وقایعی که منجر به خروج نام سازمان تروریستی مجاهدین از لیست گروههای تروریستی آمریکا ، سایت راه نو

حفظ قرارگاه اشرف به هر قیمت تا مدتها به مرز سرخ مجاهدین تبدیل شد و حتی برای حفظ آن حاضر شدند بطور محدود کشته هم بدهند ولی وقتی دیدند شرایط بدان گونه که رهبران مجاهدین طراحی میکنند پیش نمی رود و دولت عراق در اخراج آنها از خاک عراق قاطع و مصمم است، لاجرم مجبور شدند به خروج از قرارگاه اشرف و انتقال به کمپ لیبرتی تن دهند.

هفتم مهر ۱۴۰۰ نهمین سالگرد خروج فرقه رجوی از لیست گروههای تروریستی آمریکاست. سقوط صدام حسین، نشان داد استراتژی «جنگ آزادیبخش نوین» رجوی سرابی بیش نیست. و ادعای آزادی با خاک و سلاح و تجهیزات دشمن، فریبکاری محض و وطن فروشی است.

رهبران مجاهدین که هیچ پاسخ منطقی به منتقدین خود در قبال چندین سال خونریزی ، کشتن مردم ایران ، وطن فروشی و خدمت به بیگانگان نداشتند،  بخوبی میدانستند که دیگر خاک این کشور جای ماندن نیست و دیر یا زود باید کشور عراق را ترک کنند.

از سوی دیگر نیز بخوبی می فهمیدند که خارج از عراق نیز هیچ آینده ای برای بقای آنها متصور نیست ، بویژه اینکه  وجود نام سازمان مجاهدین در لیست گروههای تروریستی آمریکا نیز مشکلات را برای ادامه حیات سیاسی شان دوچندان خواهد کرد.

سقوط صدام حسین سالهای سختی را برای مجاهدین در خاک عراق رقم زد.

مجاهدین با سرمایه گذاری بر اختلافات  دولت حاکم و قانونی مردم  عراق با گروههای سیاسی این کشور به منظور ساقط کردن دولت آقای نورالمالکی، موضوع بحث انگیز  هسته ای و تضادهای غرب به رهبری آمریکا با ایران و برخی تضادهای منطقه ای دیگر که  بنوعی به ایران ربط پیدا می کرد و ایجاد لابی و  اجاره حامیان سیاسی در اروپا و  آمریکا برای خروج از لیست گروههای ترورسی ،  تلاش هدفمندی را سازمان می داد  تا شاید راه خروج از بن بست مرگباری  که در خاک عراق برای مجاهدین  رقم خورده است پیدا شده و باعث شود مجاهدین همچنان در این کشور باقی بمانند.

در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۲ برابر با  30 خرداد ۱۳۹۱ و تقریبا پس از یک وقفه ۴۵  روزه  بعد از  انتقال گروه پنجم (که در ۱۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۱ انجام گرفت) ،  سایت فارسی بی بی سی نوشت: وزارت خارجه آمریکا امروز به عدم همکاری رهبران سازمان مجاهدین در خروج کامل اعضای این سازمان از قرارگاه اشرف اعتراض کرد.

ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزات خارجه آمریکا نیز در بیانیه ای گفت تعیین شروط جدید از سوی رهبری این سازمان برای انتقال اعضای باقی مانده در قرارگاه اشرف سازنده نیست.

خانم نولاند گفته بود انتقال کامل و مسالمت آمیز همه اعضای سازمان مجاهدین خلق به محل سکونت موقت در نزدیکی بغداد و تعطیلی قرارگاه اشرف “هدفی دست یافتنی است ولی نیازمند همکاری بدون پیش شرط و تداوم مذاکرات است.”

دو مقام ارشد وزات خارجه پس از انتشار این بیانیه در گفتگو با خبرنگاران ابراز نگرانی کردند که پایبند نماندن رهبری سازمان مجاهدین به تعهداتشان منجر به درگیری های خشونت بار میان دولت عراق و ساکنان اردوگاه اشرف شود.

