فضای سایبر امروزه ضمن رفع خلأ‌های موجود در فضای نبرد‌های سنتی هزینه‌های کمتری را برای بانیان این جنگ و متقابلا هزینه‌های روانی و دامنه‌داری را نصیب گروه‌های مورد هجمه می‌کند.

سال‌های زیادی است که جنگ رسانه‌ای به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین شیوه‌های جنگ نرم در دستور کار دولت‌های استعماری قرار دارد تا از این طریق فضای مسمومی را به رقبا و دشمنان‌شان تحمیل کرده و افکار عمومی آنها را دچار تشتت و دو دستگی کنند. عملیات‌های انجام شده در شبکه‌های مجازی معمولا اثرات مخرب بعضا غیر‌قابل جبرانی را به فضای فکری و اجتماعی جوامع وارد می‌کند که بی‌اعتمادی و ناامیدی از بهبود شرایط و اصلاح امور از جمله آنهاست.

بنا بر تجربه موجود از اقدامات فعالان سایبری، ملت‌ها و مخدوش‌کردن افکار آنها در خط‌ مقدم عملیات تخریبی جبهه دشمن جریان نفاق قرار دارد و آنها با این نبرد نرم درصدد هستند با طرح موضوعات ثانویه و دروغ، کارکرد و عملکرد دولت‌ها را دچار تغییر و در همان حین اذهان عمومی و مردم را نسبت به حاکمیت و کارگزاران آن دلسرد کنند و دستیابی به اهداف‌شان را به افکار عمومی منتقل می‌کنند تا دولت‌ها تحت فشار قرار گرفته و عملا در راستای تحقق اهداف دشمنان حرکت کنند.

این عملیات فریب که از تاکتیک‌های دشمنان برای ایجاد نفاق بین ملت و حاکمیت است در بزنگاه‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته و متاسفانه عاملی برای تشدید اختلافات بین ارکان نظام شده است.

زمان انتخابات و مسائل پیرامون نامزد‌های انتخاباتی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مسائل سیاسی جامعه به‌شمار می‌رود و همین اهمیت و حساسیت موضوع و توجه افکار عمومی به آن باعث می‌شود تا اخبار مربوط به انتخابات با سرعت زیادی در شبکه‌های اجتماعی انتشار یافته و موجب تحریک جریان‌ها و افراد شود و این فضا شرایط بسیار مناسبی را در اختیار معاندان می‌گذارد تا با اخبار جعلی و سیاه‌نمایی در این عرصه اثرگذار باشند و زمینه ناآرامی‌های اجتماعی و سیاسی را مهیا کنند.

این عملیات‌ رسانه‌ای در چند انتخابات اخیر به‌وضوح در حال انجام بود و سایبری‌های دشمن با تمرکز روی یک موضوع و پرداختن به زوایای مختلف آن، مسأله مدنظرشان را تبدیل به موضوع داغ شبکه‌های اجتماعی می‌کردند و در مرحله بعد این محتوا را از سوی اکانت‌های ناشناس به‌صورت سازمان‌یافته منتشر می‌کردند تا مورد بحث و مجادله کاربران موافق و مخالف قرار گرفته و با این فرآیند تبدیل به دغدغه اصلی جامعه شود، تاحدی که حتی صاحب‌نظران گروه‌های سیاسی و اجتماعی در تریبون‌های مختلف در این خصوص ابراز نظر می‌کردند در حالی‌که هیچ توجهی به منبع اصلی این مفاهیم ــ که بسیاری از آنها در نقد عملکرد مسئولان و نادیده‌انگاری خدمات بود ــ نداشتند و آگاه نبودند که این اقدام برای ایجاد دوقطبی و تشدید اختلافات است.

مطالعه موردی این عملیات‌ها توسط مسئولان ذی‌صلاح و گزارش‌های اعلامی از سوی نهاد‌های موظف در این حوزه نشان‌دهنده این موضوع است که فضای مجازی کنونی و شبکه‌های به ظاهر اجتماعی، راه نفوذی برای دشمنان صهیونیستی است تا با فعالیت مهره‌های نفوذی خود از ظرفیت‌های موجود در آن بهره‌مند و با تسخیر افکار عمومی بر ابعاد سیاسی و اجتماعی سوار شده و اراده خود را بر این امور اعمال کنند تا به رویای دیرینه خود که براندازی است، برسند، اما بدون تردید هوشمندی مسئولان درخصوص توطئه‌ها و عمل به توصیه‌های رهبر معظم انقلاب در تولید امواج مثبت و پرهیز از تشنج‌آفرینی مانع از سوء‌استفاده دشمنان از این مسأله می‌شود.