غوغا سازی های بی حاصل مجاهدین در جریان دادگاه آقای حمید نوری در استکهلم سوئد ، سیامک جم

شماری از جنایتکارانی که به عنوان عضو ارتش رژیم متجاوز صدام، در عملیات مجاهدین در سال ۶۷ بر علیه کشورمان شرکت داشتند، جنایت کردند و سرانجام توسط نیروهای نظامی ایران در اسلام آباد غرب به هلاکت رسیدند، همان زندانیانی بودند که در اثر رأفت و اغماض جمهوری اسلامی مورد عفو قرار گرفته و آزاد شده، اما مجددا به سازمان تروریستی مجاهدین – پیشاهنگان داعش – پیوسته بودند.

برپاسازی تجمعات  روزانه و ۳۰ یا ۴۰ نفری جلوی درب دادگاه محل محاکمه آقای حمید نوری از کارمندان سابق دادستانی ایران در استهکلم سوئد با پزهای حقوق بشری، این روزها شیوه و شعبده بازی دغلکاران و مسئولین گروه تروریستی مجاهدین خلق بوده است.

داستان سازی چندین نفر از ساکنان پایگاه اشرف ۳ در شهر دورس آلبانی و کشاندن آنان و تلقین و صحنه سازی های اغلب دروغ و بزرگنمایی شده در حضور اعضای دادگاه ، فرصت آفرینی حرام و ضد مردمی مسعود رجوی و همپالکی های بدرد نخور اوست که از مدتی پیش با هدف بحران آفرینی در وجهه محاکم قضایی مربوط به سالهای خشونت و ترور سازمان مجاهدین، شروع شده است.

همان افرادیکه قبلا به واسطه اقدامات تروریستی شامل حمل سلاح و نقش آفرینی در ترور افراد و شهروندان ایرانی و یا کمک های مالی و پشتیبانی تدارکاتی و …. در سالهای ۶۰ و بلوا آفرینی های دارودسته رجوی ، دستگیر و با حداکثر رافت  حکومت مواجه شده و با طی چندسال دوران زندان و با برخورداری از عفو های مناسبتی و گاها حتی در مراحل اتمام بازجویی ،  به کانون خانواده رجعت داده شده بودند. ..  . ..

اما اینک همان اشخاص رها شده با پشت سر گذاردن شرف و انسانیت و مردم دوستی واقعی، در یک اقدام فرصت طلبانه دیگر باز مدعی برخوردهای نامناسب از سوی حمید نوری کارمند سابق دادستانی کرج در آن ایام می شوند.

این افراد بعنوان «شاهد» چنان داستانهای بچه گانه و عجیب غریبی را در قبال بحران سازی علیه حمید نوری طرح و بازگو می کنند که گویا نامبرده مملو از شقاوت بوده است.

اتفاقا سخنان تمامی چند نفر اظهارنظر کننده در کنفرانس به اصطلاح  1000 زندانی !!! در اشرف ۳ و مربوط به سال ۱۳۶۷ در جریان درخواست مسئولین قضایی کشور برای تعیین تکلیف فکری خودشان  و تبری از موضع خشونت و ترور این فرقه در آن سالها ،  انصافا دروغ و به دور از واقعیت های رخ داده به نقل از شاهدان آزاده و با معرفت بیشمار بوده است.

چرا که همین چن اصطلاح چند «شاهد» چند ماه بعد از قضای مورد اشاره با عفو رهبر انقلاب آزاد شده اند و مستندات تنفر آنان از فرقه رجوی و محکومیت خشونت گروهی آنها حتی موجود می باشد.

واقعیت این هست در مرداد سال ۱۳۶۵ مسعود رجوی در یک آچمز سیاسی ایدئولوژیک ناشی از صلح ایران و عراق و با هماهنگی پدر معنوی خودشان یا همان صدام حسین تصمیم به حمله به مناطقی از استان کرمانشاه  می گیرند که با هوشیاری ارتش و سپاه و بسیج مردمی ، فتنه ضعیف شان خاموش و نابود می شود.

ظاهرا و براساس اعترافات مسئولین رده بالای سازمان قرار بوده بعضی از زندانیان به اصطلاح سر موضع مجاهدین نیز بلافاصله ناآرامی هایی را نیز در بعضی از زندانهای شهرها بوجود بیاورند و زمینه فرار و پیوستن به نفرات سازمان را فراهم آورند .

ضمن اینکه باید این نکته را نیز یادآوری نمود خوب یا بد، شماری از جنایتکارانی که به عنوان عضو ارتش رژیم متجاوز صدام، در عملیات مجاهدین در سال ۶۷ بر علیه کشورمان شرکت داشتند، جنایت کردند و سرانجام توسط نیروهای نظامی ایران در اسلام آباد غرب به هلاکت رسیدند، همان زندانیانی بودند که در اثر رأفت و اغماض جمهوری اسلامی مورد عفو قرار گرفته و آزاد شده، اما مجددا به سازمان تروریستی مجاهدین – پیشاهنگان داعش – پیوسته بودند.

پس تره خرد کردن تعدادی افراد واداده آن سالها  که اینک خود را به دروغ مدعیان دمکراسی و حقوق زندانیان معرفی می نمایند فایده ای نخواهد داشت . بنظر می رسد اجرای این ماموریت گروه تروریستی مجاهدین بیشتر جهت فضاسازی برای گرفتن انرژی از دست اندرکاران  شور و تحقق پروژه های  امریکایی و اسراییلی جهت بن بست سازی های متنوع برای استمرار ابهامات ایجاد شده باشد .

قطعا مردم فهیم ما تاریخچه ننگین این منادیان دروغین آزادی را بخوبی می دانند و کیفر ۱۷۰۰۰ شهدای ترور کشورمان چه از طریق مجامع حقوقی بین المللی و چه از طریق مبادی ملی میهن مان را بزودی اجرایی خواهند نمود.

همچنین دادخواهی ناراضیان جداشده از مجاهدین و حمایت بی دریغ مردم و خانواده های اعضای گرفتار در این فرقه نیز در دادگاه بین المللی لاهه در حال رسیدگی است.

• نویسنده : سیامک جم