اصلاح اقتصادی و شکست پروژه ضد ایرانی آمریکا؛ از نظم به بی نظمی و از اعتراض به آشوب ، راه نو

تغییر از نظم به بی نظمی و از اعتراض به «آشوب» بخشی از پروژه ضد ایرانی آمریکاست. اقتصاد ایران در سال های اخیر با تحولات عدیده ای مواجه بود. تحریم های ظالمانه غرب در بحث هسته یی، پیامدهای بحران مالی جهانی، تاثیر منفی جنگ روسیه و اوکراین در اقتصادی جهانی، در نتیجه، بالا رفتن قیمت فراورده های کشاورزی، و در کنار همه  اینها برخی از سؤمدیریت ها اقتصاد ایران را با درجات متفاوتی متاثر ساخته است.

وضعیت گرانی‌ها و تورم فعلی هم ، محصول مسیری است که اقتصاد ایران طی چند سال اخیر طی کرده است.

اصلاح اقتصادی در همه ابعاد و جوانب آن یکی از جدی ترین برنامه های دولت سیزدهم محسوب می شود. که با اصلاح نظام بانکی و مالی کشور آغاز گردید و اخیرا نیز در خصوص حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی و یارانه دولتی قیمت برخی از اقلام اساسی با هدف از بین بردن رانت ادامه یافته است. این اقدام باعث شد  آمریکا به واسطه ایادی مزدورش از این فرصت استفاده کرده و با تشویش اذهان عمومی، مردم را نه به اعتراض بلکه برای ایجاد « آشوب » به خیابان ها بکشانند تا اهداف ضد ایرانی شان را پیش ببرند.

اینبار بر خلاف دفعات قبل تعداد فراخوان‌های فرقه رجوی خیلی گسترده بود. دلیلش هم روشن است چون آنها بخوبی می‌دانند این تنها فرصت است و اگر مردم ایران از مرحله اصلاح اقتصادی به خوبی عبور کنند، در مداری جدید از وضعیت اقتصادی و اقتدار ملی، همچنانکه در حوزه نظامی بدان دست یافته اند قرار می‌گیرند که دیگر فرصتی برای میدان داری اوباشی مثل مجاهدین و سایر معاندین باقی نخواهد گذاشت و اربابانشان نیز از آنها مایوس خواهند شد.

بنابراین دشمنان ایران هیچ علاقه ای به همراهی با اعتراضات مسالمت آمیز مردم ایران، تلاش برای کاهش آن یا حتی تلاش برای «نمایندگی» آن ندارند. اساسا اعتراض مسالمت آمیز برای آنها چندان دلچسب نیست. آنچه برای آنها موضوعیت دارد فقط آشوب است.

زیر ساخت های ایجاد شده توسط آمریکا ، اسرائیل و برخی از شرکای عربی شان همراه با رسانه های وابسته به آنها کاملا برای «خشونت علیه مردم ایران» با محوریت اوباشی مثل مجاهدین و معاندین فارسی زبان با هدف تولید حداکثر خسارت، برنامه ریزی شده است.

بعبارت دیگر آنها می خواهند اعتراضات قانونی مردم را قربانی آشوب بکنند.

فشار تحریمی بر طبقه متوسط برای احساس فقر و فشار بر طبقه فقیر برای احساس فلاکت، تلاشی برای از بین بردن  جامعه ایران است نه قوی تر کردن آن.

بدین ترتیب در راستای سیاست راه اندازی آشوب، نشر شایعات و اخبار جعلی در دستور کار شبکه ها و کانال های اوباش ضد ایرانی مجاهدین و دیگر معاندین فارسی زبان  قرار گرفت. تشکیلاتی که بارها و بارها ضربات سختی از مردم ایران در قبال وطن فروشی هایشان خورده اند.

