فرقه رجوی در سراشیبی نابودی به هر خسی چنگ می‌زند

فرقه رجوی و حامیان آنها البته به شدت ضعیف شده و دیگر توان شکل دادن به پرونده‌های اجماع ساز علیه کشورمان را ندارند و میانگین سنی اعضای آن، خبر از مرگ و قرار گرفتن در سراشیبی نابودی می‌دهد.

 

به گزارش فراق، شاید بتوان یکی از دروغ‌های بزرگ تاریخی این فرقه را مسأله‌ای دانست که هر بار با عنوان «کشتارهای سال ۶۷» مطرح می‌گردد؛ ادعایی که ابتدا رقم ده‌ها هزار نفری را برای آن به کار می‌بردند و بعدها لیستی چهار هزار نفره از آن منتشر کردند. اما همین لیست به غایت ساختگی نیز تنها دارای ۵۰۰ اسم بود که مشخصات کاملی از آنها درج شده بود. اعدام منافقینی که گفته می‌شود تعداد آنها کمتر از این عدد بوده است در حالی در سال ۶۷ صورت گرفت که آنها همچنان در زندان رسماً به اعلام وفاداری به سازمان اقرار کرده و خود را برای اقدامات جنایتکارانه پس از آزادی علیه مردم ایران آماده می‌کردند. نکته جالب آنکه دستگاه قضایی کشورمان با بنا گذاشتن اصل بر برائت افراد، تعداد قابل توجهی از اعضای این سازمان را تنها با اعلام برائت از فعالیت‌های سازمان آزاد کرد. هر چند تعدادی از این دسته نیز بعداً از کشور خارج شده و ارتباط تشکیلاتی خود را با سازمان ادامه دادند، اما این مسأله نشان داد تا چه اندازه اعضای این گروه تروریستی که در همدستی با صدام حسین به کشور حمله کردند و دستشان به خون هزاران نفر از مردم ایران آلوده است به انتقام از مردم ایران اصرار داشته‌اند. با همین کارنامه مدت‌هاست افراد فرتوت و سالخورده ساکن آلبانی سعی دارند با توجه به حمایت سرویس‌های جاسوسی غربی و با پرونده‌سازی‌های موهوم علیه کشورمان به حاشیه‌سازی و ضربه زدن به ایران اقدام کنند..........

عید سعید غدیر مبارک باد ..

آخرین آمار جمعیت «اشرف۳» در کش آلبانی منتشر شد..

بر اساس آمار رسمی که اخیرا به دست فراق رسیده، کل جمعیت مقر «اشرف ۳» در آلبانی تا دو ماه پیش  دوهزار و ۴۳۱ نفر بوده است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، بر اساس این آمار، یک هزار و ۱۰۲ نفر از اعضای این فرقه بین ۶۰ تا ۷۰ سال سن دارند که حدود ۴۵ درصد اعضا را شامل می شود.

۱۱۹ نفر در این آمار منتشر شده بالای ۷۰ سال سن دارند که مسعود رجوی ملعون هم در این بازه سنی قرار دارد.

همچنین ۸۸۹ نفر از این افراد بین ۵۰ تا ۶۰ سال هستند که این بازه هم حدود ۳۷ درصد جامعه «اشرف ۳» را دربر می‌گیرد.

آمار اعضای فرقه رجوی هنگام ورود به آلبانی سه هزار و ۲۲۸ نفر بود و الان حدود هزار نفر از این جمعیت طی سال‌های اخیر از این فرقه تروریستی اعلام جدایی کردند.

مصطفی پسر مسعود رجوی و حنیف ناظم زمردیان از جمله افراد بسیار نزدیک به رجوی بودند که طی این سال ها راهشان را از رجوی جدا کردند.

آمار اعلام شده غیر از مزدوران محدود فرقه در اروپا و آمریکاست که در بین آن ها نیز افراد جداشده ای وجود دارد اما از ترس جانشان جرات اعلام رسمی ندارند.

