‌گیری از منابع معتبر حوزه دفاع مقدس، به مروری خاطراتی از سال‌های جنگ می‌پردازد. در این یادداشت اطلاعات و بخش‌هایی از فصلنامه نگین ایران، کتاب «تنها در قلاجه» و «دایره‌المعارف مصور جنگ ایران و عراق» آمده است.

به گزارش فراق، اکبر طاهری می‌گفت «اگر از من بپرسید اصلی‌ترین دشمن ایران بعد از انقلاب چه کسی بوده و چه کارهایی انجام داده است، به شما می‌گویم سازمان مجاهدین بوده. اگر سازمان در جنگ به کمک عراق نمی‌آمد، قطعا سرنوشت جنگ عوض می‌شد. سازمان بارها در جلسات با بعثی‌ها تأکید می‌کرد ما در جنگ به شما کمک کردیم تا شکست نخورید و بر آن‌ها منت می‌گذاشت. وقتی عراق یک موشک به ایران می‌زد، منافقین ۵ دقیقه‌ای گزارش آن را به عراق می‌رساندند که موشک به کجا خورده؟ چند نفر کشته شده؟ شهدا چه کسانی هستند؟ مجروحان را در کدام بیمارستان خوابانده‌اند؟ سازمان، اطلاعات و خط‌مشی و استراتژی‌های مهمی به صدام و نیروهایش می‌داد و آن‌ها را راهنمایی می‌کرد که ایرانی‌ها چطوری ضربه‌پذیر می‌شوند.» طاهری تاکید می‌کند که حتی «صدام هم می‌دانست که مدیون سازمان (مجاهدین خلق) است.» [۱]

کارشان به دادن اطلاعات و خبرچینی و شایعه‌سازی و حتی جاسوسی و دسیسه‌چینی محدود نمی‌شد و در چند مقطع، عملا پیشاپیش دشمن متجاوز دست به عملیات نظامی در مناطق مرزی زدند. از سال ۱۳۶۶ به بعد، نیروهای سازمان مجاهدین و بعثی‌ها هماهنگ‌تر با یکدیگر عمل می‌کردند. سرتیپ کریم عبادت روایت می‌کند که تا قبل از آن، منافقین فقط به ژاندارمری‌های مرزی ایران حمله می‌کردند، اما بعد گردان‌هایی تشکیل دادند و منظم‌تر شدند و «یگانی حمله کردند.» وی اضافه می‌کند «از سویی چون مقابل یگان‌های ما میدان مین نبود، خیلی‌ها ساده وارد یگان‌ها می‌شدند. البته آن‌ها لباس‌هایی شبیه به لباس‌های ایرانی‌ها می‌پوشیدند و ساده میان نیروهای ما رفت‌وآمد می‌کردند و خبر می‌گرفتند. گروهی از منافقین هم که به عنوان توابین، از زندان به جبهه‌ها می‌آمدند، برای همرزمان‌شان جاسوسی می‌کردند. گاهی فرمانده گردان را می‌گرفتند و با اسلحه تهدید می‌کردند که توی بیسیم اعلام کند نیروهایش تسلیم شوند.» [۲]

بعد پا را از این هم فراتر گذاشتند و در نخستین روزهای فروردین سال ۱۳۶۷ عملیاتی که خودشان آن را عملیات آفتاب می‌نامیدند در فکه اجرا کردند [۳]. سعید شاهسوندی، یکی از اعضای رده‌بالای این سازمان می‌گفت «بنابر اطلاع دقیق من، عملیات قرار بود روز اول فروردین و هنگام تحویل سال نو که حداکثر غافلگیری برای نیروهای جمهوری اسلامی است انجام پذیرد، اما حادثه‌ای باعث شد این زمان به مدت یک هفته عقب بیفتد. حادثه مزبور درگیری نظامی دو نفر از افراد تیم‌های شناسایی عملیات بود. طی این درگیری، یکی از دو نفر کشته و نفر دیگر که سرگروه بود، زخمی و دستگیر شد. فرد دستگیر شده از طرح کلی عملیات خبر داشت، بنابراین، باصلاحدید و توصیه افسران عراقی عملیات به تأخیر افتاد. مجاهدین در پیگیری‌های بعدی و شناسایی منطقه هیچ‌گونه تحرک و جابه‌جایی‌ای از جانب نیروهای جمهوری اسلامی، که نشان هوشیاری آن‌ها باشد، ملاحظه نمی‌کنند و مطمئن می‌شوند که فرد دستگیرشده اطلاعات مربوط به عملیات را لو نداده است. لذا عملیات با یک هفته تأخیر اجرا می‌شود.»

