از روز شنبه شانزدهم مرداد ۱۴۰۰ تا روز چهارشنبه بیستم مرداد، به مدت ۵ روز شاهد برگزاری آنلاین همایش سراسری انجمن های نجات کشور با شرکت اعضای جدا شده و خانواده های دردمند اعضای گرفتار در فرقه رجوی در اکثر استانهای کشور بودیم. همایشی که بار دیگر کُوس رسوایی سران فرقه رجوی را بر بام عالم زد تا ماهیت پلید ، ضد انسانی و ضد ایرانی این گروه مفلوک با رهبرانی فاسد و بدنام را در معرض دید جهانیان قرار دهد.
طی این چند روز برگزاری همایش، شاهد بغض هایی بودیم که از درد جانکاه دوری از فرزندانشان ترکید. شاهد اشک ها و آه و ناله مادران و پدران و کسانی بودیم که سالهای سال است که عزیزانشان را نه، دیده و نه حتی صدایشان را شنیده اند.
هفته ای که گذشت همیشه در یاد و خاطره تاریخ باقی خواهد ماند تا نسل های بعدی بدانند که در چهار دهه اخیر چه بر سر خانواده ها و فرزندان اسیرشان در فرقه رجوی آمده است.
اگر پرونده جنایات رجوی توسط جداشدگان به دادگاه بین المللی لاهه برده شد، اینبار خانواده ها بودند که در همایش سراسری انجمن های نجات کشور رجوی را در دادگاه تاریخ به محاکمه کشیدند. تا ددمنشی ها، خوی وحشی و حیوانی و ضد انسانی این کوتوله بیمار را در معرض دید جهانیان قرار دهند.
اینک رجوی چگونه می خواهد پاسخ مادری را بدهد که تنها کارش بغل کردن هر روزه عکس فرزندش است، پاسخ پدری را بدهد که چشم به در دوخته تا روزی شاهد به آغوش کشیدن فرزندش باشد. پاسخ فرزندی را بدهد که سالهاست در انتظار دیدن پدرش است و پاسخ زنانی را بدهند که سالهاست در انتظار شوی شان چشم به راه مانده اند.
همین هیجدهم اسفند ۱۳۹۹ بود که دومین روز از رسیدگی به دادخواست ۴۲ تن از اعضای جداشده از مجاهدین در شکایت از سران فرقه رجوی در دادگاه حقوقی و عمومی بین الملل تهران برگزار گردید. . . . . .