دولت سوئد هرچه سریع‌تر حمید نوری را آزاد کند

نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: در جریان بازداشت حمید نوری متاسفانه دولت سوئد، نه به مسئولیت بین المللی خود برای اطلاع این بازداشت به سفارت جمهوری اسلامی ایران در استکهلم عمل کرد و نه مراتب را به اطلاع خانواده اش رساند.

به گزارش فراق، علی نیک زاد ثمرین در نشست علنی چهارشنبه، ۲۲ تیرماه مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور اظهار داشت: پیش از رسیدگی به دستور جلسه سه نکته را به اختصار مطرح می‌کنم؛ مجلس شورای اسلامی نگرانی عمیق خود را از نقض حقوق بشر نسبت به آقای حمید نوری تبعه جمهوری اسلامی ایران توسط دولت پادشاهی سوئد اعلام می‌کند.

وی ادامه داد: دادستان سوئد بدون انجام تحقیقات جامع حکم دستگیری و بازداشت نوری را صادر کرد و مبنای این درخواست صرفاً اظهارات و خاطرات واهی چند تن از اعضای فرقه تروریستی رجوی بود. از این رو اصل برائت و حق آزادی رفت و آمد این تبعه ایرانی از سوی مقامات سوئدی نقض شده است.

نایب رئیس مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: متاسفانه دولت سوئد، نه به مسئولیت خود تحت کنوانسیون ۱۹۶۳ وین ناظر بر روابط کنسولی برای اطلاع این بازداشت به سفارت جمهوری اسلامی ایران در استکهلم عمل کرد و نه مراتب را به اطلاع خانواده اش رساند. در طول مدت حدود ۲ سال پس از بازداشت علیرغم اینکه خانواده این تبعه ایرانی دو بار به آن کشور سفر کرده بودند اما مقامات آن کشور اجازه ملاقات به آنها را ندادند.

شرم بر شما باد / بازجوی فرقه به نام «شاهو معدومی» را دوست من جا زدند! ، فراق نیوز

پسر مسعود رجوی مدتی قبل در دادگاه نروژ شکایتی علیه فرقه تروریستی پدرش را مطرح کرد که طبق اعلام رسانه‌های نروژی در این دادگاه پیروز شده است.

به گزارش فراق، محمد رجوی اخیرا در نوشته ای گوشه ای از چهره کثیف این فرقه تروریستی برداشته است که در بخشی از این نوشته چنین آمده است:

«آنها رذالت را تا نقطه ای پیش بردند که در جلسه پرسش و پاسخ، کارفرمای تحت امر (نماینده تروریست های فرقه) با وقاحتی بی نظیر و باور نکردنی اینجانب را متهم به آزار جنسی یکی خانم های شاغل در محیط کار (زنان عضو فرقه تروریستی منافقین) نمود! شرم بر شما باد که به یک چنین انحطاط اخلاقی و منجلاب فکری سقوط کرده‌اید که برای رسیدن به اهداف نفرت انگیز و کینه توزانه خودتان، از هیچ افترا، تهمت و پستی خودداری نمی‌کنید.»

او در بخشی دیگر از متن خود این گونه نوشته است: «البته شما قبلاً گفته بودید که برای رسیدن به

اهداف تان، توسل به هر وسیله ای نامشروعی، امری مشروع و قابل توجیه است، اما این حد از دروغگویی و اتهام زنی، مرزهای جدیدی از شناعت و وقاحت را برایم به تصویر کشید.»

پسر رجوی در بخشی از این نوشته پرده از جنایات داخلی فرقه برداشته که چگونه این تروریست ها حتی به اعضای خودشان رحم نمی کنند و نسبت به آنان شکنجه، فحاشی و.. انجام می دهند.

به بهانه اعلام جدایی آقای مصطفی بهشتی؛ همه اعضاء ، قربانی فرقه رجوی هستند. ، راه نو

مطلع  شدیم آقای مصطفی بهشتی بعد از ۲۱ سال عضویت در فرقه رجوی در تاریخ ۱۸ تیر ۱۴۰۱ با عبور از فراز و نشیب های زیاد رسما از فرقه رجوی اعلام جدایی کرده و به آسیلا (انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی) پیوست.