شکست تنها دستاورد رهبران فرقه گرای مجاهدین در سالی که گذشت ، سایت راه نو

همه به یاد داریم در آستانه چهارشنبه سوری سال ۱۳۹۹ بود که ستاد اجتماعی مجاهدین فراخوان داد و اعلام کرد آنان به «استقبال از سال تعیین‌کنندهٔ ۱۴۰۰» خواهند رفت!

همچنین نباید از یاد برد که دل بستن سران فاسد و بدنام مجاهدین به دیوانه ای مثل ترامپ و  همسویی و همکاری کامل با تحریم آمریکا بر علیه مردم ایران در چند سال اخیر و امید به پیروزی وی در دور بعدی، موجبات تاخت و تاز این فرقه در فضای مجازی را سبب گردید. اما با پیروزی نامزد حزب دموکرات، جو بایدن ، شاخ مجاهدین هم شکست.

بدین ترتیب وضعیت پیش آمده یک بلاتکلیفی استراتژیکی را بر فرقه رجوی که در حال رسوب شدن در کشور آلبانی و کوتاه آمدن از شعار «سال سرنگونی» در سالهای متوالی بود، تحمیل کرد.

سواستفاده از برخی اعتراضات صنفی و گاها اجتماعی محدود ، همانند اعتراضات دامداران یا مالباختگان موسسات ملی، فرهنگیان ،  بازنشستگان، کشاورزان بابت حق آبه و کارگران تعدادی از کارخانجات ، بزرگنمایی مشکلات اقتصادی ، بزرگنمایی گاها صف خرید مایحتاج عمومی ، ایجاد تهدید و ترس علیه مردم کشورمان ، لابی گری در مجالس برخی از کشورهای اروپایی و  امریکا و استفاده از هیجانات نمایندگان آمریکایی در انتشار هربیانیه ضدایرانی توسط آنان ، برخورد پلیسی با جداشدگان حاضر در کشور آلبانی و تهدید جدی و حضوری جداشدگان ساکن در اروپا ، برنامه ریزی های لازم برای استفاده بیشتر از فضای مجازی جهت یارگیری و سواستفاده از افراد غیرمطلع داخلی،  شمه ای از عملکرد مجاهدین در سال ۱۴۰۰ بوده است.

اما اگر بخواهیم مروری بر برخی از شکست های فرقه رجوی در سال ۱۴۰۰ داشته باشیم می توان به موارد زیر اشاره کرد.

۱ –  بسته شدن صدها حساب کاربری جعلی مجاهدین در فیسبوک

خبرگزاری بی بی سی فارسی در ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ به نقل از مدیر فیسبوک اعلام کرد: صدها حساب جعلی مرتبط با یک گروه تبعیدی ایرانی و یک مزرعه ترول (اوباش اینترنتی) در آلبانی را حذف کرده است. به گفته این شرکت در بسیاری موارد برای این حساب ها در فیسبوک و اینستاگرام از اسامی و عکس های جعلی استفاده می شد.

به گفته این شرکت در مجموع بیش از ۳۰۰ حساب، صفحه و گروه در فیسبوک و اینستاگرام حذف شد.

بنابر اعلام فیسبوک این حساب‌ها پست‌هایی در انتقاد از حکومت ایران و در حمایت از سازمان مجاهدین خلق از گروه های عمده مخالف جمهوری اسلامی منتشر می کردند.

فیسبوک در نتیجه گیری خود اعلام کرده این حساب‌ها از مکانی واحد اداره و از سوی افرادی به نمایندگی از سازمان مجاهدین خلق اداره و کنترل شدند.

۲ –  شکایت تعدادی از اعضای جداشده از رهبران مجاهدین به دادگاه بین المللی لاهه.

در روزهای ۱۷ و ۱۸ اسفند ماه و طی دو روز پرثمر جلسات رسیدگی به دادخواست و شکایت بیش از ۴۲ نفر از اعضای سابق گروه تروریستی مجاهدین خلق در شعبه ۵۵ دادگاه حقوقی و عمومی بین‌الملل تهران برگزار گردید.