مروری بر عملیات روانی مجاهدین در  سال ۱۴۰۰ نشان می دهد عدم موفقیت این فرقه ناشی از تنفر عمیق مردم از این گروه تروریست و وطن فروش و تفاوت قائل شدن بین اعتراض و آشوب است. اعتراض حق مردم ایران ولی آشوب خواست دشمنان است که می خواهند برای رسیدن به اهداف شوم شان به مردم ایران تحمیل کنند.

وقتی با پرسش مجریِ رسانه آل‌سعود برق از کله «سنابرق زاهدی» پرید ، فراق نیوز

سنا‌برق زاهدی، عضو شورای قضایی جریان تروریستی فرقه رجوی که همراه عمله و اکره‌های خود برای نمایشنامه سوئد در استکهلم به سر می برد با سئوال مجری رسانه آل‌سعود یکه خورد.

به گزارش فراق، وی با شنیدن این سئوال از رویا شهرکی مشهور به رویا ثابت، مبنی بر این که مجاهدین چرا پس از اعلام پایان جنگ به مدافعان میهن که بسیاری از آن ها جزو سربازان و نیروهای مردمی بودند حمله کردند، برق از کله اش پرید و سراسیمه پاسخ های مزخرفی داد.

البته در ادامه مجری رسانه سعودی ایران اینترنشنال که یادش افتاد برای هدف دیگری آمده، گفت که بهتر است این بحث را به زمان دیگری موکول کنیم!

 

مسجد ضرار فرقه تروریستی مجاهدین؛ از خاک عراق تا خاک آلبانی ، سایت راه نو

مسجد ضرار مجاهدین؛ از خاک عراق تا خاک آلبانی

منبع: سایت راه نو - روابط و مناسبات درون سازمان هرگز آن چیزی نبود که در بیرون از تشکیلات تبلیغ میشد. از اینکه گروهک تروریستی مجاهدین برای برگزاری نماز جماعت و انجام سایر امورات دینی و مذهبی نه مسجدی داشتند و نه روحانی، بشدت مایه تعجب اهالی منطقه بود و وقتی سازمان فهمید که نداشتن روحانی و مسجد در برخورد با اهالی و بویژه با سرعشیره های آنها در حل و فصل امورات دیگر به مشکل بر می خورد بلافاصله دستور داد ۳ نفر از مسئولین سازمان ریش گذاشته و لباس روحانی بپوشند!

مجاهدین تقریبا یکسال بعد از اخراج از عراق و تبعید به خاک آلبانی و استقرار در پادگانی در حومه شهر تیرانا در استان مانز، دست به ساخت مسجدی تحت نام «مسجد فاطمه زهرا» زدند. اخیرا نیز با آب و تاب ساخت آنرا در رسانه های معلوم الحال این فرقه تبلیغ نموده و اعلام کردند که مریم رجوی در این مسجد سخنرانی کرده است. زنی که هرگز روی مسجدی را ندیده است.

تا بدین ترتیب وجود مسجد در اردوگاه این فرقه از نظر مخاطبان خارجی، بویژه مردم آلبانی دلیلی بر مسلمان بودن رهبران فاسد و بدنام مجاهدین تلقی گردد!

سازمانی که از بدو تاسیس بدین سو با اینگونه مسائل بیگانه بوده و وجود مسجد را یک نماد ارتجاعی تلقی می کرد، حال نه تنها به فکر ساختن مسجد در اردوگاه این فرقه در آلبانی افتاده بلکه آنرا نیز در رسانه هایش هم تبلیغ می کند.

اگر قرار بود مسلمانی و پیرو اسلام بودن مجاهدین با ساخت چنین مسجدی سنجیده شود «منافقین» صدر اسلام هم با ساخت مسجد ضرار، باید مسلمانان راستین از سوی خدا و پیامبر شناخته می شدند در حالیکه مسجد ضِرار، بنایی که «منافقان» در مدینه ساختند به دستور پیامبر(ص) ویران شد.