پیشتر از این نیز کسان دیگری بودند که با به جان خریدن انواع تهمت ها و تهدیدات این فرقه را ترک کرده بودند. البته این روند ادامه خواهد داشت و دیر یا زود کسان دیگری نیز خود را از حصارهای ذهنی و فیزیکی این فرقه نجات خواهند داد.

 

البته شنیدن حرفهای آقای مصطفی بهشتی از نحوه جذب تا رفتارهای ضد انسانی رهبری مجاهدین با ایشان در ممنوع کردن هرگونه تماس با خانواده ، حتی عدم دیدار با مادرش قبل از قوتش و . . . دل هر انسانی را به درد می آورد.

افراد در دستگاه فرقه رجوی تا آنجایی ارزش دارند که در راستای منافع این فرقه کاربرد داشته باشند. در غیر این صورت یا باید اگر شرایط ایجاب کرد حذف فیزیکی شوند. در غیر این صورت باید با پروباگاندای رسانه ترور شخصیت شوند.

خروج آقای بهشتی و افراد دیگر از فرقه رجوی این اصل را ثابت می کند که همیشه راهی برای خروج از فرقه وجود دارد. حتی اگر حصارهای بلند اردوگاه این گروه در آلبانی قامت اعضای این فرقه را تماما در خود بگیرد.

طلوع و غروب یک زندگی – فاجعه ۱۱ سپتامبر و سایه جنگ بر فراز عراق

قسمت سی و دوم – فاجعه ۱۱ سپتامبر و سایه جنگ بر فراز عراق – نزدیک دو ماهی از حضور نیروها در قرارگاه باقرزاده می گذشت. تاریخ ۲۰ شهریور سال ۱۳۸۰ برابر با ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی بود. یک باره در تمامی سالن‌ها اطلاع داده شد که خبر مهمی است که چند لحظه دیگر پخش خواهد شد . همه در انتظار شنیدن خبر بودند که بالآخره خبر اعلام شد:

در یک حمله از پیش برنامه ریزی شده ۴ فروند هواپیمای مسافربری خطوط هواپیمایی امریکا (American Airlines)  توسط  نوزده تن از عناصر القاعده در فاصله‌های زمانی گوناگون به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک کوبیده شدند.

خبر خیلی کوتاه بود در وهله اول عمق فاجعه انسانی آن هنوز برای کسی آشکار نبود . به تدریج که اخبار تکمیلی آن می رسید تازه متوجه این فاجعه می شدیم.

دقیقاً یادم است که ظهر بود که ما این خبر را گرفتیم و لحظه به لحظه اخبار تکمیلی می رسید . در کلیه قرارگاهها کلیه نیروها در محوطه خودشان شروع به راهپیمایی کرده و شعار های مرگ بر آمریکا سر می دادند . حسین ابریشمچی به اصطلاح مسئول ترین برادر قرارگاه علوی در جلو صف حرکت می کرد و حرکت نیروها را کنترل می کرد و همه با صدای بلند شعار مرگ بر آمریکا سر می دادند. اما در این میان کسی نمی دانست چه سرنوشتی در انتظار کشور عراق و بواسطه آن مجاهدین است.

هیجان نیروها خیلی بالا بود و همه از این عملیات خیلی خوشحال بودند . نیروها سرود مجاهد پرکینه سر کوچه کمینه را می خواندند. این تظاهرات و دادن شعارهای ضد آمریکائی حدود یک ساعتی در تمامی ارتش ها ادامه یافت.  اما اعضای نگونبخت و بی خبر از همه جا نمی دانستند که رهبر باصطلاح ضد آمریکایی شان، یک مزدور تمام عیار آمریکایی است که کسی از عمق آن خبر ندارد.

