پلیس آلبانی بار دیگر وارد مقر فرقه تروریستی مجاهدین شد ..

اولین بار عصر سه‌شنبه ۳۰ خرداد منابع خبری از حمله پلیس آلبانی به مقر منافقین در این کشور خبر دادند. طبق گزارش همین رسانه خبری، پلیس آلبانی اعلام کرد بر اساس حکم دادگاه و به دلیل نقض توافقات صورت گرفته، به این مقر حمله کرده و با مقاومت تروریست‌های منافق مواجه شده است.

 

تابناک _ طبق گزارش‌ها، پلیس آلبانی صبح امروز بار دیگر وارد مقر گروهک تروریستی منافقین در شهر «دورس» شده است.«آلبانی دیلی نیوز» خبر داده پلیس این کشور صبح امروز پنجشنبه (۲۹ ژوئن) بار دیگر وارد مقر گروهک تروریستی منافقین در منطقه «مانز» شهر «دورس» شده است. 

طبق این گزارش، رسانه‌های محلی گزارش دادند نیروهای پلیس آلبانی در ورودی اردوگاه «اشرف ۳» مستقر شده‌اند و همه خودروهایی که این اردوگاه را ترک می‌کنند، کنترل می‌کنند. 

اولین بار عصر سه‌شنبه ۳۰ خرداد منابع خبری از حمله پلیس آلبانی به مقر منافقین در این کشور خبر دادند. طبق گزارش همین رسانه خبری، پلیس آلبانی اعلام کرد بر اساس حکم دادگاه و به دلیل نقض توافقات صورت گرفته، به این مقر حمله کرده و با مقاومت تروریست‌های منافق مواجه شده است.

وزارت کشور آلبانی تاکید کرد گروهک تروریستی منافقین از توافقات مربوط تبعیت نکرده و توضیح داد این عملیات در راستای اجرای قانون ویژه پیگرد علیه فساد و جنایت سازمان یافته و همچنین تصمیم دادگاه ویژه مربوط به فساد و جنایت سازمان‌یافته انجام شده است. این وزارتخانه همچنین مقاومت از سوی ساکنان اردوگاه اشرف در برابر اقدام پلیس را تایید کرد.

وزارت کشور آلبانی در خصوص ادعای کشته شدن بعضی از اعضای این گروهک هم اعلام کرد در حال بررسی موضوع است. 

آلبانی دیلی نیوز به نقل از اعضای این گروهک گزارش داد پلیس آلبانی ۷۰ نفر از اعضای آن را بازداشت کرده است. 

در جریان عملیات سه‌شنبه پلیس آلبانی رایانه‌ها و سایر وسایل الکترونیکی منافقین را ضبط کرد. به نوشته پایگاه آلبانی دیلی نیوز، «کنترل‌ها در این اردوگاه در چارچوب مقابله با حملات سایبری و تروریسم است زیرا این ظن وجود دارد که داخل این اردوگاه افرادی هستند که اقدامات غیرقانونی انجام می‌دهند». 

این قلعه اولین چیزی که از او گرفت روحش بود..

 

• 2

 

 

ابوالفضل محققی با انتشار این عکس نوشت: دیدن تصویر این زن چنان دردی در قلبم نشاند که بی اختیار بر سرنوشتشان گریستم. برسرنوشت بسیاری که می شناختم و همبشه نگرانشان بودم. هیچ هزار‌توئی در جهان نیست که خوف‌انگیز‌تر وگمراه کننده‌تر از هزار‌توئی باشد که انسان را در پیچ وتاب دهلیز های بی انتها می چرخاند. در رشته های بافته شده از باور های ائیدولوژیک گرفتار می سازد. فردیت وآزادی راسلب می کند! از تو انسانی مصلوب الحقوق می سازد! با توهم انقلابی ورهائیبخش بودن از خود.

به گزارش فراق، در بخشی از نوشته طولانی محققی درباره این زن مفلوک آمده است: دختر بیست دوسال بیشتر نداشت که وارد این قلعه شد. هیچ امری سخت‌تر از گرفتار شدن در تارهای یک تفکر ایدئولوژیک نیست! هیچ کس به هم اعتمادی نداشت؛ خبر چینی و گزارش نویسی پادش خود را می گرفت. قلعه ای بود که صدای کودکان در آن نمی پیچید و شب هنگام هیچ زوج زن و مردی در کنار هم نمی غنودند و در گوش هم نجوای عاشقانه نمی کردند. او غم سنگین مادرانی که در این قلعه بودند و به ناگزیر کودکان خود را به دست خانواده های خارج از قلعه سپرده بودند را با تمام وجودش حس می کرد، ومردان نیز، کم از زنان غم نداشتند. تلخ بود دیدن همسرانی که مانند غریبه در کنار هم رژه می‌رفتند، غذا می خوردند، و شب هنگام با دنیائی از تمنا در بستر تنهائی خود دراز می کشیدند. قلعه داشت آرام آرام آن‌ها را از سیمای انسانی خود جدا می کرد.

