تشکیل کابینه به سبک رجوی / تسویه حساب به نام انتخابات

در اندرونی رجوی اصلا جرم است که فردی بخواهد کسی را انتخاب کند و فقط رهبری حق انتخاب و عزل و نصب را دارد.

به گزارش فراق، خاستگاه نظام‌های سیاسی، نقش مردم در سیاست و حکومت، فرایند و میزان اثرگذاری شهروندان در تصمیمات سیاسی و در نهایت نظام‌های انتخاباتی در کشورها عناصری است که مختصات «انتخابات» را مشخص می‌کند. با این حال، معنای انتخابات در همه جای دنیا یکسان است، ولی درون فرقه رجوی این موضوع بسیار با ماهیت انتخابات فرق دارد.

 

برای بررسی دمکراسی و انتخابات در فرقه رجوی معتبرترین و ساده‌ترین روش، رجوع به اظهارات اعضای جدا شده این فرقه است. عبداله افغان عضو سابق تشکیلات مجاهدین خلق درباره سیستم انتخابات در فرقه مجاهدین خلق می‌گوید: «در سیستم فرقه‌ای رجوی هیچ کس نمی‌توانست کاندیدا باشد. همیشه این سیستم انتخابش از طرف بالا بود. جالب اینکه صندوقی در کار نبود.یک بار هم این کار بصورت مسخره انجام گرفت که فردی نام دیگری روی کاغذ نوشت که وقتی متوجه شدند با فرد مورد نظر برخورد بدی کردند.

معمولا رأی گیری به این صورت انجام می‌شد که پیش از رأی‌گیری، ساعت‌ها رجوی و زنش اندر باب آن زن به روده درازی مشغول می‌شدند. مسئولین مرد فرقه برای خودنمایی به تعریف و تمجید از فرد انتخاب شده می‌پرداختند و بعد هم خود رجوی فریبکار وارد شده و عنوان می‌کرد هر کسی موافق فرد مورد نظر است دست خود را بلند کند و بعد از چند دقیقه همه دست‌های خود را پائین آورده و بعد رجوی فریبکار عنوان می‌کرد که اگر کسی مخالف است دست خود را بلند کند، با توجه به فضایی که از قبل در سالن ایجاد کرده بود کسی جرأت نداشت که مخالفتی از خود نشان دهد و به صورت صوری و شکلی رأی‌گیری انجام می‌گرفت و همه چیز تمام می‌شد و این یک پیروزی برای رجوی شیاد محسوب می‌شد.»

 

نظام‌های سیاسی برآمده از اراده مردم، برای حفظ همراهی آنان و به عبارت بهتر ابقای مشروعیت، انتخابات را معیار تعیین سمت و سوی تصمیمات حاکمیت، بستر انتقال قدرت و ابزار احقاق حق تعیین حق سرنوشت شهروندان قرار داده ‌اند، اما در انتخابات مناسبات فرقه‌ای رجوی هیچ کس جرأت نداشت رأی ندهد و همه ملزم به مشارکت بودند.

کابوس‌هایی که همچنان همراه کودک سربازان مجاهدین خلق است

 

صدها تن از افرادی که کودکی آن‌ها قربانی فرقه تروریستی رجوی شده است امروز فریاد دادخواهی در دنیا سر می‌دهند و سرکردگان این فرقه نیز با تمام قوای خود برای مقابله با این جریان برخاستند.

به گزارش فراق، مزدا پارسی در گزارشی به این موضوع پرداخته و نوشته است: هفته گذشته برخی از کودک سربازان پیشین مجاهدین خلق از کابوس‌هایشان که سالها پس از ترک تشکیلات مجاهدین خلق هنوز آنها را رنج می‌دهد، سخن گفتند. دردی که به نظر می‌رسد در همه کودکان آسیب دیده مجاهدین خلق مشترک است. برخی توانسته‌اند، از این رنج ها التیام بیابند و برخی دست کم خاطره کابوس‌ها برایشان زنده است.

این جملات را محمدرضا ترابی کودک سرباز پیشین مجاهدین خلق در مورخ ۱۴ آگوست ۲۰۲۴، در حساب کاربری ایکس خود به اشتراک گذاشت:

«قبلا هفته‌ای دو یا سه شب کابوس مجاهدین رو می‌دیدم. البته فقط من نه و همه بچه‌هایی که از دست این فرقه فرار کردیم از این خواب‌ها می بینیم. همه خواب‌هامون هم شبیه هم هستن. چشمم رو باز می کنم و با ذهنیتی که الان دارم، دوباره تو مجاهدین هستم. به خودم میگم نه! امکان نداره و من فرار کردم و بیرون بودم، چطور شد دوباره برگشتم تو این جهنم. تلاش می کنم فرار کنم و خارج بشم و راه خروجی پیدا کنم ولی مسئولین مجاهدین و رجوی جلوم ایستادن نمی ذارن. بهم میگن جات همین جاست و خروجی در کار نیست. یهو از خواب بیدار می شم و قلبم تند تند داره می کوبه به قفسه سینم و ترس وجودم رو گرفته. بعد کم کم به خودم میام و متوجه می شم که تنها یه خواب بوده.»

تعریف و علت کابوس

کابوس‌ها هم مثل رویا‌ها محصول عملکرد مغز ما هستند و چشم انداز وحشتناک آن از درون ما نشات می‌گیرد. کابوس‌ها را نباید با خواب بد یا ناخوشایند اشتباه گرفت. کابوس‌ها درواقع خواب‌هایی طولانی، واضح و ترسناک هستند که معمولاً تهدیدی برای بقا، تمامیت جسمانی، امنیت یا عزت نفس ما هستند و ما را پر از ترس می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند احساسات شدید ترس، خشم، غم، سردرگمی و حتی انزجار ایجاد کنند.

برخی از پژوهشگران کابوس‌ها را تکرار تهدیدها می‌نامند. منظور از این اصطلاح آن است که بیش‌تر افراد تهدیدهایی که در زندگی واقعی با آن ها روبرو شده‌اند را در کابوس‌های شبانه در ذهن خود تکرار می‌کنند. به همین دلیل است که اغلب افراد هنگامی که از کابوس‌های شبانه بیدار می شوند تصاویر و محتوای خواب خود را به خوبی به یاد می‌آورند. بنا بر سند بین المللی DSM5 متعلق به انجمن روان درمانی آمریکا درباره اختلالات روانی، دلایل کابوس‌های شبانه به شرح زیر است:

-اضطراب و استرس

-تروما (ضربه جسمی یا روحی) یا حوادث ناراحت کننده مانند مرگ یک عزیز

-به هم خوردن نظم خواب، کمبود خواب، خستگی ناشی از پروازهای طولانی مدت هوایی، بیماری و تب

-عوارض جانبی یک دارو یا درمان خاص