عصر آن روز نشست با رجوی بود. همه نیروها در سالن نشست باقرزاده جمع شده بودند ولی هنوز مسعود و مریم وارد سالن نشده بودند.  جمعیت در سالن یک صدا فریاد مرگ بر آمریکا را سر می دادند در اوج هیجان زدگی جمعیت مسعود و مریم وارد سالن شدند که با مشاهده آنها توسط جمعیت مجددا شعارهای مرگ بر آمریکا داشت سقف سالن را پائین می آورد.  مسعود و مریم خیلی خوشحال بودند . معمولاً وقتی آنها با چیزی مخالفت نداشته باشند تلاش نمی کنند که شعارها متوقف شود این بار نیز همین بود . آنها روی سن رسیده و سرپا ایستاده بودند و جمعیت یکسر شعار می داد و هردوی آنها می خندیدند . تا این که جمعیت یواش یواش آرام شد  و آنها نیز نشستند.

سفر مسئولان «آسیلا» به ایران رجوی‌ها را به هم ریخت ، فراق نیوز

«مأموران امنیتی آلبانی دیگر از دست سازمان تروریستی مجاهدین خلق و مراجعات مکرر برای کشف توطئه های تروریستی خسته شده اند.»

به گزارش فراق، ابراهیم خدابنده، مدیر عامل انجمن نجات به بهانه سفر مسئولان «آسیلا» به ایران طی یادداشتی نوشت:

در اولین ساعات بامداد پنجشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۱ در فرودگاه بین المللی امام خمینی در تهران، برای استقبال از مؤسسین انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) یعنی آقایان داشامیر مرسولی، جرجی تاناسی و ولادمیر ویزی که به دعوت انجمن نجات و خانواده ها عازم تهران بودند، حاضر بودیم.

بعد از استقبال از مهمانان با تقدیم دسته گل و خوش آمد گویی مستقیماً با خودرو عازم اصفهان شدیم. مسئولین انجمن نجات اصفهان از قبل ترتیب همه کارها را داده بودند. بعد از مستقر شدن، نخستین شکایت در روز اول از جانب دکتر جرجی تاناسی استاد دانشگاه و خبرنگار تحقیقی و فعال مدنی صورت گرفت که چرا نمی تواند به فیس بوک وصل شود. برای دکتر علت را توضیح دادم و بعد پرسیدم حالا روز اول با فیس بوک چه کار دارد؟ گفت می خواهد عکس هایش در اصفهان را قرار دهد. گفتم در این صورت حتماً فرقه رجوی خبردار شده و واکنش نشان خواهد داد. گفت اتفاقاً همین را می خواهد. گفتم آن وقت ممکن است در بازگشت به آلبانی در فرودگاه دچار مشکل شود. گفت قطعاً بدون اطلاع به ایران نیامده است.

ترتیب کار را برایش دادم و عکس هایش در فیس بوک درج شد و همانطور که حدس زده می شد سازمان تروریستی مجاهدین خلق بلافاصله با همان عکس ها واکنش نشان داد و تحلیل های ابلهانه ای ارائه کرد که کلی موجب مزاح و خنده خودمان و مهمانان شد. سران فرقه رجوی طوری وانمود می کردند که گویی کشف مهمی کرده اند و به اطلاعات مهمی دست یافته اند. بعداً دکتر از جانب دوستانش مطلع شد همانطور که حدس زده می شد مسئولین فرقه رجوی باز به سراغ نیروهای امنیتی آلبانی رفته و با وانمود کردن این که اطلاعات ذی قیمتی از منابع خود در داخل کشور به دست آورده اند همان عکس ها را نشان داده بودند که البته طرف های مربوطه خودشان زودتر آن ها را در صفحه فیس بوک دکتر دیده بودند.

روایتی از عزت شاهی، زندانی سیاسی پیش از انقلاب ، فراق نیوز

زندانی سیاسی پیش از انقلاب گفت: عده‌ای که در جریان نیستند شعارشان این است که حکومت اینها را به این مسیر کشاند و اگر حکومت خشن برخورد نمی‌کرد به اینجا کشیده نمی‌شدند؛ در حالیکه این بحث‌ها نبود آن موقع اینقدر وضعیت آزاد بود که رجوی و خیابانی به شورای انقلاب می‌رفتند و ادعای ارث و میراث می‌کردند.