یک بار در حال تمرینات نظامی به زمین افتاد. قادر به برخاستن نبود. مسئول‌اش دست اورا گرفت کمک کرد که برخیزد و چند قدمی او را با خود برد. حسی غریب! گرما و لرزشی که تا آن وقت تجربه نکرده بود، سرتا سر وجودش را گرفت واین نخستین باری بود که حسی از زنانگی و رسیدن به نوعی از لذت رادر آن فاصله کوتاه تجربه کرد. تجربه شیرینی که هیچ گاه فراموش ننمود. آرزو می کرد: ای‌کاش روال طبیعی یک زندگی را طی می کردم.

قدردانی از اقدام مسئولانه دولت آلبانی به جهت آشکار نمودن ماهیت «مجاهدین» برای جهانیان

 

 

مدیر عامل انجمن نجات در نامه‌ای به رئیس جمهور آلبانی از اقدام مسئولانه دولت آلبانی در جهت اعمال حق حاکمیت ملی که چهره واقعی و ماهیت اصلی سازمان را برای جهانیان آشکار نمود، قدردانی کرد.

به گزارش فراق، در متن نامه ابراهیم خدابنده به بایرام بگای آمده است: 

عالیجناب بایرام بگای
ریاست محترم جمهوری آلبانی و رئیس شورای عالی امنیت ملی

با سلام و تقدیم احترام
ابراهیم خدابنده مدیر عامل انجمن مردم نهاد نجات در ایران هستم که به نمایندگی از خانواده های اعضای گرفتار در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی برای شما می نویسم. حدس می زنم که با این اسامی آشنایی نسبی داشته باشید.

ابتدا مایلم مراتب قدردانی خانواده ها و اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق از اقدام مسئولانه دولت آلبانی در جهت اعمال حق حاکمیت ملی، که چهره واقعی و ماهیت اصلی سازمان را برای جهانیان آشکار نمود، ابراز نمایم. این اقدام که در جهت عالی ترین مصالح ملی آلبانی صورت گرفت همچنین موجب خرسندی خانواده ها گردید و نور امیدی بر دل های آنان تاباند تا بلکه بتوانند با باز شدن در های زندان سبز و مجلل مجاهدین خلق در مانز به آرزوی چند ده ساله خود یعنی دیدار با عزیزانشان در آزادی و رهایی کامل نایل شوند. بی شک این نقطه عطفی خواهد بود تا بلکه اسیران فرقه رجوی بتوانند با دنیای آزاد در ارتباط قرار گیرند.

من به عنوان یک کارشناس روابط بین الملل که در روابط خارجی سازمان مجاهدین خلق تجربه و شناخت کافی دارم، و به عنوان کسی که ۲۳ سال به صورت شبانه روزی در فعالیت های بین المللی این سازمان نقش مسئول داشته ام و با کارکرد و ذهنیت رهبران آن آشنایی کامل دارم، مایلم تجارب خودم را با کمال میل در اختیار نهادهای حاکمیتی جمهوری آلبانی قرار دهم.

لازم به ذکر است که رهبری سازمان مجاهدین خلق نزدیک به یک دهه از داشتن یک اردوگاه بسته و دورافتاده در آلبانی بهره مند بوده است که آرزوی هر رهبر فرقه تروریستی است. در این اردوگاه که متأسفانه تا روز سه شنبه ۲۰ ژوئن مسئولین دولت آلبانی حق دخالت در امور داخلی آنرا نداشتند سه ردیف جرم سیستماتیک قابل توجه صورت می گرفت:

۱- نقض پایه ای ترین حقوق انسانی اعضای مغزشویی شده داخل فرقه، که ارتباطشان با دنیای خارج خصوصا با خانواده و دوستان قطع شده است.

۲- تشکیل ارتش سایبری یا مزرعه ترول با استفاده از امکانات نامحدود اینترنت در آلبانی، که امنیت سایبری ایران و مردم ایران را هدف قرار می دهد.

۳- هدایت هسته های تروریستی موسوم به کانون های شورشی از خاک آلبانی با استفاده از امکانات ارتباطی آلبانی در بخشی معروف به ستاد داخله جهت انجام عملیات ایذایی، که جان و مال مردم ایران را تهدید می کند.

از ریاست محترم جمهوری آلبانی، و از تمامی اعضای شورای امنیت ملی و کارشناسانی که با این فرقه تروریستی سروکار دارند، درخواست دارم تا مطالعات عمیق تری در خصوص فرقه های مخرب کنترل ذهن انجام دهند چرا که بدون تسلط به این دانش امکان فهم عملکرد مجاهدین خلق میسر نیست. من و دیگر اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در داخل و خارج از آلبانی همیشه آماده اطلاع رسانی در خصوص وقایع داخل اردوگاه آنان در مانز هستیم. فقط کافی است که کسی مایل باشد تا این اطلاعات مبسوط و مفصل را برای آگاهی بیشتر مطالبه نماید.