چرا که این بنا با هدف تفرقه بین مؤمنان، ترویج کفر و پایگاهی برای منافقان ساخته شده بود؛ اما سازندگان آن ادعا می‌کردند که آن را برای بیماران و گرفتارانی ساخته‌اند که امکان حضور در مسجد قبا را ندارند . آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سوره توبه درباره ساخت این مسجد نازل شده و نام ضرار نیز از این آیات گرفته شده است.

«و آن‌هایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد می‌کنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و[لی] خدا گواهی می‌دهد که آنان قطعاً دروغگو هستند.»

پس از نزول آیه ۱۰۷ سوره توبه، پیامبر امر فرمود تا این مسجد را ویران کنند و آتش بزنند و آنان نیز این بنا را با خاک یکسان کردند. مکان آن نیز، به دستور پیامبر، محل ریختن زباله و مردار شد.

گفته می شود ابولُبابه بن عبدالمُنذر، براساس‌ روایتی منسوب به امام عسکری (علیه‌السلام) ، که پس از هجرت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به مدینه، در پی ردّ و انکار حضرت برآمد، با چوب‌های بر جای مانده از مسجد ضرار در کنار آن، خانه‌ای ساخت. گفته شده است که در آن خانه نه کسی به دنیا آمد، نه کبوتری نشست و نه مرغی آشیان کرد.

البته چنین فریبی در قرارگاه اشرف در خاک عراق زمانیکه صدام حسین سقوط کرد نیز اتفاق افتاد. سوال اصلی مردمی که مجاهدین برای حضور در قرارگاه اشرف دعوت می کردند از مسئولین این فرقه این بود که چرا شماها که ادعای مسلمانی می کنید نه مسجدی دارید و نه پیش نمازی؟!

در اینجا می خواهم پاسخ و اقدام فرقه رجوی به این سوالات را از کتاب «خداوند اشرف از ظهور تا سقوط» چاپ دوم، سال ۱۳۹۶ به قلم سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین مجاهدین بدهم.

در صفحات ۲۹۶ و ۲۹۷ این کتاب آمده است: « . . . بعد از سقوط صدام و با باز شدن پای اهالی منطقه به قرارگاه اشرف در صحبت هایی که آنها با مسئولین سازمان داشتند از اینکه مجاهدین ادعای مسلمانی می کردند ولی در قرارگاه‌شان هیچ مسجدی وجود نداشت تعجب می کردند که تشکیلات بلافاصله تعداد بیشماری از اعضای فرقه را برای ساختن یک مسجد در خیابان ۱۰۰ قرارگاه اشرف بسیج کرد که فکر کنم در کمتر از یک ماه مسجدی با مناره های بلند و در کنار جاده ساخته شد. تا از ذهن اهالی چهره ای که از مجاهدین (در نامسلمانی) نقش بسته بود پاک شود.

الحق اسم این مسجد را باید مسجد ضرار گذاشت. چرا که آنچه که به محتوای فهم ایدئولوژیکی مجاهدین بر می گردد آنها زیاد در قید و بند نماز و واجبات دینی نبودند. بلکه صرفا با عوام فریبی می خواستند اهداف ضد ایرانی و ضد ملی خود را پیش ببرند.

برنامه‌ریزی اشرف‌معاشان برای جذب آوارگان اوکراینی در ۱۸ تیر ، فراق نیوز

بر اساس اخبار منتشر شده از داخل فرقه رجوی، امسال برای پر کردن سالن نمایش نامه «ویلپنت»، آوارگان اوکراینی به عنوان سیاهی لشکر انتخاب شدند.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، به همین منظور اعضای وامانده در فرقه رجوی از هم اکنون وادار به انجام کارهای سخت برای برگزاری این مراسم شدند که بر اساس آخرین شنیده‌ها مقرر است ۱۸ تیر ماه برگزار شود.