به گزارش فراق، عزت‌الله شاهی، زندانی سیاسی پیش از انقلاب و از مسئولین کمیته انقلاب در گفت‌وگویی درباره آنچه در ۳۰ خرداد سال۶۰ گذشت، سخن گفته است که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

واقعه ۳۰خرداد ۶۰ برای دو طرف ماجرا روایت‌های هیجان‌انگیز و البته غم‌انگیزی دارد که به مرور زمان از روایت تاریخی آن کاسته شده اما از نتایج آن کاسته نشده است و هنوز هم اثرات آن اتفاق خیانت‌بار دیده می‌شود. سازمان مجاهدین خلق در ۳۰خرداد ۱۳۶۰ با صدور اطلاعیه‌ای اقدام به آغاز جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی و مردم می‌کند که در نتیجه آن موجی از تنش و ترور در کشور آغاز می‌شود؛ اقداماتی که این سازمان را به مسیر منافقانه‌ای کشاند که دیگر راه برگشتی نداشت.

فرهنگ رایج در فرقه تروریستی مجاهدین، رجوی چگونه انسانها را تبدیل به برده می کند؟ ، سایت راه نو

استفاده از زبان جدید ، جدا شدن شما از سیستم احساسی و اعتقادی قدیمی را گواهی میدهد.

هر عضوی که وارد تشکیلات فرقه رجوی می شود در یک پروسه نرم و تقریبا طولانی فرهنگ قدیمی و آن چیزی که قبلا داشته را  با تمامی ارزش ها و قوائدش کنار گذاشته و زبان و فرهنگ جدیدی را  یاد می گیرد که حامل ارزش ها و رفتارهای جدید فرقه است. رفتارهایی که دقیقا موجب انتقادات جهان خارج از فرقه می شود. چرا که نُرم ها و قواعد اجتماعی را بطور کلی نقض و در بدترین شکل ممکن انسانها را به بردگی می کشد. 

تشکیلات گروهک تروریستی مجاهدین نیز مثل تمامی فرقه ها از یک  فرهنگ خاصی در مناسبات شان استفاده می کند و اصطلاحاتی وجود دارد که در اغلب  صحبتهای  آنها بکار گرفته می شود  که در فرهنگ عامه مردم جایی نداشته و بعبارتی ضد ارزش تلقی می شوند.

در گذشته هر عضو جدیدی هم که وارد مناسبات میشد بتدریج همین فرهنگ صحبت کردن را یاد میگرفت. و به محتوای آن عمل می کرد.  این فرهنگ ناشی از یک ایدئولوژی جدید با تمامی قوانین و ارزش های  خاص خودش بود. این فرهنگ آنقدر با اعتقادات عامه مردم تفاوت داشت که حتی بعضا در خود تشکیلات هم این تفاوت ها بصورت نمایشنامه های طنز نمایش داده شده و جامعه ی ایرانی را به سخره می گرفتند.

باید گفت تمامی اصطلاحات و فرهنگ سازی خاصی که در فرقه رجوی وجود داشته و دارد، دقیقا در راستای نفی آزادیهای فردی، هویت زدایی، برده ساز و در یک کلام تبدیل یک انسان به یک ابزار در راستای تحقق اهداف مرگبار و در خود فرو برنده فرقه بشمار می رود.

بعبارت دقیق تر شاخص پیشرفت هر عضو در تشکیلات بستگی به این دارد که فرد چقدر می تواند ارزش های سازمانی را در چارچوب «رفتار فرقه» یی جذب و یا دفع کند.

فاجعه آمیزتر اینکه رهبران فرقه علاوه بر به بند کشیدن اعضاء در زمان حیات شان برای زمان مرگ آنها هم برنامه ریزی می کند. در همین رابطه نیز از آنان عکس و فیلم و هر آنچه که نیاز تبلیغاتی سازمان در آینده باشد را تهیه می کند.

بدین ترتیب بدترین درد برای خاتواده های اعضای  اینگونه فرقه ها هم این است که آنها حتی صاحب اجساد فرزندانشان هم نمی شوند.