یکی از این دو مقام وزارت خارجه آمریکا گفت: “احتمال می دهیم دو عامل باعث این تغییر رفتار رهبری سازمان مجاهدین خلق باشد. نخست اینکه آنها امیدوارند دولت نوری المالکی با رای عدم اعتماد مجلس عراق سقوط کند و فشار مقامات جدید عراقی برای خروج آنها از آن کشور کاهش یابد. احتمال چنین تحولانی بسیار کم است و آنها نباید روی آن حساب باز کنند”. . . . . .

کیسه خالی و تبلیغاتی گروهک تروریستی مجاهدین ، مصطفی آزاد

درپی سخنرانی مجازی آقای ریئسی ریئس جمهور ایران در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد ، تجمع 200 نفره از عوامل فرقه رجوی در جلوی این ساختمان تجمع نموده و همزمان با توسل به سخنران های اجاره ای از بازنشستگان ورشکسته سیاسی اقدام کردند . قضیه جالب سخنرانی 10 دقیقه ای مایک پمپئو وزیر اسبق خارجه امریکا و قبل از آن ریئس سازمان سیا بود ...!!؟؟ .. بحمدالله چنان خفت و شرمساری و ذلت دنیوی و اخروی دامن مسعود رجوی رهبر مخفی و فراری این گروهک را در برگرفته که در کیسه خالی و نداشته حامیان خود نهایتا ریئس سابق سیا را برای تمجید فرقه خود به نمایش درآورده است ... 

 

ترس و وحشت فرقه رجوی از روند دادگاه بین‌المللی لاهه ، سایت فراق نیوز

سران فرقه رجوی اخیرا بحثی با عنوان «دادگاه آبان» پیش کشیدند که این نوع فرافکنی و فرار به جلو دقیقا ناشی از ترس و وحشت مجاهدین از روند دادگاه بین المللی لاهه است. به گزارش فراق، جداشدگان و حمایت وسیع خانواده‌های دردمند اعضای گرفتار در فرقه رجوی از این شکایت، نقطه عطفی در تاریخ فرقه ها برای سپردن سران جنایتکار آن به دست عدالت است. راستی مجاهدین که به هر خبری در خصوص فعالیت جداشدگان، منتقدین و خانواده های دردمند اعضای گرفتار در این فرقه واکنش نشان می دهد و با دروغ و فحش و ناسزا اقدام به پاسخگویی می کند، راستی چرا اکنون مدت هاست در رابطه با ارجاع پرونده جنایات رجوی به دادگاه بین المللی لاهه سکوت پیشه کرده است؟ سران مجاهدین مسلما به دلیل حساسیت ها و عواقب ناشی از این اقدام قانونی خفقان گرفته و دهان ناپاکشان را فعلا بسته نگه داشته اند. . . .

البته آنان بیکار هم ننشسته و به طرق غیر مستقیم و با راه اندازی کارناوال های تبلیغاتی و دروغین حقوق بشری سعی در فراموشی این اتفاق نادر حقوقی را دارند.

تفاوت این است که اگر جداشدگان از فرقه رجوی به خاطر بهره کشی ظالمانه از سالیان عمرشان و جنایات این گروه شکایت شان را از دست رجوی به دادگاه لاهه برده اند، اکنون این مجاهدین هستند که از ترس محاکمه و فرو نشاندن آثار حقوقی و رسانه ای آن به ادعاهایی جدید در حوزه حقوق بشر با عنوان «دادگاه آبان»! که هیچ واقعیت میدانی ندارد روی آورده اند.

مجاهدین از این دادگاه به عنوان «دادگاه بین‌المللی مردمی» نام می برند که «به ابتکار سازمانهای «عدالت برای ایران»، «حقوق بشر ایران» و «با هم علیه اعدام»! که همگی دستپخت خود مجاهدین است تشکیل می شود، تا در آن مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران محاکمه شوند.