«ویلپنت» مراسمی است که مریم رجوی همه ساله به مناسبت سال روز رهایی خود از زندان فرانسه در سال ۱۳۸۲ و سال روز اعلام جنگ مسلحانه رجوی علیه ملت ایران، برگزار می‌کند.

مریم قجر عضدانلو مشهور به مریم رجوی در ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ در فرانسه به جرم فعالیت های تروریستی و پولشویی دستگیر شد و تا لحظه آزادی خودش که دو هفته به طول کشید، ده ها نفر از اعضای کادر مرکزی فرقه را وادار به خودسوزی و یا اعتصاب غذا کرد.

این سرفصل تاریخی برای مریم رجوی از این جهت اهمیت دارد که وی می تواند به این بهانه برای نیروهای داخلی مظلوم نمایی کرده و در نهایت وامانده های «اشرف۳» را برای سرفصل های دیگر مغزشویی کند. البته هدف بیرونی این پخت و پز نیز هیاهوی رسانه ای بوده که فرقه با تکنولوژی های جدید و موش های هکری که اخیرا وارد آلبانی کرده است سعی خواهد نمود در بلند شدن بوی آن حسابی تلاش کند.

یکی از مشکلات اصلی فرقه برای پرزرق نشان دادن این گونه مراسم‌ها از گذشته اجاره و کرایه مهمانان بوده است. در سال های گذشته این افراد از میان بازنشستگان اروپایی، گرسنه‌های آفریقایی، مهاجران غیرقانونی، دانشجویان و برخی ورشکستگان سیاسی انتخاب و دعوت می شدند اما امسال انگار به مغزهای پوسیده اشرف معاشان رسیده با توجه به این که سال گذشته مراسم را بدون رونق و به صورت مجازی برگزار کردند، روی آوارگان اوکراینی خراب شوند.

گزارش های رسیده از درون فرقه نشان می دهد تجربه مشارکت مهمانان کرایه ای از طریق فضای مجازی اصلا مطلوب مریم رجوی نبوده و وی آن را پول حرام کردن دانسته است. به همین جهت هم آوارگان اوکراینی به عنوان آخرین شانس رجوی برای حضور در نمایش نامه امسال انتخاب شدند که باید منتظر ماند و برای این نمایشِ عجوزه فرقه رجوی نیز خندید.

از حدود چهار سال پیش که فرانسه آب پاکی را روی دست فرقه ریخت و با اخراج مریم رجوی او و فرقه اش را از هرگونه فعالیت سیاسی در این کشور ممنوع کرد، مریم رجوی در به در دنبال سیاهی لشکر برای پر کردن صندلی‌های نمایش نامه «ویلپنت» می‌گردد.

یادداشت از: محمدجواد نوع‌پرور – فراق

مروری بر پرده آخر نمایش سوئدی-رجوی

کشور سوئد در طی یکی دو  دهه گذشته با هدف تجزیه و ضربه به کشور ما، ماهیت ضد ایرانی خویش را به خوبی به نمایش گذاشته است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، یکی از اصول و سیاست پناهنده پذیری برخی از کشورهای غربی خصوصا سوئد حمایت و پرورش گروه های ضد جمهوری اسلامی ایران است همان ها که با تروریسم تحت حمایت غرب با هدف براندازی حکومت به فعالیت مشغولند.

گروه های تروریستی چون حرکته النضال و فرقه رجوی در کشور سوئد با امکانات ویژه سازمان اطلاعاتی و دستگاه قضایی سوئد به فعالیت های تروریستی و ضد ایرانی خود بدون هیچ ترسی از  پیگیری حقوقی  مشغولند.

هم اکنون سرکرده جدید حرکته النضال تحت حمایت دولت سوئد در این کشور مستقر است. صدها عضو و هوادار فرقه رجوی در سوئد به فعالیت تروریستی در زیر چتر سازمان مجاهدین مشغولند. سازمان تروریستی حرکته النضال تا به حال در انفجارهای تروریستی که انجام داده باعث شهادت حداقل ۴۵۰ تن شده و سرکرده قدیم آن هم تحت حمایت دولت سوئد قرار داشت.

