دو سال پیش گزارشی در مجله «سایت» آلمانی به قلم یکی از خبرنگاران برجسته این کشور به نام خانم «لوئیزا هومریش» منتشر شد که بازتاب گسترده‌ای داشت.
به گزارش فراق، در این گزارش که مصاحبه ای با آقای امین گل‌مریمی یکی از کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین انجام شد، گل مریمی بخش های از زندگی از دست رفته اش در کمپ های فرقه رجوی در عراق و چگونگی روابط در یک فرقه را شرح داد. از آنجایی که خفه کردن صدای جداشدگان و وادار نمودن اعضای جدا شده به سکوت، به یکی از مهمترین اهرم های فشار رجوی تبدیل شده است؛ در این مورد نیز بلافاصله مزدورانش را دست به کار کرد. آنها خیال می کردند بازهم می توانند با جنجال و در ادامه با تهدید، شکایت و یا حق سکوت دادن، صدای جداشدگان و به خصوص کودکان مظلومی که سال های زیادی از زندگی و نوجوانی خویش را در فرقه از دست دادند، خاموش کنند.
این بود که فرقه رجوی تحت لوای نام ساختگی دیگر با عنوان «شورای ملی مقاومت» علیه مجله سایت (خانم لوییزا هومریش و امین گل مریمی) به دادگاهی در هامبورگ آلمان شکایت کرد.
امین گل مریمی در این مصاحبه نکاتی از ساختار فرقه ای را افشا کرده بود که حدودا ۲۴ نکته در آن برجسته بود. مزدوران فرقه صرفا شکایت خود را مبنی بر اعتراض و حذف ۸ نکته طراحی نمودند که تصور می کردند افشای آن ضربه بیشتری به آنها زده و در معرض قضاوت بیشتری خواهد گرفت.
بخش اول این گزارش دو روز پیش در فراق منتشر شد، ادامه آن را در زیر می‌خوانید:
نتیجه کار
دادگاه از هشت موردی که فرقه رجوی با عنوان ادعایی شورا شکایت کرده بود، سه مورد را پذیرفت. از این سه بند (بند شماره ۴و ۷) به دلیل اظهارات متقابل دو طرف (مادر و فرزند) دلایل اثباتی کافی حرف یک نفر در برابر حرف یک نفر نداشت و به همین دلیل دادگاه رای به حذف آن داد.
در مورد شماره ۸ دادگاه دلایل ارائه شده از سوی امین گل مریمی را کافی ندانست. به علت حجم و ابعاد گسترده دروغگویی رجوی مبنی بر طفره رفتن از مشی مبارزه مسلحانه بعد از قرار گرفتن در لیست تروریستی کشورهای اروپایی و آمریکا و هم چنین پادویی برای امریکایی ها پس از سقوط صدام، حتی دادگاه نیز به علت تعهداتی که فرقه صوری داده است وارد این موضوع نشد که در بالا شرح داده شد.