این نوع فرافکنی و فرار به جلو دقیقا ناشی از ترس و وحشت مجاهدین از روند دادگاه بین المللی لاهه و بی آبرویی که ممکن است دامن مجاهدین را بگیرد تدارک دیده شده است تا در پسِ گرد و خاک ایجاد شده موضوع دادگاه بین المللی لاهه حداقل برای مدتی هم که شده به فراموش سپرده شود.

گفتنی است نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به دادخواست ۴۲ نفر از اعضای سابق مجاهدین از سران این فرقه و جمعی از اعضای کادر ارشد آن در شعبه ۵۵ دادگاه حقوقی و عمومی بین‌الملل تهران در تاریخ هفدهم اسفند ۱۳۹۹ برگزار گردید. . . .

رجوی چگونه با فریب، برخی از خانواده های ایرانی را متلاشی کرد سایت راه نو

درد جانکاه این است که مظفر عباسی گرفتار در فرقه رجوی هنوز نمی داند همسرش طیبه نوری در آلبانی در سال 1393 از این فرقه جدا شده و هم اکنون در کشور سوئیس با یک جداشده دیگر به نام علی اکبر اویسی اهل ارومیه ازدواج کرده و زندگی می کند و دارای دو فرزند است.

مظفر عباسی همسر اول طیبه نوری همچنان گرفتار در فرقه رجوی – نگار عباسی فرزند بجای مانده از مظفر عباسی و طیبه نوری در ایران،  19 سال در انتظار دیدن پدر و مادر – علی اکبر اویسی شوهر دوم طیبه نوری در سوئیس با دو فرزند

این است پیام  ایدئولوژی فرقه رجوی به خانواده های فریب خورده

سالهاست که سرگذشت تلخ و دردناک خانواده های ایرانی فریب خورده عضو مجاهدین به یکی از تراژدیهای عصر کنونی در تاریخ فرقه ها تبدیل شده است.

خانواده هایی که پس از ورود به فرقه رجوی نه تنها هرگز زندگی مشترکی را تجربه نکردند بلکه مطابق قوانین تشکیلات، باید از همدیگر جدا شده و دست از فرزندانشان هم می شستند. سازمان کاری می کرد که جای روابط عاطفی بین زنان و مردان متاهل را با کینه و نفرت پر کرده و نهایتا باعث جدایی آنان از همدیگر را فراهم کند.

اساساً دیدگاه مجاهدین به  موضوع خانواده به عنوان اصلی­ترین و مهمترین واحد جامعه، یک دیدگاه فرقه ­گرایانه و عقب­مانده است که صرفا با منافع شحصی رهبر فرقه همسویی دارد.

یکی از نفرت انگیز ترین کارها در فرقه رجوی، شوراندن زنان علیه شوهران بود که باعث ایجاد تنفر در میان آنها می­شدند و با این عمل در ابتدا از وابستگی زوجین نسبت به هم کاسته و به تدریج بر وابستگی آنها به رهبران سازمان می‎افزودند. تا نهایتا راه برای پیوستن آنان به حرمسرای رجوی، این روح پلید و مجسم شیطان باز شود.

در  درباره رفتارها و تفکرات ضد انسانی رهبران مجاهدین با اعضای سازمان همین کافی است که گفته شود زنان را مجبور می کردند تا به صورت شوهرانشان سیلی بزنند

در اینجا می خواهیم داستان تلخ تکه پاره شدن خانواده ای به نام  مظفر عباسی و بلایی که فرقه رجوی بر سر آنان آورد را بعنوان یک نمونه از هزاران نمونه از متلاشی شدن خانواده ها در مجاهدین را نام ببریم. . . . .