بنا به گزارش های دریافتی از جریان دادگاه حمید نوری، تا کنون ۹۰ جلسه محاکمه با ۵۵۰ساعت برگزار شده است. طی این مدت اعضای فرقه رجوی در۵۳۰ ساعت به پرونده سازی علیه او پرداخته اند. در بیش از ۵۰۰ ساعت محاکمه، وکیل تسخیری متهم فقط ۲۰ ساعت فرصت دفاع داشته است. اجازه حضور ۸۰ شاهد از طرف منافقین در دادگاه صادر شده اما اجازه شرکت به شاهدینی که متهم را می شناسند و بر بی گناهی او صحه می گذارند داده نشده است.

حمید نوری که حدود دو سال و نیم است با ترفند و همدستی فرقه رجوی و سیستم قضایی سوئد در این کشور زندانی است، ازاولیه ترین حقوق یک زندانی و حقوق بشر اولیه محروم است. وی به مدت دو سال اجازه ملاقات با خانواده نداشته است، اجازه انتخاب وکیل به او ندادند، وکیل توسط کشور سوئد مشخص شده است و در زندان انفرادی به سر می برد.

دادستان سوئد در حرکتی غیر معمول با نقض قوانین مشروع دادرسی و کاملا مشکوک  اظهارات و مدارکی جعلی علیه متهم را به دادگاه ارائه نموده ولی از ارائه مدارک و ادله له متهم جلوگیری نمود، حتی در اخرین جلسه دادگاه فرصت دفاع به او ندادند.

وکلای خانوادگی نوری اجازه ارتباط و تماس و مشارکت در روند دفاع از موکل خویش را نداشته اند.

این نمونه ای از حقوق بشر و انسانیت سوئدی – رجوی مدل ۲۰۲۲ است. جالب است بدانید که برای برگزاری این دادگاه تا کنون بیش از ۵۰ میلیون یورو از کیسه دولت سوئد و فرقه رجوی هزینه شده است. پشت پرده کیست؟ و آیا این هزینه نجومی تنها به خاطر محاکمه یک شخص است؟

یکی از ماجراهای جالب دیگر این دادگاه حضور اعضای زندانی فرقه رجوی بود. بدلیل آن که رجوی به اعضای خود اجازه خروج از کمپ را نمی دهند. دادگاه را به مدت دو هفته به کمپ فرقه در آلبانی منتقل کردند تا افراد مفلوکی که حتی زندانبان هایشان به آنها اعتماد ندارند را بیاورند و به دستور سرکرده فرقه رجوی مطالب دیکته شده ای را بگویند.

حالا این دادگاهی که سر و ته آن فرمایشی-نمایشی و سناریوسازی است به انتها رسیده و نتیجه آن از پیش مشخص است، دادستان برای آقای حمید نوری درخواست اشد مجازات یعنی حکم حبس ابد نمود.

زندانی بی‌دفاعی که اجازه دفاع نداشت و در طی این دو سال بسیاری ازحقوق انسانی وی پایمال شد، اجازه معاینه پزشکی ندادند، ماه‌ها بدون عینک و با ضعف شدید چشم در زندان انفرادی به سر برد، در زندان توسط پلیس مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفت و نگذاشتند مدارک و ادله او  به دادگاه برسد.

این هم چشمه ای از دمکراسی و حقوق بشرغربی است که با توصیه و حمایت تروریست ها در صحنه دادگاه نمایشی سوئد اجرا شد.

دادگاهی فرمایشی و از پیش طراحی شده که به دستور مجموعه  دستگاه امنیتی و اطلاعاتی غرب  و همکاری تروریست‌های رجوی به شکلی بی‌سابقه برگزار شد.

اقدام منزجر کننده فرقه تروریستی رجوی‌ها با اراجیف منتسب به جداشده‌ها ، فراق نیوز

اراجیف فرقه تروریستی رجوی‌ منتسب به جداشده‌های آن فرقه  تحت عنوان هوادار از جمله مصطفی بهشتی به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و از نظر تمام جداشده ها و خانواده های دردمند و چشم انتظار محکوم است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، علی پوراحمد، از انجمن نجات مرکز گیلان با ارسال یادداشت اختصاصی به فراق نوشت: مناسبات و تشکیلات فروبرنده رجوی اساسا بر دوز و دغل و مغزشویی بر مبنای سرکوب اعضای نگون بخت ناراضی به شمار می رود.

مادامی که اعضای نگون بخت در درون فرقه به سر می برند به واسطه مغزشویی فریبنده مورد بهره‌برداری قرار می گیرند و به واسطه عنصر مخرب کنترل ذهن کمتر قدرت تامل و تصمیم گیری دارند و به همین جهت در دراز مدت تبدیل به فسیل شده و به عنوان ربات عمل می کنند.

عناصری هم که از فرط کنترل و چارچوب های تفتیش عقاید درحوزه جلسات تحقیرکننده به اصطلاح عملیات جاری و غسل هفتگی مستاصل شده و ضمن سرپیچی از قوانین و به اصطلاح مرز سرخ ها، اقدام به جدایی می کنند نیز با اهرم کثیف حمایت مالی و حقوقی (باج دهی و باج خواهی) مورد سرکوب مهوع قرار می گیرند و از نظر نگارنده همین قشر از جداشدگان هم به نوعی در زمره اسیران محسوب می شوند چرا که به رغم جدایی، به واسطه تنگدستی ناگزیر به ادامه اسارت و بندگی در تشکیلات سیاه رجوی تحت عنوان هوادار باقی می مانند و به رجوی دست باز می دهند که منتسب به آنان خزعبلات ببافند و اباطیل بیرون بدهند که صرفا مصرف داخلی دارد.

رجوی ها در بهره برداری ناجوانمردانه با تز اعمال فشار روانی به جای حمایت مالی و حقوقی از بعضی جداشده ها، منتسب به آنان ارجیف تولید می کنند که اساسا مصرف داخلی دارد. از جمله در آخرین مورد مشمئز کننده نوشتن مطلب تکراری مهوع منتسب به مصطفی بهشتی می باشد که جای بسی تامل داشته و دارد.

خبرنگار افشاکننده لابی فرقه تروریستی رجوی در آلمان جایزه بزرگ «قدرت ماندگار» را کسب کرد

لوئیزا هومریش، خبرنگار افشاکننده لابی فرقه رجوی در آلمان، جایزه بزرگ روزنامه‌نگاری این کشور با عنوان «قدرت ماندگار» را به خود اختصاص داد.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، این خبرنگار به جهت تحقیقات سه ساله خود در مورد فرقه رجوی و لابی سیاسی آن‌ها در آلمان همچنین سوء استفاده این فرقه از کودکان اعضای خود و انتشار کامل این گزارش در نشریه‌های «اشپیگل» و «زیت» مقام اول جایزه بزرگ روزنامه نگاری آلمان را کسب کرد.

این جایزه توسط انجمن روزنامه نگاران برلین همه ساله برای تحقیقات طولانی و اثرگذار به خبرنگاران برگزیده اعطا می شود که این بار جایزه اول به خانم «لوئیزا هومریش» به واسطه تحقیقات گسترده‌اش درباره فعالیت های فرقه تروریستی رجوی در آلمان تعلق گرفت.

سوژه مهم کودک سربازی و سوءاستفاده از کودکان در فرقه رجوی برای اولین بار توسط این خبرنگار رسانه‌ای شد که موجب افشای زوایای دیگری از پرونده جنایت های فرقه رجوی گردید.