روایت «خسرو تهرانی» از توهمات اعضای فرقه رجوی ، مجله عصراندیشه ، آقای خسرو تهرانی

خسرو قنبری تهرانی برای آنانی که اندکی با تاریخ امنیت در ایران آشنا هستند نامی آشنا و شاید پر رمز و راز است. او پیش از انقلاب در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق به حبس محکوم شد و در زندان از فرقه تروریستی مجاهدین دست شست و با پیروزی انقلاب در کنار آیت‌الله مهدوی کنی در کمیته مرکزی خدمت کرد. او که از دوستان صمیمی شهید رجایی بود مسئول اطلاعات نخست‌وزیری شد. در بخشی از گفت و گوی این مجله با خسرو تهرانی آمده است:  

* همه بدبختی‌های سازمان از آنجا شروع شد که مدعی شدند ما آوانگارد (پیشتاز) هستیم و این آوانگاردی حق ویژه‌ای را برای سازمان پدید می‌آورد. این احساس در آن‌ها تقویت شد و پیوسته برای خودشان حق تعیین سرنوشت نیروها را قائل بودند.

* اعضای این سازمان هنوز نمرده‌اند و همچنان در آلبانی نشسته‌اند پای کامپیوتر و همین‌طور پیام می‌دهند و ول‌کن هم نیستند. گاهی انسان متحیر می‌شود که این‌ها اصلاً چه انگیزه‌ای دارند. من بارها و بارها گفته‌ام که دیگر واقعاً مجاهدین خلق، سازمان محسوب نمی‌شود و به یک فرقه تبدیل‌شده است.

* من تمام عملیات مرصاد را آنجا بودم، می‌دیدم چطور دختری که فقط دو دفعه تیراندازی کرده و نهایتاً ۱۰ تا تیر انداخته بود، می‌خواست بیاید تهران را بگیرد. این‌ها خیلی باید اعتماد به ‌نفسشان بالا باشد یا خیلی از اساس تعطیل باشند که مثلاً فکر کنند می‌شود تهران را  این‌گونه تسخیر کرد.

* مشکل از آنجا آغاز شد که ابتدا زور تشکیلات و بعد زور گلوله و ترور پیش آمد. افرادی ساخته شده بودند که نه مسلمان بودند نه مارکسیست، آن وقت رهبران این افراد را به عملیات نظامی ماجراجویانه می‌فرستادند. آن هم بدون کمترین توجیه ایدئولوژیک، استراتژیک و تئوریک. به نظرم ترکیبی از مارکسیسم عامیانه به علاوه تروریسم و ماجراجویی درون افراد سبب بی‌ریشه و بنیان شدن افراد می‌شد و طبیعی است اینچنین افرادی تحت شکنجه می‌بُرند و فروپاشی فکری و عملی در آن‌ها صورت می‌گیرد که خاموشی و وحید افراخته مصداق این مسئله‌اند.

* در سال ۵۷ ما در زندان به ملاقات می‌رفتیم. در ملاقات می‌گفتند تظاهرات شروع شده است. اعضای سازمان با افتخار می‌گفتند مثلاً ۱۰۰ تا عکس حنیف‌نژاد در راهپیمایی بوده است. ما می‌گفتیم بله خب ۱۰۰ تا عکس حنیف‌نژاد بود، ولی آن‌ها نمی‌دیدند مثلاً ده‌ها هزار عکس امام هم سرِ دست بوده است یا هزار عکس آیت‌الله طالقانی و ۵ هزار عکس آیت‌الله منتظری در دست خلق‌الله است. وقتی آدم کانالیزه بشود، همین است؛ می‌گوید ببین نگاه کن جمعیت میلیونی همه‌اش برای من بوده است و فقط همان ۱۰۰ عکس حنیف‌نژاد را می‌بیند.

می‌گفتند آن‌که می‌تواند بار مبارزه را تحمل کند تنها مجاهدین خلق هستند و اصلاً سایرین را قبول نداشتند. می‌گفتند سایرین به‌ویژه روحانیت ایدئولوژی و سازمان‌دهی ندارند و هرکسی را که مخالف مبارزه مسلحانه بود مرتجع می‌خواندند.

* خود امام به‌نوعی تا قبل از این‌که سازمان دست به سلاح ببرد ملاحظه می‌کرد. امام معمولاً در خصوص بنی‌صدر هم بسیار با تأنی و آرامش بود و درباره او خیلی‌ها به امام فشار می‌آوردند که تکلیفش را روشن کنیم و کسی که می‌ایستاد و با حوصله برخورد می‌کند امام بود.

سازمان از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب پیوسته خود را در زمینه‌های سیاسی، تبلیغاتی، جذب نیرو و امکانات نظامی و نفوذ آماده‌تر می‌کرد تا بتواند ضربات بیشتری به جمهوری اسلامی بزند و به قول خودشان نظام و رهبریِ انقلابِ غصب شده توسط روحانیون را پس بگیرند که بحمدالله موفق نشدند.

درخواست مریم رجوی از سرکرده گروهک تروریست خبات کردستان برای مشارکت در نمایش استکهلم ، سایت فراق

گروهک تروریستی و تجزیه طلب موسوم به خبات کردستان به دستور مریم رجوی سرکرده فرقه رجوی، تلاش می کند تا از گروهکهای کردی، برای آنها، یارگیری کند.

به گزارش فراق گروهک تروریستی خبات کردستان که متحد فرقه رجوی در کردستان محسوب می شود، اخیرا نامه ای از باباشیخ حسینی سرکرده این گروهک منتشر کرد که در آن، سرکرده خبات از دیگر گروهک های کردی خواست تا در تجمعات استکهلم سوئد در مقابل دادگاه شهروند ایرانی حمید نوری شرکت کنند و دادگاه را مجاب به محکومیت نامبرده کنند.

به گزارش بولتن نیوز، باباشیخ حسینی در ادامه از سکوت گروهکهای کردی در این ارتباط انتقاد کرد و خواستار آن شد تا با حضور پرشمار در تجمعات مزدوران رجوی، قاضی را مجاب کنند تا این شهروند ایرانی را محکوم کنند.

اتهاماتی که علیه شهروند ایرانی وارد شده نقض حقوق بشر محسوب می شود.

فروردین ماه سالجاری، علی باقری‌کنی، رئیس ستاد حقوق بشر در نامه‌ای خطاب به جف ترنهلم میکلسن، دبیرکل شورای اتحادیه اروپا، ضمن برشمردن مصادیق تلخی از نقض حقوق شهروندان ایرانی در اروپا، شدیداً از عدم مسئولیت‌پذیری این کشورها در موضوعات حقوق بشری انتقاد کرده از آنها خواست با گزارشگر ویژه ایران برای بررسی وضعیت زندانیان ایرانی در اروپا همکاری کنند.

وی همچنین به نقض حقوق شهروندان ایرانی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله مهدی کیاستی (در هلند)، موسی باشتنی (در ورشوی لهستان)، سجاد شهیدیان(در انگلستان)، بهزاد پورقناد (در آلمان)، داوودزاده لولویی (در دانمارک)، جلال‌الدین روح‌الله‌نژاد (در فرانسه)، محمد بروجردی (در دانمارک)، حمید نوری (در سوئد) و بهنام بهرامی طاقانکی (در سوئیس) اشاره کرد که با موارد تلخی همچون سوزاندن جسد، دستگیری غیرقانونی و همراه با خشونت، بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی و اقدامات ضدانسانی مشابه دیگری روبه‌رو بوده‌اند. . . . .

سندی بر بی‌شرافتی فرقه رجوی که عقیم ماند: مهر قرمز بی‌هویتی ، سایت فراق

اخیرا سندی به دست فراق رسیده که نشان می دهد سران فرقه جنایتکار رجوی برای افرادی که از آن‌ها جدا می شدند پرونده بی‌هویتی تشکیل داده و به مراکز خاص قانونی در آلبانی ارسال می کردند.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، آنچه در جریان این پرونده سازی تصریح می‌شد این بود که فرد مورد نظر از «مجاهدین» و «اشرف ۳» اخراج شده و فرقه در قبال وی هیچ مسئولیتی ندارد.