مزدوران حلقه به گوش رجوی سعی کردند با انواع تهمت‌ها و برچسب‌زدن‌ها به این خبرنگار مستقل، از موج افشاگری و رسوایی که علیه شان به راه افتاد بکاهند، حتی در این زمینه با جمع آوری امضاهای جعلی و اجباری سعی کردند از این خبرنگار و رسانه منتشر کننده، شکایت رسمی هم بکنند اما زهی خیال خام که در برابر حقیقت‌های آشکار هیچ کس نمی‌تواند ایستادگی کند و باطل رفتنی است.

روز قدس

تجمع اعتراضی مقابل سفارت سوئد

تجمع اعتراضی علیه حمایت کشور سوئد از گروهک تروریستی منافقین با عنوان «سوئد مامن امن برای تروریست‌ها»، صبح امروز چهارشنبه (۷ اردیبهشت) با حضور تعدادی از خانواده شهدای ترور و اقشار مردمی در مقابل سفارت سوئد برگزار شد.

مصداق داستان «ماهی سیاه کوچولو» اردوگاه فرقه تروریستی رجوی در آلبانی است ، سایت راه نو

آویزان شدن رجوی از داستان «ماهی سیاه کوچولو» در سال جدید و «هدیه» آن به آنچه که «شورشگران و نسل جوان» از جانب این مردک مزدور صدام خوانده می شود! اوج درماندگی و ورشکستگی تاریخی این فرقه در تمامی ابعاد ایدئولوژیک  و سیاسی – اجتماعی آن است.

پر واضح است داستان «ماهی سیاه کوچولو» اثر بیاد ماندنی صمد بهرنگی قبل از اینکه بر جامعه خروشان ایران زمین مصداق داشته باشد بر برکه بوگندوی مجاهدین در اردوگاه این فرقه در آلبانی مصداق دارد که باید همچون ماهی سیاه کوچولو حصارهای آن را از هم درید و پای در دنیای آزاد و بیرون گذاشت.

راستی چرا رجوی تاکنون بعد از گذشت چندین دهه هنوز به اعضای خود مجاهدین توصیه نکرده است که قصه ماهی سیاه کوچولو را بخوانند؟! و چرا اثری از این قصه در اردوگاه این فرقه وجود ندارد؟

واقعیت این است داستان زندگی اعضای نگونبخت در درون فرقه خیلی شبیه به زندگی «ماهی سیاه کوچولو» در قصه صمد بهرنگی در داخل جویبار است.  اعضای نگونبخت هم  مستمر از خود می پرسند پدران و مادرانشان کو ، فرزندان شان کو؟ خواهران و برادران شان کو؟

رجوی برای اعضای نگونبخت جا آنداخته است که آنها از هیچ پدر و مادری زاده نشده اند. آنها نه فرزندی دارند که انتظارشان را بکشد، نه خواهری و نه برادری. دنیا همین برکه بوگندویی است که رجوی برای آنان در قلعه «اشرف» چه در عراق و اکنون در آلبانی ساخته است. دنیایی به تاریکی زندان که نه آفتابی در آن طلوع کرده و نه ماهی در آن درخشیده است.

اردوگاهی که در آن بجای گل و درخت تا دلت بخواهد کیوسک های نگهبانی، برج های دیدبانی و سیم های خاردار رویده است و دخمه هایی که باید قبل از تاریک شدن هوا در آن تمرگید و در دید نگهبانان بی رحم  شب را به صبح رساند.

در سالهای گذشته خیلی ها تلاش کردند مثل ماهی سیاه کوچولو که می خواست آخر جویبار را ببیند آنها هم بیرون از حصارهای قرارگاه اشرف را ببینند. خیلی ها موفق شدند و آنهایی هم که موفق نشدند نهایتا دشنه زهرآگین رجوی و ایادی مزدورش بر سینه هایشان نشست.