سران پلید سرشت فرقه رجوی با این شیوه می خواستند افرادی که به دنبال زندگی آزاد می روند را به نوعی بی هویت نمایند تا آنها نتوانند به راحتی در بیرون از «اشرف ۳» دنبال کار یا یک زندگی معمولی باشند.

اما به یاری خداوند این دسیسه آن ها عقیم ماند و دولت آلبانی با صدور کارت شهروندی برای جداشده‌های فرقه رجوی آنها را همانند سایر شهروندان جامعه از حقوق شهروندی برخوردار نمود.

 

افشاگری عوامل گروهک تروریستی مجاهدین خلق 2

سازمان تروریستی مجاهدین ، تروریست‌های مدافع حقوق بشر ، کانون هابیلیان

برخوردهای دوگانه در قبال تروریسم از سوی مدافعین دروغین حقوق بشر، یکی از مهم‌ترین موانع مبارزه با تروریسم تلقی می‌شود؛ چراکه مقابله با تروریسم باید از نظمی منطقی پیروی کند تا بتواند تهدیدات ناشی از آن در نیل به جهانی عاری از هرگونه ناامنی و تهدید مرتفع سازد.

تروریسم در نیم‌قرن گذشته، به‌عنوان پد‌یده‌ای سیاسی در میان کشورها قد علم کرده و به چالشی بزرگ برای جامعه بین‌المللی درآمده است. اگرچه در ادبیات سیاسی، تروریسم به معنای از میان برداشتن رقیب به ‌منظور رسیدن به هدف‌های سیاسی محسوب می‌شود، اما تروریسم در عمل دچار تغییراتی شده است و دیگر تنها ارعاب، قتل‌ و کشتار و… مصادیق ترور محسوب نمی‌شوند؛ بلکه اشکال جدید ترور همانند تروریسم دولتی، خرابکاری، آدم ‌ربایی و هواپیماربایی و… در گستره این پدیده شوم قرار می‌گیرد. امروزه ترور به ابزار فشاری در دست کشورهای سلطه‌جو که مخالف با سیاست‌های کشورهای مستقل هستند، تبدیل شده است و هرگاه نتوانند با راهکارهایی چون تعامل و جنگ به هدف‌های خود برسند به شکل غیرمستقیم و ناعادلانه یعنی ترور برای دستیابی به اهداف سلطه‌جویانه خود دست می‌زنند.  ........

جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که از نخستین روزهای وقوع پیروزی انقلاب اسلامی و برهم خوردن معادلات غربی، آماج اکثر روش‌های مرسـوم تـرور علیـه شخصیت‌های مهم سیاسی، علمی و نظامی، مردم عادی و… قرار گرفته است. گواه این مدعی وجود ۱۷ هزار شهید ترور است که ایران را در ردیف بزرگ‌ترین کشورهای قربانی تروریسم جای داده است. جمهوری اسلامی ایران ضربه‌های زیادی از پدیده تروریسم خورده و بدین شکل بسیاری از نیروهای کارآمد و طراحان فکری خود را از دست داده است، این پدیده خطری بزرگ برای این مرزوبوم به شمار می‌رود که فجیع‌ترین نمونه آن ترور سردار حاج قاسم سلیمانی به ‌وسیله یک پهباد و به دستور رئیس‌جمهوری آمریکا (دونالد ترامپ) می‌باشد......

نیاز مبرم فرقه رجوی برای تبلیغات و خروج از انزوا ، سایت راه نو

 گزارشگر ساندی تایمز انگلستان در مدت اقامت خود در مقر فرقه تروریستی  مجاهدین مصاحبه ای هم با مریم رجوی دارد که از عجایب این سالیان است. دروغ شاخدار مریم رجوی در آلبانی در این مصاحبه آنست که می گوید مقیم پاریس می باشد و شوهرش مسعود رجوی این سازمان را در اوایل دهه 80 میلادی در پاریس بنیانگذاری کرده است.

 

مهندس ابراهیم خدابنده : ضربه همایش پنج روزه انجمن نجات – از ۱۶ تا ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ – آنقدر برای سازمان مجاهدین خلق سنگین بود که از یک طرف این فرقه را وادار به سکوت مطلق در این مورد نمود و از طرف دیگر مجبور شد تا دروازه های مقر فرقه ای این سازمان را بعد از سالیان به روی خبرنگاران رسانه های منتخب و حامی خود باز نماید.

اخیراً گزارشگر و تصویر بردار هفته نامه ساندی تایمز انگلستان اجازه یافتند وارد اردوگاه فرقه ای مجاهدین خلق شده و گزارشی تبلیغی همراه با فیلم از آنان در سایت این هفته نامه به تاریخ یکشنبه ۲۲ اوت ۲۰۲۱ درج نمایند.

اما در همین گزارش تماماً تبلیغی برای مجاهدین خلق که عمدتاً منعکس کننده نظرات آنان است نکاتی به ناچار درج شده که برای ناظران آگاه قابل تأمل می باشد، از جمله این که افراد بسیار کمی از خارج اردوگاه مجاهدین خلق توانسته اند وارد این اردوگاه شوند.

در این گزارش آمده است:

“از نظر طرفدارانش، این گروه، دولت در انتظار است و آماده می باشد تا در زمان فروپاشی نظام فعلی ایران، قدرت را به دست بگیرد. دیگران اما این سازمان را فرقه ای عجیب و منزوی می دانند که توسط یک متعصب رهبری می شود و هیچ شانسی برای جایگزینی تئوکراسی بی رحمی که از زمان سقوط شاه ایران در سال ۱۹۷۹ بر کشور حاکم است، ندارد.”

گزارشگر ابتدا به شرح دروازه ورودی اردوگاه مجاهدین خلق و میزان بالای بازرسی و کنترل می پردازد. گذرنامه او و ساک هایش به دقت بازرسی شده و از ورود خودرویش به داخل اردوگاه ممانعت به عمل می آید. تعداد و بزرگی پرچم ها و تصاویر در گوشه و کنار نظر وی را جلب می کند. به او گفته شده است که وی اولین ژورنالیست انگلیسی است که توانسته است وارد اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی شود. البته او سؤال نکرده است که چرا ورود خبرنگاران به این مقر اینقدر دشوار و محدود است. به یاد داریم که در گذشته چه برخوردی با خبرنگارانی که به این مقر مراجعه داشته اند، خصوصاً خبرنگار شبکه تلویزیونی کانال ۴ انگلستان، شده است.

تعداد تقریبی ساکنان اردوگاه ۲۸۰۰ نفر ذکر شده است. جالب است که گزارشگر مدعی است که این افراد آنقدر متعصب و به مریم رجوی وفادار و وابسته هستند که زندگی خانوادگی را کنار گذاشته و تجرد دائم را تا زمان پیروزی پذیرفته اند. گزارشگر اگر یک قدم جلوتر می رفت به فرقه ای بودن مناسبات مجاهدین خلق و نوع رابطه ای که پیروان این سازمان با رهبری دارند پی می برد.. . . . . .

اطلاعات به دست آمده حاکی است که این مقاله با توجه به دادگاه جاری در استکهلم و با پرداخت پول کلان (قبلاً هم در خصوص این نشریه و این تیم سابقه داشته است) تهیه شده اما جالب است که حتی وقتی مجاهدین خلق می خواهند با صرف هزینه تبلیغ کنند باز هم به نوعی ماهیتشان رو می شود. کاش این نشریه و این تیم گزارشگر حداقل برای آبروی خودشان هم که شده اشاره ای به حامی بیش از دو دهه این فرقه یعنی صدام حسین می کرد. .. .